14. De sancta Barbara.

Ad Magnificat.

A. O Christi cultrix

ac vita lucida,
Virginali

pollens munditia,
Haec Barbara,

scrutatrix provida,
Virgo martyr

fulget in gloria.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum, regem eximium,
Magnificet ecclesia,

Qui nunc Barbarae solium
Sublimavit in gloria.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Haec Barbara emicuit
Omni docta peritia
Et frequenter exposuit
Quaedam in luce dubia.

2. Elegantia indolis

Sanctam se devovit
Christo atque a frivolis
Animam removit.

8. Tactum mundi lubrici
Barbara abiecit
Gregisque Dominici
Legem nunquam fregit.

Responsoria.

1. Verbum Dei,

fons sapientiae,
Splendor patris

et sol iustitiae,
Rigat montes

pluvia gratiae
Et illustrat

luce constantiae
V. Hanc Barbaram

genere nobilem
Tanquam firmam

et valde stabilem.

2. O anima sanctissima,

Qua contemplante dulciter
Corpus linquebat infima
Se baptizans feliciter.
V. Tunc liquidius cernitur
Virtus deitatis,
Dum Barbara renascitur
Nomine trinitatis.

3. Haec Barbara

crescit dulcedine
Abigendo

mundi saevitiam,
Sed quaeritur
tali indagine
V. Nec sequitur

cordis duritiam.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. O munus Dei gratiae

Ac maximum miraculum,
Pestiferae lasciviae
Nunquam sentivit stimulum !

2. Pastor ipsam indicat
Patri fugientem,
Quam terra mirificat
Signis adfluentem.

3. Barbara suspenditur

Versis sursum pedibus,
Caputque contunditur
Malleis atrocibus.

Responsoria.

1. Christi pia

tracta dulcedine
Mundum linquens

probatur turbine
Haec Barbara,

sacrata numine,
Vicit prorsus

pulsa libidine ;
V. Ipsa pro culpa

orante pastoris
Versus est in

statuam marmoris.

2. De excelsis

fons sapientiae
Sic Barbarae

infudit copiam
Tamquam flumen

clarae scientiae,
Quae susceptam

refudit gratiam,
Dum fluentis

summae peritiae
Fidem defensavit

et hanc ecclesiam.
V. Mens fuit angelica,

Lingua fructuosa,
Vita apostolica

Morsque pretiosa.

3. O Barbarae

mira potentia,
Quae in vitam

mutat interitum,
Corporisque

sancta praesentia
[Improvisum]

depellit exitum
Restituta

formae decentia!

V. Vitae exspectans

supernum meritum

Implorata
Dei clementia

Statim sensit
salutis reditum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Haec Barbara

repleta gratia,
Assueta

sacris miraculis,
Mundi et carnis

hostisque vitia
Fugat, data

exemplar saeculis.

2. Mentis innocentia
Flosque puritatis
Exstiterunt praevia
Suae sanctitatis.

3. Instante vitae termino
Vidit plura caelestia
Et revelante Domino
Novit parata praemia.

Responsoria.

1. Barbara, sidus auream
Summi ac honoris,
Candorem servans niveum

Dono creatoris,
Decus habens virgineum
In supernis choris,
V. Tu speculum munditiae,
Servatrix innocentiae,
Tu flos pudoris.

2. Catholica fervida
Fidei zelatrix,
Constans et intrepida
Haeresis damnatrix,
Veritatis lucida
Doctrix et amatrix,

V. Verbo vitam indicat,
Signis crebris emicat
Legis aemulatrix.

3. Dum Barbara Christum quaerit,
Lictor caput sacrum ferit,
Sic triumphi palmam gerit,
Dum pro fide moritur.
V. Haec Barbara, pugil fortis,
Constans profert hora mortis
Fidem, pro qua patitur.

Ad Laudes.
Antiphonae.

1. Barbaram sollenniter
Christus sublimavit,
Cuius mente iugiter
Dominus regnavit.

2. Dies est laetitiae
Barbarae tropaeo,
Caelestes militiae,
Iubilate Deo.

3. Ad te de luce vigilat
Zelus Barbareus,
Sed nunc in caelis iubilat:
Deus, Deus meus.

4. Barbara nunc fruitur,
Acto vitae tramite,
Quae tam digne colitur,
Cuncta benedicite.

5. Barbara caelestibus
Flagrat claritate,
Pro suis virtutibus
Dominum laudate.

Ad Benedictus.

A. De iacente virtus crescit,
De sepulcro gratia,
De latente lux diescit,

De luctu laetitia,
Barbara dum innotescit
Mira dans prodigia.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Splendor Nicomediae,
Nobilis propago,

Deitatis regiae
Instar et imago,

Virtutis eximiae
Culmen et indago,

Nobis spem fer veniae,
Tu morum compago.