79. De sancto Wulfranno.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Corde puro regis regum
poscamus clementiam

In sanctique veneremur
Wulfranni sollemniis.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sanctus Wulfrannus,

generosis patribus ortus,
A puero sanctis
traditus est studiis.

2. Doctrinae gradibus
divinae proficiebat

Aetatemque senis
moribus exhibuit.

3. Nutu divino

claraanteque plebe fideli
Wulfrannus praesul
praeficitur Senonum.

4. Concessa a Domino

praeclara per omnia cuius
Virtus ornavit
pontificale decus.

. 5. Orans commissam

protexit denique plebem,
Utque ad regna poli
tenderet, admonuit.

6. Maxime quodque solet

sanctis prodesse magistris,
Implevit factis,

voce quod admonuit.

In 2. Nocturno,
Antiphonae.

1. Ostendebat eum

duplex dilectio gratum,
Prudenter moderans,
fortis [et] iustus erat.

2. Accipit in somnis

divina oracula sanctus,
Aggrestem Fresiae
viseret ut populum

3. Subveniatque docens;

illud nam tempus adusque
Error gentilis
ludificabat eum.

4. Tunc Rotomagensem

cathedram sanctus habebat

Ansbertus, rebus
conspicuus Domini.

5. Cuius praecepto

Christi zelatus amore
Sanctus Wulfrannus
hoc iter aggreditur.

6. Ecce, sacerdotum

collatio sancta piorum
Errantes tractat,
ne penitus pereant.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Pro nobis, Wulfranne, tibi
famulantibus ora,
Convertis Domino
qui Fresiae populum.