3
λεγομένη Μυσία, ἀπὸ Βρετίας Νύμφης. ̓Αβρηλία. χώρα. ̓Αβρικέστερον. τὸ ἀληθέστερον. Αβρικτον. τὸ ἐκ μέρους ἀκοῦον. τὸ δύσκωφον. τὸ ἀνύστακτον. ̓Αβριόρυξ. ονομα κύριον. ̔Αβροδίαιτα. τρυφερὰ ζωὴ καὶ ἁπαλή. καὶ ἁβροδίαιτος· τρυφητής· τρυφερόβιος. ̔Αβροσύνη. φαιδρότης. Αβροτον. αψυχον. ἀναίσθητον. βροτὸν γὰρ τὸ αιμα. † Αβατον. τὸ ἱερὸν η τὸ ερημον.† † ̓Αβέβηλον. τὸ καθαρόν.† † ̓Αβλέπτημα. τὸ ἁμάρτημα.† † ̓Αβληχρόν. ἀσθενές· κατ' ἐπίτασιν τοῦ ˉα. βληχρὸν γὰρ τὸ ἀσθενές. λαμβάνεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἰσχυροῦ, οιον· ποτὲ μὲν καταβάλλειν εἰς γῆν καὶ δύνασθαι ἀναιρεῖν, ποτὲ δὲ τὸ καταβάλλεσθαι εἰς γῆν.† † ̓Αβασάνιστον. τὸ ἀγύμναστον καὶ ἀνεξέταστον.† ̔Αβρότερον. ἀλλ' ἁβρότερον αὐτῶν ειχον καὶ Συβάριδος μεστοὶ ησαν. alpha.11 ̓Αβρότονον. ειδος βοτάνης. εστι δὲ πικρότατον, θερμαῖνον καὶ ξηραῖνον κατὰ τὴν τρίτην ἀπόστασιν· διαφορικῆς τε καὶ τμητικῆς ὑπάρχον δυνάμεως. ἀνατριβόμενον δὲ δι' ἐλαίου δι' ολου τοῦ σώματος τὰ κατὰ περίοδον ῥίγη ὑγιάζει καὶ τὸ κεκαυμένον μᾶλλον τοῦ ἀκαύστου· ἀλωπεκίας ἰᾶται σύν τινι τῶν λεπτομερῶν ἐλαίων. ̓Αβύρβητον. πολύ· μάταιον. ( ̔Ρῆμα.) ̓Αβάκησαν. ἠνόησαν. ἠσυνέτησαν. οἱ δὲ τὸ ἡσύχασαν. παρὰ τὸ βάζω, τὸ λέγω, οιον· -ευ μὲν βάζουσι- ̓Αβρίξαι. τὸ ἀπὸ βορᾶς νυστάξαι, η κοιμηθῆναι. ̓Αβακιζομένων. ἡσυχαζόντων μὴ θορυβούντων. ̓Αβροτάξομεν. κυρίως ἐπὶ τοῦ τοξότου, τοῦ βροτοῦ ἀποτυχεῖν, ὡς ἐν πολέμῳ. λέγεται δὲ τὸ ἁπλῶς ἀποτυχεῖν ἀβροτάξω. ̓Αβροτάζω. τὸ ἁμαρτάνω. ̔Αβρύνεται. κοσμεῖται· θρύπτεται· καυχᾶται. Αβαλεν. ἀντὶ τοῦ εβαλεν. alpha.12 ( ̓Επίῤῥημα.) ̓Αβακέωσ. ἀντὶ τοῦ ἡσύχως. ουτως ̔Ηρωδιανός. ̓Αβάλαι. ἀντὶ τοῦ φεῦ. ̓Αβλεμέωσ. ἀντὶ τοῦ ἀφροντίστως. ̓Αβούλει. ἀφρόνως· ἀμαθῶς. ὁ δὲ σφόδρα στοχαζόμενος τῆς τοῦ βασιλέως γνώμης ἀβουλότατα διεπράξατο. Τὸ Α μετὰ τοῦ Γ. ( ̓Αρσενικόν.) † Ἀγαθόσ. φύσει μόνος ὁ θεός. ἀγαθὸς γίνεται δὲ καὶ ὁ ανθρωπος ἐξ ἐπιμελείας τῶν τρόπων καὶ ὁ κατὰ μέθεξιν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ὁ χωρὶς αἰτήσεως ἀφθόνως τὰ καλὰ χαριζόμενος. ἐτυμολογεῖται δὲ ἐκ τοῦ ἀγάζω, τὸ θαυμάζω. ὁ μέλλων ἀγάσω, ὁ παρακείμενος ηγακα, ηγασμαι, ηγασται, ἀγαστὸς, ἀποβολῇ τοῦ ˉς καὶ τροπῇ τοῦ ˉτ εἰς ˉθ, ἀγαθός.† alpha.13 ̓Αγαθόσ. ὁ φρόνιμος. οὐκ ἐπ' ισης δὲ ὁ φρόνιμος καὶ ὁ ἀγαθός· ἐπὶ πλέον γὰρ ὁ ἀγαθός· ἀγαθὸς γὰρ ὁ σώφρων, ὁ ἀνδρεῖος καὶ οἱ λοιποί. ἀγαθοὶ λέγονται καὶ οἱ ἐπιστήμονες. τοὺς δὲ ∆αΐους ἀγαθοὺς μὲν ἀκοντιστὰς, ἀγαθοὺς δὲ καὶ ἐν χερσὶ ποιήσασθαι μάχην. ̓Αγαθοεργοί. αἱρετοὶ κατ' ἀνδραγαθίαν ἐκ τῶν ἐφόρων. ̓Αγάκλειτοσ. ὁ αγαν ενδοξος. ̓Αγακλεεῖσ. οἱ αγαν ενδοξοι. ̓Αγαυοί. οἱ ενδοξοι καὶ λαμπροί. παρὰ τὸ αγω, τὸ θαυμάζω, αγημαι, αγαμαι, καὶ ηγακα, ηγαμαι, ηγασται, αγασται, ἀγαὸς, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉυ αἰολικῶς ἀγαυός· ὡς ναὸς ναυός. η παρὰ τὸ γαίω, τὸ γαυριῶ, γαῖος καὶ τροπῇ τοῦ ˉι εἰς ˉυ γαυός, ὡς δίφρος, δύφρος· καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ ˉα ἀγαυός. ̓Αγανόφρων. ὁ πραότατος. ̓Αγάσυρτοσ. ὁ ἀκάθαρτος. ̓Αγελαῖοι. ἰδιῶται, αγροικοι. ̓Αγέρωχοσ. ὁ ὑπερόπτης, καὶ ὑβριστὴς, καὶ ὑπερήφανος. †παρὰ τὸ αγαν αὐχεῖν. η ὁ εντιμος καὶ ἀνδρεῖος, παρὰ τὸ αγαν γερουχεῖν.† ̓Αγαυρόσ. ὁ ὑπερήφανος. ̓Αγάθαρχοσ. κύριον. ην δὲ ζωγράφος ἐπιφανὴς, Εὐδήμου υἱὸς, τὸ δὲ γένος Σάμιος. ̓Αγαθοκλῆσ. ουτος ἐγένετο τύραννος, καὶ, ὡς λέγει Τίμαιος, κατὰ τὴν πρώτην ἡλικίαν πόρνος ετοιμος τοῖς ἀκρατεστάτοις. ̓Αγάθων. ουτος τραγικὸς ην, διεβέβλητο δὲ ἐπὶ μαλακίας. αλφα .14 ̓Αγάλακτοι. οἱονεὶ ὁμογάλακτοί τινες οντες η οἱ τὸ αὐτὸ γάλα σπάσαντες· λέγει δὲ τοὺς ὁμαίμους ἀδελφούς. αλλοι δὲ τοὺς ἱερείων κοινωνοὺς καὶ συγγενεῖς. οἱ δὲ συντρόφους. ̓Αγαλεών. ονομα ορους. ̓Αγανοῖσ. προσηνέσιν. ἀπὸ τοῦ αγαν καὶ τοῦ αἰνεῖσθαι. ̓Αγέλαοσ. ονομα κύριον. ̓Αγεσίλαοσ. κύριον καὶ ἐπώνυμον τοῦ ̓Αΐδου. ειρηται δὲ παρὰ τὸ αγειν τοὺς λαούς· αρχων γάρ ἐστι τῶν θανόντων. ̓Αγήνωρ. εστιν οτε ἐπὶ ἐπαίνου λαμβάνεται· σημαίνει δὲ τὸν ἀνδρεῖον. παρὰ τὸ αγαν τῇ ἠνορέῃ, ο ἐστι τῇ ἀνδρείᾳ χρῆσθαι. εστι δὲ καὶ ὁ αγαν ὑβριστικὸς καὶ διὰ τῆς ἀνδρείας εἰς υβριν ἐμπεπτωκώς. ̓Αγαλματοποιοί. χειρουργοὶ ἀκριβεῖς. ̓Αγαμήδησ.