387

̔Υπέθηκε τὴν οὐσίαν ὁ δανειζόμενος· ὑπέθετο δ' ὁ δανείζων. ∆ημοσθένης· ὑποθεὶς δὲ τὴν οὐσίαν τὴν ἐμαυτοῦ. ̔Υπέδυ. ὑπεισῆλθεν. † ̔Υπενέγκοι. ὑπομείνῃ η ἀνέξεται. η ἀντὶ τοῦ καταδέξεται.† ̔Υπέσχετο. ἐπηγγείλατο. ̔Υπερορᾷ. παραβλέπει. ̔Υπερηνορεόντων. τῶν ὑπερεχόντων τῇ ἠνορέῃ καὶ τῇ δυνάμει καὶ τῇ ἀνδρείᾳ, τουτέστιν ἀνδρείων. η τῶν ὑπὲρ δύναμιν φρονούντων. ̔Υπερμαζᾷ. ὑπερτρυφᾷ· πλουτεῖ· στρηνιᾷ. μάζα γὰρ ἡ τροφή. † ̔Υπερφέρων. ὑπεράνω γενόμενος.† † ̔Υπερφρονῶν. καταφρονῶν.† upsilon.1783 ̔Υπερώησαν. ὑπεχώρησαν. ̔Υπερωρίσθη. ἐκ τῶν ὁρίων ἐξωρίσθη. ̔Υπερανεστηκώσ. ὑπερβεβηκώς. ̔Υπερασπιῶ. ὑπερμαχῶ. ̔Υπερηγάσθη. ἐθαυμάσθη. ̔Υπέρκεισαι. ὑπερβάλλεις. ̔Υπισχνεῖται. ἐπαγγέλλεται. ̔Υπογενειάζων. λιτανεύων, παρακαλῶν. ἐκ τοῦ γενείου ἁπτόμενος. † ̔Υποθήσομαι. διδάξω.† ̔Υποκαθεῖναι. οιον παύσασθαι χαλεπαίνοντα καὶ πραότερον γενέσθαι. ὑποκαθεῖναι τὰς ὀφρῦς· τὸ γὰρ ανω τείνειν τὰς ὀφρῦς ὀργῆς ἐστι σημεῖον. ̔Υποκαθεῖσθαι. χαλᾶσθαι. ὑποκαθῆσθαι δὲ τὸ ὑποκαθέζεσθαι, ητα. ̔Υποκρίνεσθαι. τὸ ἀποκρίνεσθαι ελεγον οἱ παupsilon.1784 λαιοί. καὶ ὑποκριτὴς ἐντεῦθεν ὁ ἀποκρινόμενος τῷ χορῷ. ̔Υπολαβών. νοήσας. η ἀποκριθείς· ἀντειπών· ἀντικρούσας. ἀμφότερα δὲ ἀπὸ τοῦ λήβω, τὸ λαμβάνω. ̔Υπολαιμίσασ. σφάξας. ̔Υπολογισάμενοσ. ἐνθυμηθείς. ̔Υποκορίζεται. σμικρύνεται. εὐτελίζεται. † ̔Υποκοριζόμενοι. κολακεύοντες· διασύροντες· ὑποκρινόμενοι. ὁ δὲ ∆ημοσθένης ἀντὶ τοῦ εὐφήμως λέγοντες ἐχρήσατο. καὶ τὸ ὑποκοριστικῶς λέγειν.† ̔Υπονομεύοντεσ. ἀντὶ τοῦ ὑπονόμους ὀρύττοντες. ̔Υποσμύχει. ὑποκαίει. ̔Υποσμήχει δὲ, ἀντὶ τοῦ καθαίρει, ˉη. ̔Υποστειλάμενοσ. ὑποκρυψάμενος. upsilon.1785 ̔Υποστέλλεται. ὑποπτήσσει· δειλιᾷ· εὐλαβεῖται. η ἀναδύεται, καὶ ὑποκρίνεται, καὶ φεύγει, καὶ δολιεύεται. ̔Υποσκελίσει. ἀπατήσει. καὶ ὑποσκελισθήσεται ἀντὶ τοῦ ἀπατηθήσεται καὶ ἐμποδισθήσεται. ̔Υποσταίη. ὑπόσχοιτο. ̔Υποπτήσσει. φοβεῖται, δειλιᾷ. ̔Υποδραμών. ὑπελθών. ̔Υπουργεῖ. ὑπηρετεῖ. ̔Υπόρωρεν. ὀρῶ τὸ ὁρμῶ· ὁ μέσος παρακείμενος ωρα, ὁ παρατατικὸς ορωρα, καὶ τὸ τρίτον ορωρεν καὶ ὑπόρωρεν. ̔Υπνοῦν τὸν θεὸν γέγραπται, οταν μακροθυμεῖ. ὡς τὸ, ινα τί ὑπνοῖς, κύριε; ̔Υπωπιάζω. ἀπὸ τοῦ ἰπῶ, τὸ βλάπτω. ἰπούμενος ταῖς συμφοραῖς. ἀπὸ τοῦ ἰπῶ ἰπάζω καὶ ἐν ὑπερθέσει πιάζω. τοῦ δὲ πιέζω ἀναλογώτερόν ἐστι τὸ πιάζω, τροπῇ δὲ τοῦ α εἰς ε πιέζω. Ιωνες μὲν καὶ ̓Αττικοὶ πιέζω λέγουσιν· οἱ δὲ ∆ωριεῖς πιάζω. τὸ δὲ ἰπῶ γέγονε παρὰ τὸ ιπος, ο σημαίνει τὴν παγίδα τῶν μυῶν. ̔Υπωπτευκώσ. ὑπολαβών. upsilon.1786 ̔Υποτύφοντασ. ὑποφλέγοντας, ὑποκαίοντας. ̔Υποτιθέμενοσ. συμβουλεύων. ὁ ̓Απόστολος· ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλῶς, εσῃ διάκονος ̓Ιησοῦ Χριστοῦ. ̔Υπωπιάζω. δαμάζω. ( ̓Επίῤῥημα.) ̔Υπένερθεν. κάτωθεν. † ̔Υπόδοντα. κρυφίως.† ̔Υπέρευγε. καλῶς ἀπεκρίθητε. ̔Υπούλωσ. δολίως. ̔Υποβλήδην. ὑποβαλών. λόγος ὑποκρουστικὸς ετι λέγοντος τινός. εστι ῥῆμα βλῶ. γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ βάλλω, κατὰ συγκοπήν. ὁ μέλλων βλήσω. ἀπὸ τούτου γίνεται ἐπίῤῥημα βλήδην καὶ ἐν συνθέσει ὑποβλήδην. ηγουν τὸ ὑποβαλεῖν λόγον, μηδέπω τὴν ὁμιλίαν τοῦ διαλεγομένου τελέσαντος. ̔Υπερκοσμίωσ. ἀγγελικῶς. τοῦ θεολόγου· μὴ κοσμικῶς, ἀλλ' ὑπερκοσμίως. Τὸ Υ μετὰ τοῦ Ρ. ( ̓Αρσενικόν.) ̔Υριδύς· ̔Υριεύς· Υρτακος· ̔Υῤῥοιάδησ ὀνόματα κύρια. upsilon.1787 (Θηλυκόν.) Υῤῥα. κύριον. ̔Υῤῥίη καὶ ̔Υῤῥίνη. πόλεις. ̔Υρκανία. χώρα καὶ τόπος. καὶ ̔Υρμίνη. * ̔Υῤῥίδα. σπυρίδα. καὶ ὑρισσὸς, ἀγγεῖον πλεκτὸν, εἰς ο σῦκα ἐμβάλλουσιν.* Τὸ Υ μετὰ τοῦ Σ. ( ̓Αρσενικόν.) ̔Υσσάκουσ. τοὺς πασσάλους φησὶν ̓Αριστοφάνης. ̔Υσήτηροσ. ῥυπώδης. Υσκανισ. ποταμός. ̔Υσμινίασ. κύριον. ̔Υσσόσ. τὸ δόρυ. τὸ κοντάριον. Υσ. ὁ χοῖρος η συάγρος. εἰ μὲν παρὰ τὸ σύω, τὸ ὁρμῶ, σῦς καὶ ἀφαιρέσει τοῦ ς υς· εἰ δὲ ἀπὸ τοῦ υεσθαι, οὐκέτι ἀποβολῇ τοῦ ˉς. καί· υς διὰ ῥόδων. ἐπὶ σκαιῶν τάττεται ἡ παροιμία. Υστατοσ. ὁ εσχατος, ὁ υστερος. παρὰ τὴν ὑπὸ upsilon.1788 πρόθεσιν ὑπότατος, καὶ συγκοπῇ καὶ πλεονασμῷ τοῦ ς υστατος. Υστεροσ. ωσπερ παρὰ τὴν πρὸ πρότερος, ουτως καὶ παρὰ τὴν ὑπὸ