66. De sancto Paride.

Ad Vesperas.
Antiphonae.

1. Praeelarus dies rutilat,
In quo Paris, almificus
Christi pontifex, draconis
De faucibus nos eruit.

2. Hic Athenis huc advenit
Nos quidem redimere,
Hostis senis quos invenit
Sub cultura vivere.

3. Religatus relegatur

Durus hostis et prostratur,
Draco furens adplicatur
Ad profunda pelagi.

4. Ingratanter hoc suscepit
Plebs insana, dum accepit
Viri sancti victoriam.

5. Mens caecatur, dum antiquo
Famulatur inimico,
Nam cultorem trinitatis,
Amatorem deitatis,
Plebs immensae caecitatis
Nece dignum comprobat.

Ad Magnificat.

A. Rex regum vere,

populi miseri miserere,
Ad te clamantis

summis precibusque pre-
cantis,
Qui Paridem laetum,

sollenni laude repletum,
Ad patriam vitae

ducis, quam maxima rite
Gaudia concrescunt,

flores nitidique virescunt.

Invitatorium.

Reetorem caeli

veneremur corde fideli,
Qui nos per Paridem

fecit habere fidem.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Vir Domino dignus

rector populique benignus
Urbem salvando

nos salvet purificanda

2. Urbs felix dira

laniatur [daemonis] ira,
Daemonis infestus

sed tandem pellitur aestus.

3. Ad sancti tactum

loculum draco desinit actum
Atque maris fluctus

subiit per devia ductus.

Responsoria.

1. Christi confessor,

Paris, almificusque sacerdos
Caelorum [caeli]

loca nactus iure perenni,
Augeat augmentis

nos sanctis ac documentis;
V. Celsa petens laetus,

Domini virtute repletus,
Gaudia cuncta ferat

crimen et omne terat.

2. O custos habilis,
Dux venerabilis,
Custodi populum,
Quaesumus, inclitum,
Tu [cunctas] maculas
Cordis [et] abluas,
Ut valeat solium
scandere perpetuum.

V, Hunc tu purifica
Cunctis a vitiis
Necnon salvifica
Praeclaris mentis.

3. Ad tactum sancti

Paridis iugiter venerandi
Serpens immitis

Cogitur ad crebras

pelagi remeare tenebras.
V. Invitus pergit,

invitus in horrida mergit,

Non linquens solitum
sponte sua loculum.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hoc mirum digne

peragens sanctissimus ille
Protinus a turbis

in moenia ducitur urbis.

2. Tunc plebs infelix

stat nondum corde fidelis,
Insontis clarum

dant corpus in ora ferarum.

3. Hae mites factae,

rabiem nescire coactae,
Suppliciter tantum

coeperuntlambere sanctum.

Responsoria.

1. Rumor directus

populi mox attigit aures,
Quod quidam sanctus,

senio iam corporis actus,
Urbem salvaret

hostem pellendo superbum;
V. Haud mora nempe fuit,

sexus uterque ruit
In sanctum Domini

talia suscipiens.

2. Duceris in patriam,

patriae defensor herilis,
Traderis atque feris,

sed ovans illaesus haberis,

V. Morsibus alma nimis

dantur tua membra ferinis.

3. Cives turbati

Paridis virtute beati,
Sed iam credentes

eius pia facta videntes
Pastorem dignum

statuunt patriae gregis illum.
V. Dignum quoque gerens

cunctaque saeva terens,
Efficitur [gratus]

sic omnibus ille beatus.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sic cunctis gratus

factus pater ille beatus
Antistes plebis

sanctae stabilitur et aedis.

2. Huius vita satis

fuit eximiae pietatis,
Nullum spernebat,

cunctos pietate regebat.

3. Aegros quaerebat

propriis opibusque fovebat,
Illos salvabat

signo crucis et vegetabat.

Responsoria.

1. O pater alme Paris,

qui tantus adesse probaris,

Nos te laudantes

festum que tuum celebrantes
Auxiliare tuis

almificis meritis,
V. Ut caeli solium

mereamur adire perenne.

2. Ex eius templo

fons manans sanctificatus,
Ex quo gustantes

nimium quoque febricitantes
Incolumes remeant;
V. Concurrunt populi

vario languore coacti,
Sed precibus sancti
incolumes remeant.

3. Flos patriae floret

cunctis dans semper odorem,
Quem, pie rex regum,

voluisti scandere caelum
''Sic dicens:Intra in regnum Dei.
V. O virum admirabilem, cui
Dominus dignatus est tantam
impertiri gratiam dicens:
Intra in regnum Dei.''

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Alme Dei pontifex,

Praesul honorande,
In servos tuos respice,

Paris venerande,
Quos reduxisti, domine,

Ad semitam salutis,
Rege, tuere, confove

Baculo virtutis,
Quo fugasti pestiferae

Iuga servitutis.