74. De sancto Siffredo.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. In bis sacris sollemniis
Exsultet aula caelica
Et promptis desideriis
Pangat hic chorus cantica,

Cum de Siffredi praemiis
Recensentur mirifica.

Ad Magnificat.

A. Siffrede, terror daemonum,
Dans tribulatis gaudia,

Iam turba supplex hominum
Tua poscit auxilia,
Ingemiscens exsilium
Aspirat ad sublimia,
Quae te colit, ecclesia.
Ergo, gemma pontificum,
Exerce mirabilia,
Agmen fuga terrificum,
Quod volat per inania,
Pium tuere populum,
Ne prematur insania
Illius fraudulentia.

Alia Antiphona.

Ad sacra sancti

Siffredi sollemnia
Mente devota

fidelium agmina
Simul occurrant

atque dent praeconia,
Ut ad caelorum,

quae percepit, gaudia
Nobis cedatur

ascendendi gratia,
Et conregnemus

per eius suffragia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus Christum regem,
confessorum Dominum,

Qui pontificem Siffredum
supra caeli solium

Condonavit percepturum
angelorum gaudium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Christi miles Siffredus
Campaniae finibus
Exstitit oriundus,
Qui suam satis claram
Honestavit prosapiam.

2. Hic adhaerens genitori

Comes individuus
Omnibus renuntiavit

pompis mundialibus,
Optans, ut efficiatur

Lirinensis monachus.

3. Hunc ut vidit pater clarus,
pontifex Caesarius,
Omni studio instruxit
adornatum moribus
Et provexit Arelatem
admirandum omnibus.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Quem austerae vigor vitae
perfecit laudabilem

Et signorum sequens virtus
reddidit mirabilem,

Cum viderent sanctum virum
in praesenti caelibem.

2. Vendascenses tunc pastore

desolati populi
Conqueruntur aggregati,

ne subdantur alteri,
Ne sine ductore lapsi

videantur comprimi.

3. Ad Arelatis

festinantes moenia
Ante Caesarii

provolvuntur genua,
Petunt Siffredum,

ad sua suffragia
Consensit praesul

motus querimonia.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Siffredus hoc ut comperit,
Ne fiat factum, distulit

Et nititur aufugere,
Quod se videt eligere.

2. Tunc violenter capitur
Et praesul benedicitur,
Proponitur in cathedra
Cum magna plebis gloria.

3. Ecce, praesul beate,

qui de te gloriamur,
Salutis adiumentum

a te experiamur ;
Audi, Siffrede, preces,

quibus te deprecamur,
Ut semper tecum bonis

perfrui mereamur.

R. O pontificem beatum,

o sacratum praesulem,
Qui tuum familiarem

huius vitae exsulem
Et defunctum suscitasti

et fecisti caelibem,
Tu nostram fragilitatem

interventu protege
Et caeleste nobis regnum

interpellans obtine.
V. Per tuam, pastor ovilis,

dignam confidentiam
Nostram, petimus, fulciri

praesentem miseriam,
Ut perduci mereamur

ad perennem gloriam.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Ad hoc motus pater pius

consolari nititur
Et certatim affluentes

temperare lacrimas,
Ne mutarent in lamentum,

quod lactandum cernerent.

2. Illi hoc audito nullum
flendi dant remedium,

Plangunt in commune damnum
adfuturum proprium

Et precantur dilatari
sui patris exitum.

3. Ut cognovit praesul sanctus
lamentantem populum,

Increpando arguebat,
dicens, ut ad Dominum

Corda vertant et exquirant
ab eo auxilium.

Ad Benedictus.

A. Celebrantes festum diem

Siffredi pontificis
Dominum benedicamus,

salvatorem omnium,
Cui hodie Siffredus

suum misit spiritum;
Ideoque nos poscamus

eius adiutorium,
Ut cum ipso conregnemus

laeti in perpetuum.

Alia Antiphona.

O castitatis lilium,
Siffrede, dux humilium,

Lucerna confessorum,
Castiga saevientium,
Se passim ingerentium

Incentiva morborum,
Et tamquam praevium
More laudantium
Laudis influe radium,

Deo nostro decorum.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O Siffrede, vir beate,
o pastor egregie,

Quem confidimus regnare
in caelis cum Domino,

Te potentem exorare
deprecamur supplices,

Ut pro nobis intercedas
fidenter ad Dominum,

Qui te secum regnaturum
dat, per omne saeculum.