410

ἀπόλαυσιν γεγονώς· κάλλος δὲ, τὸ ἐν τῇ θέσει τῶν μελῶν εὐάρμοστον, καὶ ἐπανθοῦσαν αὐτῷ τὴν χάριν εχον. ̔Ωρολογεῖον. λέγειν γὰρ τὸ μετρεῖν. ( ̔Ρῆμα.) ̔Ωρακίσασ. ἐκκαυθείς. δειλιάσας. καὶ ὡρακίζειν παρὰ τὸ αἰκίζεσθαι τὴν ωραν, τουτέστι τὴν μορφὴν, ἀπὸ τοῦ ὠχριᾷν δηλονότι καὶ ἀποψυχεῖν. omega.1893 ̓Ωρεχθήτην. ἐξετείνοντο. ̔Ωρισμένον. τὸ οἱονεὶ περιωρισμένον, καὶ μὴ εἰς πολλὰ ἐκτεινόμενον. οιον λευκὸν χρῶμα, τρεῖς ανδρες η τέσσαρες. Ωρινε. διήγειρε. ̔Ωρίσθω. καὶ ὑπερωρίσθω. ̓Ωρίνθη. διηγέρθη. Ωργων. ἐμαινόμην. ̔Ωρκωμότει. ἐπὶ παρατατικοῦ. Ωρθρου. τρίτον πρόσωπον παρατατικοῦ. ορθρου δὲ, προστακτικὸς, μικρόν. ̓Ωρεῖν. ἀντὶ τοῦ φυλάσσειν. ὁρῇν δὲ, ἀντὶ τοῦ ὁρᾷν, μικρὸν καὶ ˉη. Ωρμει. ἐπὶ ἀψύχων. οιον ωρμει ἡ ναῦς. ωρμη δὲ, ἐπὶ ἀνθρώπου καὶ λέοντος καὶ τῶν ἐμψύχων, ˉη. ̔Ωρμῆσθαι. παρακείμενος. ̔Ωρμημένοσ. omega.1894 Ωρμενοσ. ὁρμώμενος. Ωρνυτο. διηγείρετο. ̓Ωροφωμένοσ. ἐστεγασμένος. Ωρορε. διετάραξεν. η διήγειρεν. η ἐκίνησεν. ἀπὸ τοῦ ορω, ωρα, ωρορεν. Ωρσε. διήγειρεν. ̓Ωρύω. τὸ κλαίω. παρὰ τὸ αυω, τὸ φωνῶ, γίνεται ἀωρύω, καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ ˉα καὶ ˉω ὠρύω. καὶ ὠρυομένων, ἀντὶ τοῦ βοώντων. κυρίως δὲ λέγεται ἐπὶ τῶν λεόντων καὶ λύκων. ̔Ωρικώσ. ὁρίσας, *συναθροίσας.* ̓Ωρῶ. τὸ φυλάσσω. Τὸ Ω μετὰ τοῦ Σ. ( ̓Αρσενικόν.) ̔Ωσαννά. σῶσον δὴ ὁ ἐν τοῖς ὑψίστοις, *η ἁπλῶς υμνος.* ̓Ωσηέ. κύριον. omega.1895 ̓Ωσμόσ. ὁ ὠθισμός. ̓Ωστεγανοί. ἐθνικόν. ̓Ωστέοσ. ἀποδιωκτέος. Ωσχοσ. ὁ κλάδος. (Θηλυκόν.) Ωσισ. ἡ δίωξις. καὶ Ωσις, ονομα κύριον. ̓Ωστεία. ονομα νήσου. ὀστία δὲ, οἱ λιμένες, μικρὸν καὶ ι. καὶ ὀστία, ἡ θύρα, ὁμοίως. (Οὐδέτερον.) ̓Ωσίν. ὠτίοις. ἡ εὐθεῖα τὸ ους, καὶ κλίνεται ὠτὸς, τὰ ωτα, τοῖς ὠσίν. * ̓Ωσχοφορία. ἑορτή. παρὰ τὸ οιχη, ο σημαίνει τὴν αμπελον.* ( ̔Ρῆμα.) ̓Ωσθῆναι. διωχθῆναι. ̓Ωσμένοσ. δεδιωγμένος. ̓Ωστίσαι. διῶξαι. omega.1896 ̔Ωσεί. ἐπίῤῥημα παρέλκον, ητοι ἐπακολουθοῦν. προσέλαβε γὰρ τὸ τῆς παραβολῆς ὡς, καὶ τὸν εἰ σύνδεσμον συναπτικόν. Τὸ Ω μετὰ τοῦ Τ. ( ̓Αρσενικόν.) † Ωτακοσ. ὁ απορος.† Ω τάν. ω φίλε. ω σὺ ἑταῖρε. λέγεται καὶ ἐπὶ εἰρωνείας. ὡς παρὰ τὸ μέγιστος μεγιστὰν, καὶ ̔Ερμῆς ̔Ερμὰν, ουτω καὶ παρὰ τὸ ετης, ὁ συνήθης, γίνεται ω ἐτὰν, καὶ κατὰ συναλοιφὴν ω τάν. Ωτιος καὶ Ωτοσ. κύρια. † Ωτοσ. κύριον. καὶ τὸ ορνεον.† ̓Ωτόεισ. ὁ ωτα μεγάλα εχων. ̓Ωτάγρα. ειδος ὀργάνου. ̓Ωτίσ. ζῶον, ην ὠτίδα λέγουσιν. omega.1897 ̓Ωτειλή. τὸ τραῦμα. ἡ οὐλή. παρὰ τὸν οὐτήσω μέλλοντα, οὐτηλὴ καὶ ὠτειλὴ, τροπῇ τοῦ ˉοˉυ εἰς ˉω καὶ τοῦ ˉη εἰς τὸν ˉεˉι δίφθογγον βοιωτικῶς. Ωτα. τὰ ωτα. ̓Απολλόδωρος παρὰ τὸ δέχεσθαι τὴν οσσαν. οἱ δὲ, δι' ων ὠθεῖται ἡ φωνή. οἱ δὲ κατὰ μετάθεσιν τοῦ ˉπ εἰς ˉτ, ωπα τινὰ οντα, παρὰ τὸ ὀπὰς τινὰ εχειν. ̓Ωτίδειον ὠόν. τὸ τῆς ὠτίδος. ὠτίδιον δὲ, ἡ μικρὰ ὠτὶς, ι. † ̓Ωτοκοπεῖ. ἐνοχλεῖ τὰ ωτα.† ̓Ωτακουστεῖ. περιέργως ἀκούει. ̓Ωτοκωφεῖ. βαρέως ἀκούει. Τὸ Ω μετὰ τοῦ Υ. ̓Ωϋτόσ. ο ἐστιν ὁ αὐτὸς, καὶ κράσει τοῦ ˉο καὶ ˉα εἰς ˉω μέγα ὠϋτός. Τὸ Ω μετὰ τοῦ Φ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ωφελιμώτατοσ. ̓Ωφέλεια. παρὰ δὲ τῷ Εὐριπίδῃ ευρηται καὶ ὠφελία. ̓Ωφθίσ. πόλις. ὀφθεὶς δὲ, ὁ φανεὶς, μικρὸν καὶ δίφθογγον. omega.1898 ̓Ωφελεῖσθαι. ἐπὶ ἐνεστῶτος. ὠφελῆσθαι δὲ, ἐπὶ παρακειμένου, ˉη. ̓Ωφελούμενοσ· ὠφελημένος· ωφελες καὶ ωφελε. μεγάλα. Ωφελον. μετὰ ἀπαρεμφάτου κείμενον διὰ τοῦ ˉω γράφεται. ὡς τὸ, ωφελον ποιῆσαι τόδε. οταν δὲ παρῳχημένον η εὐκτικὸν εχῃ εμπροσθεν, διὰ τοῦ ˉο μικροῦ. ὡς τὸ, οφελον ἐγένετο ταῦτα, καὶ οφελον κατευθυνθείησαν αἱ ὁδοί μου. ̓Ωφρυωμένοσ. ἐπῃρμένος. Τὸ Ω μετὰ τοῦ Χ. ( ̓Αρσενικόν.) Ωχρος καὶ ὠχρὸς διαφέρει. ωχρος λέγεται αὐτὴ ἡ ὠχρίωσις. ὠχρὸς δὲ ὁ ανθρωπος ὁ μετεσχηκὼς τῆς ὠριάσεως. εστιν αχροος, παρὰ τὸ χροῦς, χροὸς, ειτα καθ' ὑπερβιβασμὸν αωχρος, κατὰ κρᾶσιν ωχρος βαρυτόνως· τὰ γὰρ εἰς ˉοˉς δισύλλαβα μονογενῆ ἀρχόμενα ἀπὸ τοῦ ˉω, μὴ ὑποκειμένου τοῦ ˉι, βαρύνονται. ωμος, ωρος. πρόσκειται μὴ ὑποκειμένου τοῦ ι, διὰ τοῦ ὠδός. -ωχρος δέ μιν ειλε παρειάς. καὶ ωχροι ἐν τοῖς ὀσπρίοις χλωρὰ τινὰ εὑρίσκεται, απερ ἀπὸ τῆς χροιᾶς ουτω λέγει. ουτως ̔Ηρακλείδης. ὠχρὸς ην αὐτοῦ ὁ