82. De sancto Swiberto.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. De patroni gloria
Nostri gloriemur
Et tanti vestigia

Patris Imitemur,
Ut In coeli patria
Laeti collaetemur.
2. Debellantem vitia
Coronavit flore,
Coronavit gloria
Deus et honore.

3. Hic In coeli solio
Gaudet sine fine
Serenatus radio
Stellae matutinae.
4. Hic nostri miserias
Miseratus orbis
Fugat pestilentias
Et medetur morbis.
5. O quam In coelestibus
Gloriosus fulget,
Qui tantis mortalibus
Gratias Indulget.

Ad Magnificat.
A. Ut levaret publicam
Populi ruinam
Non habentis aliquam

Vitae medicinam,
Suibertus magnificam
Attulit doctrinam.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Jubilet ecclesia

Laudem salvatoris,
Qui Suiberto praemia
Contulit laboris.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Occupans Britanniam
Germen Germanorum
Perfudit Germaniam
Luce filiorum,

2. Haec gens Illam genuit,
Sed postremo natis
Primitus emicuit
Lumen veritatis.
3. Derivati genere,
Fide primitivi,
Fontes suos gignere
Desudarunt rivi.

Responsoria.
1. O quanta praeminuit
Sanctitas Suiberti,
Per quem Deus voluit
Populos converti;
V. O quanta viri gratia,
Qui tot convertit milia.

2. Sed Egbertus destitit
Volens praedicare,
Cujus votis obstitit
Coelum, terra, mare;
V. Accepta divinitus

Est visione veritus.
3. Hic licet multiplici
Gratia dotatus,
Per se nihil effici
Moeste contemplatus

V. Duodecimque socios
Prudentes et Industrios.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Hoc intentu ceteros
Duo praecellebant,
Qui sese presbyteros
Recte perhibebant.

2. Willebrordus presbyter
In supernis totus,
Suibertus aequaliter
Simplex et devotus.

3. Hi sunt, si sermonibus
Insistatur Bedae,
Pares In laboribus,
Pares In mercede,

Eesponsoria.

1. Willibrordus propere
Romam est profectus,
Cui provenit prospere
Duplex hinc profectus:

V. Papalis benedictio,
Reliquiarum portio,

2. Veram mox exposuit
Rudibus sophiam,
Quos reversus docuit
Veritatis viam,
V. Christi jugo supposuit,
Quos nullus regum domuit,

3. A deserti pabulis

Quibus mors Influxit,
Sui Christus praesulis

Animam reduxit,
Qui salvandis populis

Quia cor Indulsit,
Signis et miraculis

Coelitus effulsit;
V. Hujus turbam turbinum

Fugiens deserti
Et ad patrem luminum

Gaudens se reverti.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Suibertus prae omnibus
Simplex et discretus,
Clarus erat moribus
Et corde mansuetus.
2. Concordantes Invicem,
Quotquot affuerunt,
Ipsum In pontificem
Fratres elegerunt.

3. Non omittens quidpiam

Injunctorum sibi

Perrexit In Angliam

Ordinandus Ibi.

Eesponsoria.
1. Exsul apud Mercios
Pontifex Wilfridus
Morum videns radios,
Sanctitatis sidus,
V. Humilitatis hysopum
Sacravit In episcopum.

2. Praesulis Insignia
Digne consecutus
Ad divinos omnia
Procuravit nutus,
V. Viam salutis devios
Docens Boructuarios.
3. Sacris hic afflatibus
Brumas dissipavit,
Congelatis cordibus
Austrum Inspiravit,
V. Et a borealibus
Boream fugavit.

Ad Laudes.
Antiphonae.
1. Tantis ubi daemones
Bonis inviderunt,
Hanc antiqui Saxones
Gentem devicerunt.

2. Fugiens a facie
Pius Impiorum
Se et suos patriae
Tradidit Gallorum.

3. Uxor eo tempore
Dedit huic Pipini
Locum, quem In litore
Nuncupant vicini.
4. Haec Blitrudis nomine
Vivens ordinate,
Clara fuit sanguine,
Clara sanctitate.
5. Hunc ut Illa similem
Sibi comprobavit,
Sancto locum habilem
Sancta deputavit.

Ad Benedictus.
A. Ibi sacram posuit

Cellulam Suibertus,
Carnemque sic domuit

Animae misertus,
Qui nec mortem timuit

De salute certus;
Ibi vitae terminus,

Ibi vir fidelis
Migravit, quem protinus

Illocavit caelis.