6. De facie Salvatoris.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Laudibus exsultent

pueri veteresque resultent
Ob faciem Christi,

quae fert pia gaudia tristi.
2. Inclita pictura,

praeclara decore figura,
Adspiciat gentes

laudes sibi retribuentes.
3. Mens mea laudet eum,

qui vivens regnat In aevum
Sic In amore Dei
psallat sacrae faciei.
4. Sint grati psalmi,

da gratiam pneumatis almi,
Victori mortis,

cujus vultum colit orbis.
5. Hierusalem vultum

divino lumine fultum
Lauda nunc hymnis,

quem percutis antea pugnis
E. Fortis et Invictus,

cujus vultus benedictus,
Hic demonstratur,

cui laus condigna paratur,
Adjuvet adstantes

et cantica laeta canentes;
V. Det Jesus, ut dignas

valeamus pangere laudes.
Ad Magnificat.
A. Impressam peplo

Jesus effigiem dare saeclo
Dignatur misero

pro consolamine vero;
Quisquis ei servit,

hanc laetus postea cernit,
Quando parebit
judex, quem quisque videbit.

Ad Nunc dimittis.

A. Non pius est cultor

nec Christi verus amator,
Vexilli festum

qui non colit ejus amandum.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum regnantem
jubilantes magnificemus,

Ejus venerandum

vultum nunc glorificemus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Signavit Dominus

sacri nos lumine vultus,
Laetificans corda

sub mundi turbine moesta.

2. In Domino fidens

nec ab Illo mente recedens
Cum justis vultum

cernet sine fine beatum.

3. Conserva, Domine,

sperantes firmius In te
Atque tua facie

nos laetifica, pie Christe.

Responsoria.

1. Laetetur mundus

hymnorum dramate totus
Virtutum meritis

exornans festa tonantis,
E quibus est festum

recolens vultum venerandum.

V. Ecclesiae vota

jubilamine sunt variata
Ad Domini festa
concelebranda pia.

2. In tanto festo

jubilet plebs corde non maesto
Ora resolvantur

et cantica laeta canantur
Ad vultum Christi

laxent nunc organa cuncta.
V. Omnis homo studeat,

ut jam sua vota promat
Cum psalmis, hymnis

carminibusque piis.
3. Esse Deo gratum

cupimus nostrum famulatum,
Quando sui signum

vultus colimus venerandum,
Munera multa Dei

laus dat hujus faciei.
V. Sit tibi nunc grata,

Deus, haec devotio nostra,
Qua cupimus faciem

magnificare tuum.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. In virtute Dei

pariter sanctae faciei
Laetantur reges,

congaudent undique plebes.
2. In terra vasta

quaevis generatio casta
Perquirit faciem

Domini Jacob aetheris ob
spem.
3. Est solus aeterna

facies Christi veneranda,
Quam quaerunt multi,

sperant In eam bene cuncti.
R esponsoria.
1. In cruce suspensus

et toto corpore tensus
Exhibet afflictam

Dominus faciem benedictam
Ut pius, ut patiens,

ut mundi debita solvens.
V. In cruce monsfravit,

quod nos moriturus amavit,
Nam sic Inclinat

faciem sicut oscula poscat.

2. Clara Dei facies

mundi salus et decus et spes
In cruce pendebat,

livores sputa ferebat,
Effulsere decor,

lux, gloria vertice Thabor,
V. Quo viso Petrus

coepit tunc dicere laetus:
Optima res vere

jam nos hic posse manere.
3. Caeditur haec palma

facies quondam satis alma
Et colaphis multis,

maculatur denique sputis ;
Redditur a cunctis

nunc Illi gloria grandis.
V. Olim velata

fuit Ista salutis Imago
Et deturpata,

quod probat omnis homo.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Hinnulus ad montes

cervus properat prope fontes,
Ad Domini vultum

sitit ardens mens mea multum.
2. Verbum supernum

ructet mens pneumate plenum,
Vultum formosum

laudans forma speciosa.
3. Cantemus Domino

sacram faciem venerando,
Cujus ad Imperia

se commovet undique terra.
Responsoria.
1. Salvator clemens

e mundo carne recedens
Ob nimium zelum,

quo vult nos scandere caelum,
Donat vexillum,

quo mente feramur In Illum.
V. Ut sit nobiscum

Dominus Jesus hic et In
aevum,
Effigiem sanctam
porrigit Ipse suam.

2. Ecce salus quanta

per te, Veronica sancta,
Accessit mundo

lapso, misero, gemebundo!
O facies Christi,

populo fer gaudia tristi.
V. Ad te clamamus,

facies sacra, teque rogamus,
Unica spes nostra,

nos dirige, fer super astra.

3. Evulsit costam

sopor Ingens missus In Adam,
Quam mandi matrem

Deus aedificavit In Evam;
Sic pater In prolem

misit crucis Ipse soporem,
Sub costis et aquam,

sacrum fundendo cruorem,
V. Ex quibus ecclesiam

mox aedificavit amoenam,
Atque suum vultum

sacrum dimisit In aevum.

Ad Laudes.
Antipliouae.
1. Laude tonant voces,

declangunt carmina laudes,
In festo vultus

populus decus Induit almus.

2. Ne nos a Christo

vellat cum dogmate ficto.
Hostilis turba,

defende, figura beata.

3. Sindone non propria

facies fuit ecce relicta,
Sic pauper fuerat,

qui saecula cuncta ditabat.

4. O jubar ecclesiae,

praelucens lumine solis,
A tenebris velle

gravidatos crimine molis.

5. O facies sancta,

te laude cohors colit Ista,
Laudantem Dominum

sustolle tua prece servum.

Ad Benedictus.

A. Ad laudes Domini

populi concurrite cuncti,
Formam verbigenae
nobiscum glorificate.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O facies sacra,

cum mortis venerit hora,
Sis consol amen

nobis praebendo juvamen.
O felix vultus,

hostiles pelle tumultus.
Finem redde bonum,

quod te videamus In aevum.