56. De s. Laurentio Sipontino.

Ad Vesperas.
Antiphonae.

1. Ad hanc urbem Sipontinam

properet Apulia,
Convocetur Beneventum

et victa Campania
Ad colenda patris nostri

festiva sollemnia.

2. Felicissimus Felici

successit Laurentius,

Aulae regis triumphalis
Constantini maximus,

Quo patrono gratuletur
Sipontinus populus.

3. Viduata suo sponso

Sipontina civitas
A Zenone confirmari

cleri petit unitas,
Et concessa illi fuit

patris nostri sanctitas.

4. O Laurenti, membrum Christi,

pontifex mirabilis,
Terris templum recepisti

conditum ab angelis
Et nunc caelestis cum illis

omnibus amabilis.

5. Gratuletur et laetetur
Sipontina contio

Laudes Deo referendo
et sancto Laurentio,

Qui hanc regit et gubernat
suo patrocinio.

Ad Magnificat

A. Martyr volens adorari
Et Siponti venerari

Stephanus immobilis
Portu stetit, voto quaerit

Domum sui nominis;
Qua promissa est concesssa

Cunctis via facilis,
Et reliquias portantes
Intrant urbem, visitantes

Domum summae virginis.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus regem magnum
confessorum omnium,

Qui pastorem nobis dedit
beatam Laurentium.

In 1. Nocturno.
Antipnonae.

1. Urbs beata Constantini
genuit Laurentium,
Educavit et instruxit
adiuvans imperium,
Quem donavit Sipontinis
ad salutem omnium.

2. Urbs antiqua Sipontina,
gaudeas in Domino,

Qui te tanti confessoris
munit patrocinio,

Terra regit et gubernat
ac maris navigio.

3. Consecravit hunc beatum
pontifex Gelasius,
Eius magnae sanctitatis
et virtutis conscius,

Rogans verbis et exemplo,
ut putetur socius.

Responsoria.

1. Urbs laetare Sipontina,

gaudeat Byzantium,
Nam quo patre nos laetamur,

dedit illa filium
Ad honorem tui cleri

et salutem civium.
V. Laudes Deo referas,
Sipontina civitas,
Qui patronum tibi dedit

[beatum] Laurentium.

2. Ut est facta Sipontinis

digna postulatio,
Et Zenonis celebrata

exstitit concessio,
Ad nos pater adventavit

celeri navigio.
V. Hic martyris Stephani

communitus brachio
Et mamillae Agathae

Caelesti subsidio.

3. Postquam sanctus portum cepit

cum sanctis reliquiis,
Donec votum praesul dedit,

mox stetit immobilis,
Quod celeriter formarat

templum protomartyris.
V. Hinc intravit civitatem

tendens ad ecclesiam
Matris nostri salvatoris,

dignam petens veniam.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hunc suscepit consecratum

Sipontinus populus
Laudes Deo referendo

quasi gemens servulus
Et pastori obviando

velut patri filius.

2. Vere felix hic monstratur
caeli fultus gratia,

Nam instinctu Michaelis
datur ei filia,

Quae Romanae sanctitati
possit esse socia.

3. Plebs pagana haec impugnans
et Samnitum moenia

Michaelis fulminata
sternitur per devia

Et prostrata trucidatur
divina potentia.

Responsoria.

1. Tandem Romam consecrandus

vir beatus adiit
Et Gelasio sacratus

felix praesul rediit,
Sed a Deo informatus

sanctitate praefuit.
V. Hic inunctus et instructus

Romano pontifice
Digna lege in hac sede

Multis annis praefuit.

2. Hunc beavit et artavit

Michael archangelus,
Dans favorem, ut sub eo

sit Montanus populus,
Qui pro loci sanctitate

dicitur Angelicus.
V. Hic hortatu Michaelis

cepit ius regiminis
Civitatis atque cleri

et caelestis lapidis.

3. Turba Neapolitana

bello citans Samnium
Et Siponti ut pagana

quaerens exterminium,
Fulgur sensit malesana

et humanum gladium.
V. Nam beatus praesul noster

hoc vidit per somnium,
Quod virtute Michaelis

iret in exitium.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hunc dum Totila impugnat
trucem equum dirigens,

Quasi agnum mitigavit
super illum residens,

Et ad regem properavit
multa signa faciens.

2. Civitate liberata

condidit ecclesiam,
In qua totam designavit

Siponti parochiam,
Qua pictura prophetavit
teneri memoriam.

3. O Laurenti, membrum Christi
et comes mirabilis,

Postquam carnem exivisti,
iam regnas cum angelis,

Sed ut felix exstitisti
es et venerabilis.

Responsoria.

1. Haec dum Totilae flagellum

obsideret moenia,
Ferum equum sancto misit,

multa plenum mania,
Quem sedavit equitando

sanctitate nimia;
V. Quem ut vidit rex crudelis

remissa saevitia,
Condonando civitati

remisit ad propria.

2. Hic habendo prophetiae

sanctitatem duplicem
Aulam fecit praecursoris

depingendo silicem,
Quam parochiae praedixit

recuperandae vicem.
V. Hic habendo sanctitatis

et virtutis calicem
Ad pingendum suae manus

adaptavit pollicem.

3. Laudes Deo hoc in festo

demus annis singulis,
Quia stetit ut in terris

patronus mirabilis,
Sic in caelo stat cum Deo

et regnat cum angelis.
V. Gaudeamus et ad preces

nunc sit quisque humilis,
Nam, ut fuit hic benignus,

cunctis venerabilis.

Ad Laudes.
Antiphonae.

1. Praesens festum venerantes
laudes demus Domino,
Qui Sipontum exaltavit

tanto beneficio,
Et hanc aulam assignavit
beato Laurentio.

2. Gaude, puer, gaude, senex,
gaudeat et iuvenis

Sipontinae civitatis
decus portans luminis,

Et hoc festo cantet clerus
dulce melos carminis.

3. O Laurenti, pater pie,
audi preces populi

Te clamantis et precantis,
tui devoti filii

Ut sint tibi commendati
velut veri servuli.

4. Gaudeamus et laetemur,

clerici et milites,
Et nobiscum gratulentur

nobiles et humiles,
Et hac die nuptae cantent,

et exsultent virgines.

5. Hic Eliae, Deum rogans,
sensum cepit duplicem,

Nam futura praesignavit
et sanavit debilem

Ac superbum conculcavit
et erexit humilem.

Ad Benedictus.

A. Res miranda et colenda

Siponti per saecula,
Quo, Laurenti, tibi dedit

angelus oracula,
Beneventum simul sensit

tua beneficia,
Et domita sub te fuit

Totilae superbia.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Lumbos cinxit et praecinxit

beatus Laurentius
Ac lucerna fulgens fuit

et servorum servulus,
In bac sede digna sedit

sanctitatis cumulus.