330

παραλαμβάνει τὶς, η καὶ ὁ βλακικὸς καὶ ὁ προπετής. Περίπατοσ. διακινητήριον. η αὐτὸ τὸ βάδισμα. Περίκλυτον. περιδοξότατον. Περιδεήσ. ὁ περίφοβος. Περίβλεπτοσ. ὁ ενδοξος. Περιούσιοσ. ἐξαίρετος. Περιουσιασμόσ. περιουσία, πλοῦτος. Περιτομεύσ. ἡ σμίλη. Περιττοεπήσ. ὁ περισσολόγος. Περπέννασ. κύριον. Πετηλιανός· Πετίλιος καὶ Πετεόσ. ὀνόματα κύρια. pi.1530 Πέτροσ. κύριον. πρᾶξις ἑρμηνεύεται ητοι πρακτικὸς τῇ θερμότητι τῆς πίστεως. Πεττοὶ καὶ πεσσοί. τὰ βόλια, ἐν οις ταβλίζουσι. Πευθήν. ὁ μανδάτωρ. καὶ κλίνεται πευθῆνος. ἀπὸ τοῦ πεῦσις, ἡ ἐρώτησις η ἡ ἀπόκρισις. οἱ γὰρ μανδάτωρες ποιοῦσι τὰ μηνύματα εν τε τοῖς δικαστηρίοις καὶ τοῖς ἐν αὐτοῖς δικαζομένοις. Πέριλοσ. τὸ αἰδοῖον. Περίτανοσ. ὁ περιττῶς αἰνούμενος εἰς κάλλος. Περιούσιοσ. ἐξηλλαγμένος. Περισκέπτῳ. περιβλέπτῳ. Ομηρος· ὑψηλὸς δέδμητο, περισκέπτῳ ενι χώρῳ. Πέλεκυσ. παρὰ τὸ πέλειν ὠκέως. (Θηλυκόν.) Πέδη. ὁ δεσμός. παρὰ τὸ δέω, εδη, καὶ πλεονασμῷ τοῦ π πέδη. Πέζα. ὁ ποῦς. Πειθοῖ. τῇ πεισμονῇ. pi.1531 Πείσαιρα. πόλις. Πεῖσα. ἡ πεῖσις καὶ ἡ πεισμονή. ὡς βήσω, βῆσα. Ομηρος· τῷ δὲ μάλ' ἐν πείσῃ κραδίη-. ἀντὶ τοῦ ἐν ἡσυχίᾳ καὶ ὑπομονῇ. ὡσεὶ ελεγεν ἀντὶ τοῦ ἐπείσθην. Πείρινθοσ. ο καὶ πείρινθα λέγεται. σημαίνει δὲ τὸ τετράγωνον τὸ ἐπάνω τῆς ἁμάξης ξύλον, εἰς ο ἐντίθεται τὰ κομιζόμενα. ουτως ̓Απίων. ὁ δὲ ∆ίδυμος τὸ ἐκ ῥιπῶν πεπλεγμένον πλινθίον. ῥίπενθα καὶ καθ' ὑπέρθεσιν καὶ πλεονασμὸν τοῦ ι πείρινθα. η παρὰ τὸ θέειν πέρινθος καὶ πείρινθος. η πείρινθος τὸ σχοινίον. λέγεται δὲ Πείρινθος καὶ ἡ ἐν τῇ δύσει ̔Ηράκλεια. Πειρατεία. ἡ λῃστεία. pi.1532 Πελαία. τοπικόν. Πελλήνη. πόλις. Πέλεια. ἡ περιστερά. παρὰ τὸ πελὸν, ο σημαίνει τὸ μέλαν. καὶ πελειάς. πελειάδα χειρὶ μεμαρπώς. ωσπερ παρὰ τὸ μαίω γίνεται μαιὰς, ουτω καὶ παρὰ τὸ πέλεια πελειάς. ουτω Χοιροβοσκός. Πελοπόννησοσ. δύναται πλεονάζειν τὸ ν. παρὰ τὴν Πέλοπος γενικὴν γέγονε τὸ ἀκόλουθον Πελοπόννησος. ὡσαύτως καὶ Προικόννησος. Πενεστρίνη. πύλης ονομα. Πένησσα. ἡ ἐξ ἀρχῆς ἐν ἐνδείᾳ ουσα. Πενία. στέρησις χρημάτων καὶ κτημάτων. Πενταετηρίσ. ἡ πέντε ἐτῶν ουσα. Πεπάλη. τὸ τοῦ ἀλεύρου λεπτόν. οπερ οἱ ̓Αττικοὶ πασπάλην λέγουσι πλεονασμῷ τοῦ ς. οπερ pi.1533 ἐπιπάσσεσθαι δύναται διὰ τὴν λεπτότητα. παρὰ τὸν πάσσω μέλλοντα πάλη, ὡς δαμάσσω δαμάλη. τινὲς δίφθογγον γράφουσι τὸ ˉπˉαˉι, ἐγὼ δὲ λέγω, οτι πάλη ἐστίν. †Περιβαρίδεσ. ὑποδήματα γυναικῶν.† Περίνοια. μερικὴ γνῶσις. τοῦ Θεολόγου· ἐν περινοίᾳ θεοῦ. Περιουσία. περισσεία, πλεονασμὸς, ὑπεροχή. ἀσύγκριτος οὐσία. Περιπεζίασ. πορευτῆς, ἐπιβατῆς, καταληπτῆς. †Πεπραμένη. διοίκησις. πεπερασμένη καὶ συντετελεσμένη διοίκησις.† Περισπωμένη. ποιότης συλλαβῆς. ἐκ τοῦ περικεκλᾶσθαι, καὶ οἱονεί τις συνειρημένη ειναι. ποιότης δέ ἐστι φωνὴ δηλοῦσα τὴν ποσότητα τῆς σημασίας. Περίληψισ. ἡ περισσοτέρα νόησις. ἐκ τοῦ λήβω, τὸ λαμβάνω. Περιφορά. ἡ κατὰ κύκλον κίνησις. Περίοδοσ. κύκλος. Περιωπή. τὸ υψος, ἡ ἀκρώρεια. pi.1534 Περικεφαλαία. τὸ κράνος. Περιοχή. κλῆρος· συνοχή· ὑπόθεσις, η περιπέτεια. Περιπέτεια. ὑποθέσεως σύμπτωμα. Περίνοια. μηχανὴ, τέχνη. Περιφέρεια. κύκλος η διαστροφή. Περιγραφή. ἡ περιέχουσα αὐτὸ τὸ ολον σῶμα. Περίγρα. ὁ διαβήτης. Περίφρασισ. συγκάθεσις τοῦ προσταθέντος. η δι' ἑτέρου τρόπου. ὡς τινὸς λέγοντος, τρία καὶ δύο πέντε, αλλος τῷ αὐτῷ συνομολογεῖ δι' ἑτέρου τρόπου λέγων, δύο καὶ τρία πέντε. περίφρασις δὲ λέγεται καὶ ἡ τοῦ ἁγίου ∆ιονυσίου φωνὴ ἡ θεανδρική· εἰ γὰρ καὶ δι' ἑτέρου τρόπου, ἀλλὰ θεὸν καὶ ανθρωπον ὡμολόγησε καὶ αὐτὸς κατὰ τοὺς ἁγίους πατέρας. Περπερεία. ο μὴ διὰ χρείαν, ἀλλὰ διὰ καλλωπισμὸν παραλαμβάνεται, ο καὶ ἡ βλακεία καὶ ἡ προπέτεια. Πευκαλίμη. συνετή. Πεῦσισ. ἡ ἐρώτησις, η ἡ ἀπόκρισις. ἀπὸ τοῦ πεύθω, τὸ μανθάνω. pi.1535 Περισσεία. ἡ δαψίλεια. καὶ ὁ ̓Απόστολος· πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος-. Πεισμονή. τὸ πεισθῆναι τοῖς λέγουσιν ὑμῖν περιτέμνεσθαι. (Οὐδέτερον.) Πέδιλα. ὑποδήματα. ἀπὸ τοῦ εἰλίσσεσθαι τοῖς ποσίν. η ἀπὸ τοῦ πέδη, ὁ δεσμός. Πέδον. γῆ. εδαφος, ἐφ' ου βεβήκαμεν τοῖς ποσὶ τοῦ πεζεύειν. καὶ πεζούς φασι τοὺς