22. De sancto Ettone.

I n 1. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Ad te, Christe, fili Dei,
Ad te clamant omnes rei,

Ut in hoc vitae stadio
Fessos idem paraclitus
Refoveat divinitus,

Etho cuius imperio

Caelestem sumpsit vitam,
Mentem iacentem visitet,

Consuscitet sopitam.
O quam felix Dei donum,
Quod perenne confert bonum !

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Etho Deum laudet,

per quem super aetheragaudet;
Nos igitur psalmis

illi iubilemus et hymnis.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Germine feta sacro

laetetur Hibernia, fructu
Quod tam multipli
regna superna replet.

2. Haec septem radiis

tenebras illuminat orbis
Sideribusque novis
latius emicuit.

8. Septem namque viros,

meritorum lumine claros
Edidit et claris
condecoravit avis.

Responsoria.

1.Ad laudem Domini

produxit Hibcrnia septem
Fratres, insignes

caeli quos gloria fecit;
V. Par spes, par animus

erat illis et Deus unus.

2. Hos decoravit honor

mundi fulgens et origo,
Sed magis ingenuos

dedit actio mensque beata

V. Dignos laude viros,

tibi, sacrum flamen, alumnos.

3. Horum de numero

venerandus claruit Etho,
Cum pia progenies
mores sacravit heriles,

V. Unctio sancta Dei-
que doctrix adfuit illi.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Voti concordes

effecit gratia fratres,
Quos spes atque fides
fecerat esse pares.

2. Hi natale solum

liquerunt, aequora Christo
Remige sulcantes
extera regna petunt.

3. Fluctibus emensis

nebulosi post iuga montis
Sacra Petri subeunt

cum prece, cum lacrimis.

Responsoria.

1. Traditus Etho sacris
animo vigili documentis,
Praedicat esse pium
super omniaquaerere Christum,

V. Mundum eum flore

divino sprevit amore.

2. Etho domum, patriam,

mundum cum flore relinquens
Verna bonus Domini
gremio meruit refoveri,

V. Terrea cuncta terens

caeloque potenterinhaerens.

3. Plenus amore pio

mare transiit ac duce Christo

V. Solvit apostolicis

Romae sua vota tropaeis.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Caelitus implorant,

quibus haecmortalia condant
Membra sub hospitiis,
ossa quibus tumulis,

2. Christus, servorum

miserens, ubi quivis eorum
Ius caperet sedis,
innuit a superis.

3. Sedit ab his unus

Etho, qua fonte refusus
Manat Corbriolus
caelitus exhibitus.

Responsoria.

1. Etho sacris precibus

lacrimisque peramplius instans
Mente polum penetrat

dignis affatibus astans,
V. Extera transgressus

ad spiritualia raptus.

2. Summus apex, celsi

solii moderator et aevi,
Orantem famulum
recreavit acroamate tali:

V. Gallia Iactetur

et te pastore regatur.

3. Etho, divinae

per saecla ferax medicinae,
Clade piat populum,

fugat impia gentis, asylum
V. Subvenit adflictis,

miseris solacia praestat.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Felix confessor,

trinae deitatis amator,
Audit de caelis
semel et bis acroama salutis.

2. Mansio signatur

primum, post tumba iubetur
Quaeri, tumque dies

vitae postrema vocatur.

3. Posthuma facta patris
dando suffragio multis
Lucis eum sedem

testantur habere perennem.

4. Vota sacerdotis

acceptans carcere, vinclis
Ereptum recreat

spondensque salubria firmat.

5. Aeger abit sanus,

maerens solamen adeptus,
Nullus inexpertus

opis, est pateromnibus aptus.

Ad Benedictus.

A. Exsultemus hodie
Simul et cantemus,

Patris nostri gloriae
Pia vota demus,

Qui de mundi voragine
Feliciter sublevatus

Gaudet cael[est]i lumine
Divinitus illustratus
Nullam timens iacturam.

Pro nobis Deo supplica,
Sancte pater, et vendica

Laetitiam futuram.
O quam felix Dei donum,
Quod perenne confert bonum !

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O Iesu Christi bonitas,
O gratia,

Dirige nostras semitas

Ad praemia,
Quae servas fidelibus

Ob meritum virtutis,
Da tuis supplicibus
Ethonem refugium

Ad gaudium salutis.
O quam felix Dei donum,
Quod perenne confert bonum I