153

λόγων παραλογιζόμενος, ὁ αλλα μὲν φρονῶν, αλλα δὲ λέγων. ἐξ ου καὶ εἰρωνεία, παρὰ τὸ ειρειν. Εἰς ἀΐδαο. εἰς τὸν τόπον τοῦ ᾳδου. Εἰσηγητήσ. διδάσκαλος. Εἰσπνήλησ. ὁ ἐρώμενος. Καλλίμαχος· μέμβλετο δ' εἰσπνήλαις, ὁππότε κοῦρος ιοι. φωλεὸν η λοετρόν. ὁ ὑπὸ τοῦ ερωτος εἰσπνεόμενος. Λακεδαιμόνιοι γὰρ εἰσπνεῖν φασὶ τὸ ἐρᾷν. η παρὰ τὸ επεσθαι τοῖς ἐρωμένοις, εἰσπνόλης τὶς ων καὶ εἰσπνήλης. Ειδαυλοσ. συνετὸς, λόγιος. Εἰδάλιμοσ. εὐειδής. epsilon.629 Εἰδωλολάτρησ. ὁ τῶν εἰδώλων θεραπευτής. καὶ εἰδωλεῖον, ὁ ναὸς τῶν εἰδώλων. εἰδώλιον δὲ, ὁμοίωμα, ι. (Θηλυκόν.) ̓Εΐση. ἡ ιση. ̓Εΐσασ. ἰσοτοίχους, ἰσοπλεύρους. ἐΐσας ναῦς. ισας καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉε ἐΐσας. ἐγὼ δὲ ευρον παρὰ τὸ ιω, τὸ πορεύομαι, ισω, ισας, καὶ νῆας ἐΐσας τὰς πορευτικάς. Εἰκώ. τὴν εἰκόνα. κατὰ ἀποκοπήν. Εἰκόνα. τὸ ὁμοίωμα. ὁ ∆αβίδ· τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουθενώσεις. Ειλησισ. ἡ εκκαυσις. η συστροφή. Εἰμαρμένη. γένεσις, αἰτία τῶν ολων. η λόγος, καθ' ον τὸ πᾶν διεξάγεται. η εἱρμός τις καὶ ἐπισύνδεσμος ἀπαράβατος δι' αἰτίαν ἀναπόδραστον. η δύναμις κινητικὴ τῆς υλης. ἡμεῖς δὲ Χριστὸν θεὸν ὁμολογοῦμεν διοικεῖν τὰ πάντα. Εἰρωνεία. κολακία, χλεύη η ὑπόκρισις. διαιρεῖται εἰς δ· εἰς χλεύην· εἰς μυκτηρισμόν· σαρκασμὸν, καὶ ἀστεϊσμόν. Εἰδύλισα. ἡ ἐπιστήμων. Εἰλενία. πόλις. epsilon.630 Εἰσβολάσ. τὰς ἐπὶ τὴν τῶν πολεμίων χώραν ἐφόδους ἐκάλουν εἰσβολάς. Εἰσβολή. ἐπὶ τοῦ νοὸς τρία θεωρεῖται· εἰσβολή· παραδοχή· συγκατάθεσις. τοῦτο καὶ παρὰ τῷ ∆αβὶδ ειρηται ἐνώτισις, σύνεσις· τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι, κύριε, κ. τ. ἑ. καὶ ἐνώτισις μὲν ἡ σύνοψις τῶν ῥημάτων· σύνεσις δὲ ἡ ἐπίληψις τῶν πραγμάτων. προσοχὴ δὲ ἡ τελείωσις τῆς ἐφέσεως. Εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν. δίκης ἐστὶν ονομα ὑπὲρ τοῦ τὰ ἀμφισβητούμενα ἐν φανερῷ ποιῆσαι. Εἰς εω. εἰς ἀρχομένας ἡμέρας. Εἰσηγορία. ἐπηγορία, καὶ κατηγορία. ἀντὶ τοῦ μέμψις καὶ λοιδορία. Εἰς λῆξιν. εἰς κατάπαυσιν, εἰς τελειότητα. Εισοδοσ. ἡ εἰσφορά. Εισω ἁλόσ. ἰσοδύναμον τῷ εἰς τὸ εισω. οιον· εἰς ἁλός--. καὶ παρὰ τοῖς ῥήτορσιν ειρηται, εισω τὴν χεῖρα εχειν· οπερ ενιοι ἁμάρτημα εδοξαν ειναι. ἀλλ' ἐπλανήθησαν. Εἰς παραβολήν. εἰς γέλωτα· εἰς διήγημα. epsilon.631 Εἰσπομπή. εἰσβολή. καὶ δόρατος εἰσπομπὴν ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου βραχίονος. Εἰσφορά. τέλεσμα. Εἰαμενή. κάθυγρος τόπος καὶ σύμφυτος. παρὰ τὸ ῥέω ῥεαμένη καὶ ἀποβολῇ τοῦ ˉρ ἐαμενὴ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉι εἰαμενή. η παρὰ τὴν εσιν, ο σημαίνει τὴν ἀνάδοσιν, γέγονε ἐσαμενὴ καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉι, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ˉς, εἰαμενή. Εἰνάτηρ. ἡ νύμφη. παρὰ τὸ εὐνὴ εὐνάτηρ καὶ τροπῇ τοῦ ˉυ εἰς ˉι εἰνάτηρ. Εἰρκτή. ἡ φυλακή. παρὰ τὸ ερκος. Εἰδοθέα. κύριον. Ειδησισ. γνῶσις. Εἰδαλίμασ. συνετὰς η εὐειδεῖς καὶ εὐμόρφους. παρὰ τὸ ειδος ειδιμος καὶ πλεονασμῷ τῆς ˉαˉλ συλλαβῆς εἰδάλιμος· ὡς κύδιμος, κυδάλιμος, πεύκη, πευκάλιμος. καὶ τὸ θηλυκὸν εἰδαλίμη. Εἰδοῖ. τοῦ μηνὸς η τῇ ἡμέρᾳ. Εἰκαιοβουλία. ματαιοβουλία. Εἰδώσ. ἡ ἡμέρα. Εἰκαιοῤῥημοσύνη. ματαιολογία. Εἰκασία. ὁ εἰκασμός. Εἰκόσι. χαρακτῆρσιν, οψεσιν. Εἰκών. ὁμοία ἀρχετύπῳ. τῇ οὐσίᾳ μὲν καὶ τῷ ὑποκειμένῳ διαφέρον ολον, ἐν ἑαυτῷ δὲ τὸ τοῦ epsilon.632 εἰκονιζομένου ειδος διὰ τῆς ἐμφερείας ἀποματτόμενον. παρὰ τὸ εικω τὸ ὁμοιῶ. Εἰδωλολατρεία. ἡ ἐκ διαθέσεως τιμὴ τοῖς εἰδώλοις. Εἰλαπίνη. ἑορτὴ, εὐωχία, συμπόσιον καὶ σύνδειπνον. ἀπὸ τοῦ εἰλεῖσθαι εἰς τὸ αὐτό. η παρὰ τὸ ειλας καὶ τὸ θοίνη γέγονεν εἰλαθοίνη καὶ εἰλαπίνη κατ' ἐναλλαγὴν τῶν στοιχείων. οἱονεὶ ἡ κατὰ ειλας καὶ συστροφὰς ουσα εὐωχία. η παρὰ τὸ λαφύσσειν η λαπίζειν, ο σημαίνει τὸ ἐκκενοῦν καὶ ἀναλίσκειν. *Εἰδέχθεια. ἡ ἀμορφία.* Εἰλεόσ. ἡ μαγειρικὴ τράπεζα. παρὰ τὸ ελος γέγονεν ἐλεὸς καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉι εἰλεός. σημαίνει δὲ καὶ τὴν νόσον. οιμαι, οτι ἀρσενικόν ἐστιν ὁ εἰλεός. Εἰλείθυιαι. αἱ ἐπὶ τῶν τικτουσῶν θεαί· η αἱ μαῖαι. παρὰ τὸ ἐλεύθω ἐλεύθυιαι καὶ ἐλείθυιαι. Ειλη. ἡ θερμασία. ἐκ τοῦ ελη κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ˉι. Εἰλικρινήσ. καθαρά. καὶ ἐπὶ ἀρσενικοῦ γράφεται. παρὰ τὴν ελην, ο σημαίνει τὴν θερμασίαν, καὶ τὸ κρίνω γέγονεν ἐλικρινὴς καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι εἰλικρινής. οτι ἐν τῇ ελῃ κεκριμένος. ἡ δὲ χρῆσις ειρηται παρὰ