293

τὸ πείσω πιστὸς καὶ μισθός· ἐν ῳ τις πείθεται. †Μίτοσ. τὸ ὑφαινόμενον ἐν τῷ στήμονι πλαγίως νῆμα.† Μινυνθάδιοσ. ὁ ὀλιγοχρόνιος. (Θηλυκόν.) Μίδεια. πόλις. Μίλητοσ. πόλις. Μίλεια. πόλις ουτω καλουμένη. Μίνθη. ἡδύοσμος καὶ καλάμινθος. ἀγριοηδύοσμος. Μισγάγγεια. τόπος κοῖλος, εἰς ον καταφερόμενα τὰ υδατα ἐκ τῶν ὀρῶν συνίστανται. Μιτυλήνη. νῆσος. Μίτρα. ἡ πολεμικὴ ζώνη ἡ διὰ μίτου ὑφαινομένη. ἐφορεῖτο δὲ ἐσώτερον τῆς λαγόνος χάριν ἀσφαλείας. η χαλκῆ λεπίς. Μίαν σαββάτων. τὴν κυριακὴν καλεῖ ὁ ̓Απόστολος. μίαν σαββάτων εκαστος ὑμῶν τιθέτω θησαυρίζων παρ' ἑαυτῷ. προτρέπει, ἐλεημοσύνην τοὺς Κορινθίους ἀπὸ τῆς ἡμέρας. (Οὐδέτερον.) Μίλιον. μέτρον γῆς. Μίλινον. χρῶμα. mu.1363 Μιλίγματα. δαιτὸς λείψανα, η τὸ σταῖς, ῳ κατέμασσον τὰς χεῖρας καὶ τὸ λεῖπος ἀπέψων. *Μιλιαρήσιον.* Μιμηλόν. τὸ μιμητικόν. Μιμαίκυλλον. τὸ σούρβον. Μῖσοσ. ἡ πρὸς τὸ ἀηδὲς ἀλλοτρίωσις. καὶ ἡ τοῦ λυποῦντος ἀποστροφή. παρὰ τὸ μὴ ισος ειναι. Μιτατώριον. ( ̔Ρῆμα.) Μιλίζω. μετρῶ. Μίμνουσιν. ἐκδέχονται. Μένουσι. καρτεροῦσι. καὶ μίμνω παρὰ τὸ μένω. Μινύθω. ἐλαττῶ. *φθείρεται γὰρ τὸ τοιοῦτον.* Μινύρεται. ἡσυχῇ κλαίει, θρηνεῖ. καὶ μινυρίζω τὸ ἡσυχῇ κλαίω καὶ θρηνῶ. η ἀπὸ τοῦ μύρω, ο σημαίνει τὸ κλαίω, ἐξ ου τὸ μύρεσθαι κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν μορμυρίζω. η παρὰ τὸ μύω μυίζω, καὶ μυρίζω, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν μυμυρίζω, καὶ τροπῇ τοῦ μ εἰς ν καὶ τοῦ υ εἰς ι μινυρίζω. Μίστυλλον. εἰς μικρὰ κατέκοπτον. παρὰ τὸ μεῖον καὶ τὸ τίλλω, τὸ κόπτω, γέγονε μίστος καὶ μίστυλλον. mu.1364 ( ̓Επίῤῥημα.) Μίγδην. ἀναμεμιγμένως. Μὶξ καὶ ἀναμίξ. Μίνυνθα. ἐπ' ὀλίγον. Τὸ Μ μετὰ τοῦ Ν. ( ̓Αρσενικόν.) Μνήστωρ. ὁ γυναῖκα πρὸς γάμον μνηστευόμενος. Μνησιστράτειοσ. ὁ τοῦ Μνησιστράτου οικος. Μνῆσος· Μνησθείδησ. ὀνόματα κύρια. Μνήμων. ὁ προεστὼς καὶ ἐπιμέλειαν ποιούμενος φόρτου, ον ἡμεῖς ἐπίπλουν καλοῦμεν. (Θηλυκόν.) Μνημοσύνη. ὑπόμνησις, μνήμη. παρὰ τὸ μνήμη μνημοσύνη. τὸ δὲ μνήμη παρὰ τὸ μένω, μενήνη καὶ συγκοπῇ μνήμη. Μνηστή. ἡ μνηστευθεῖσα γαμετή. - μνηστῆς ἀλόχοιο. Μνησικακία. μνήμη παρακολουθησάσης ὀξυχολίας ἐπὶ τῷ ἀνταποδοῦναι τῷ διαμαχεσαμένῳ. (Οὐδέτερον.) Μνία. τὰ βρύα. mu.1365 Μνεία δὲ, ἡ μνήμη, δίφθογγον. ἀπὸ τοῦ μένω μενία, *καὶ καθ' ὑπερβιβασμὸν μνεΐα,* καὶ συναιρέσει μνεία. ( ̔Ρῆμα.) Μνᾶται. μνηστεύεται. Μνησάσκετο. †ἐμέμνητο.† ἐμνηστεύετο. †Μνίω. τὸ ἐσθίω.† Μνώοντο. ἐμνηστεύοντο. Τὸ Μ μετὰ τοῦ Ο. ( ̓Αρσενικόν.) †Μογιλάλοσ.† Μόγοσ. ταλαιπωρία. κάματος. παρὰ τὸ οἰμωγὴ μόγος. η παρὰ τὸ μὴ ἐᾷν τὴν ψυχὴν γάννυσθαι. καὶ μογοστόκοι αἱ μόγον ταῖς τικτούσαις ποιοῦσαι. Μοδηνόσ. τοπικόν. †Μόθαξ. ὁ πλούσιος.† Μοθωναῖοσ. ἀπὸ Μοθώνης. Μόθοσ. μάχη, πόλεμος. παρὰ τὸν μολυσμὸν τῶν φόνων. η παρὰ τὸ ὁμοῦ θεῖν τοὺς μαχομένους, καὶ εἰς ταὐτὸ ἐντρέχειν. mu.1366 Μοίριχος· Μοῖρις· Μοιραγένης· Μοιροκλεύσ. ὀνόματα κύρια. Μοιχόσ. ἐπὶ μὲν τοῦ ἀσελγοῦς δίφθογγον. παρὰ τὸ εικω, τὸ πρέπω, ῥηματικὸν ονομα οἰκὸς καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ ν νοικὸς, καὶ τροπῇ τοῦ ˉν εἰς ˉμ καὶ τοῦ ˉκ εἰς ˉχ μοιχὸς, οἱονεὶ ὁ ἐστερημένος καὶ ἐκτὸς ων τοῦ εἰκότος. μυχὸς δὲ, ὁ ἐνδότατος τόπος, ψιλόν. παρὰ τὸ νὺξ, νυχὸς, καὶ μυχός. Μολόχ. ονομα εἰδώλου. †Μόλιβδοσ. παρὰ τὸ μολεῖν εἰς βάθος.† †Μολίων. ὁ μαχητής.† Μολοβρόσ. ὁ πτωχός. παρὰ τὸ μολεῖν εἰς βορὰν καὶ τροφήν. Μόλιβον. μόλιβον μὲν Ομηρος λέγει, καὶ ισως ̓Ιακόν ἐστιν, οἱ δὲ ̓Αττικοὶ μόλυβδον καὶ μολύβδινον. τὸ δὲ μολυβοῦν ἐσχάτως βάρβαρον. Φορμίων· τρεῖς εφη στήσειν τρίποδας, επειτ' εθηκεν ενα μολύβδινον. Κρατῖνος· -φαίνεσθαι χρυσῆν κατ' ἀγροὺς δ' αυθις αυ μολυβδίνην. Μόμμιοσ. κύριον. mu.1367 Μολυσμόσ. ἀπὸ τοῦ μολύνω. οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ μέλος. Μόνιτος· Μοναίσησ. κύρια. Μοναχόσ. ὁ μόνῳ τῷ θεῷ ζῶν. Μονιμώτεροσ. βεβαιώτερος. Μονότροποσ. ὁ μονολόγιστος. Μονήρησ. ὁ μοναδικὸς βίος. Μοναδικούσ. ἀναχωρητάς. η ἁπλῶς μονάζοντας. Μονόζωνοι. μάχιμοι, η εὐσταλεῖς καὶ κοῦφοι στρατιῶται. Μονόκερωσ. ζῶον, τὴν δύναμιν αμαχον καὶ ἀνυπότακτον