55

ἡμιλλῶντο καὶ ηριζον, καὶ ἀντηγωνίζοντο. alpha.218 ̓Αντέχει. ἀντὶ τοῦ ἐξαρκεῖ. ∆είναρχος ἀντὶ τοῦ σώζεται. ∆ημοσθένης καὶ ̔Υπερίδης ἀντὶ τοῦ ἀντιλαμβάνεται, η ἀντὶ τοῦ ὑπομονητικῶς εχει. ̓Αντέχων. ἀντιμαχόμενος. ̓Αντεχόμενοσ. ἀντιλαμβανόμενος. ̓Αντεφοδεύω καὶ ἀντεφώδευκα. ἀντὶ τοῦ ἀντέτρεχον. ̓Αντεχειροτόνησεν. ἀντέλεγεν. εἰ δὲ κᾀκεῖνα προσέρχεται, οὐδεὶς ἀντεχειροτόνησεν αν. ̓Αντιάσασ. μετασχών. δῶρα φέρει τρομεροῦ γήραος ἀντιάσας. εστι καὶ ἀντὶ τοῦ ἐναντιωθείς. ̓Αντιδιαστέλλεται. ἀντιδιΐστησιν. ̓Αντικάθηται. ἐναντιοῦται. ̓Αντικαθίστασθαι. ἐναντιοῦσθαι. οὐ δυνάμενος τῷ πλήθει ἀντικαθίστασθαι. ̓Αντικατέστησαν. ἠναντιώθησαν. ̓Αντιλέγειν. ἀντὶ τοῦ ισα λέγειν. ουτως Πλάτων. ̓Αντιπελαργεῖν. χάριτας ἀντιδιδόναι. ̓Αντισπᾷν. ἐναντιοῦσθαι. ̓Αντιτυπῆσαι. ἀντιπαθῆσαι. ̓Αντωμένη. συναντήσασα. ̓Αντονομάζει. ὀνόματα ἀντὶ ὀνομάτων τίθησιν. ̓Αντανισχεῖ. ἀνατέλλει. alpha.219 ̓Αντιφιλοτιμεῖται. ἀντιθεραπεύει. ̓Αντιφέρεται. ἐναντιοῦται. ̓Αντιπαρεξάγειν. ἀντιτάσσειν· *ἐξ ἐναντίας παρατάττεσθαι.* ̓Αντείχετο. προΐστατο, ἀντελαμβάνετο. ̓Ανταναιρεθῇ. ἀφανισθῇ. ̓Αντιπράττει. ἐναντιοῦται. ̓Αντηνέχθη. ἠναντιώθη. ̓Αντοίσομεν. ἀντιπροσενέγκωμεν. ̓Αντιπίπτει. ἀνθίσταται. ̓Αντωπίσαι. ἀντοφθαλμίσαι. ̓Ανταναγνῶναι. ἀντιβαλεῖν. ̓Αντιστηρίζει. βοηθεῖ, ἀντιλαμβάνεται. ̓Ανεσκολοπισμένοι. ἐστρωμένοι. σκόλοπες γὰρ τὰ ὀρθὰ ξύλα, καὶ οἱ κάλαμοι. ̓Ανειμένοι. ἀπολελυμένοι, ἀκρατεῖς. ̓Ανημμένος δὲ, ὁ ἁπτόμενος, ˉη. ̓Ανεκυμβαλίαζον. ἀνεκρότουν. η ἀνετρέποντο. Ανεται. τελειοῦται. ̓Ανέεργεν. ἐκώλυεν. alpha.220 ̓Ανεκήκιεν. ἀνεπήδα. ἀνεδίδου· ἀνέφερεν. ἐκ τοῦ κίω, τὸ πορεύομαι. ̓Ανεῤῥώσθημεν. ὑγιεῖς γεγόναμεν. ̓Ανεδείματο. ἀνῳκοδόμησεν, εκτισεν. ̓Ανεπόδισεν. ἀνέκαμψεν. ̓Ανεστάλη. μετεκινήθη. ̓Ανείργειν. κωλύειν. ̓Ανεκαλαμήσατο. ἀνεθέρισεν, ἐπανετρύγησεν. ̓Ανεκρούσατο. ἐκιθάρισεν. ̓Ανεθέμην. ἀνεκοινωσάμην. Ανεσ. συγχώρησον. ̓Ανείθη. ἀφείθη. ̓Ανείρειν. ἀναπείρειν. πλάτος σχοινίου λαβὼν ἀνάειρε τὰ κρέη. ̓Ανέπασκεν. ευρηκεν, ειληφεν. ̓Ανελίννυον. διέτριβον. ἀνεστρέφοντο· περιεφέροντο, ἐβράδυναν. ̓Ανελίξαντεσ. ἀναζητήσαντες. ̓Ανεῤῥιπίσθη. ἀνεκινήθη, ἐξεκαύθη. ̓Ανεκτίσατο. ἀνέπλασεν. alpha.221 ̓Ανερύειν. ἀποκόπτειν καὶ λαιμοτομεῖν τὸν τράχηλον. Ανεται. τελειοῦται. ἐκ τοῦ ανω, τὸ πράττω καὶ τελειῶ. τὸ παθητικὸν ανομαι, τὸ τρίτον ανεται. ̓Ανέεργεν. ἐκώλυεν. ἀπὸ τοῦ ειργω, ειργε, διαλύσει τῆς ˉεˉι διφθόγγου. ̓Ανεκήκιεν. ἐκ τοῦ κίω, τὸ πορεύομαι, εκιον, εκιες, πλεονασμῷ τοῦ ˉκ καὶ ἐκτάσει κήκιε, καὶ ἀνεκήκιε. σημαίνει δὲ τὸ ἀνέφερε καὶ ἀνεδίδου. ̓Ανηνέχθη. ἀντὶ τοῦ ἀνήνεγκεν. ̓Ανῄεσαν. ἀνήρχοντο. ̓Ανίεσαν δὲ, ἀντὶ τοῦ συνεχώρουν, ˉι. ̓Ανήνοθεν. ἀνεφέρετο. ̓Ανασχών. ἀνατείνας. ̓Ανισχόντων. ἀντισηκούντων. ̓Ανηρτήθη. ἐκρεμάσθη. ̓Ανήρετο. ἠρώτα. ̓Ανῄρημαι. πεφόνευμαι, ἀπόλωλα. ̓Ανθέξεται. ἀντιλήψεται. ̓Ανθέλκει. ἀντεπισπᾶται. * ̓Ανθῶμαι. ἰῶμαι καὶ θεραπεύω.* ̓Ανθῃρημένοσ. ἀντιλαμβανόμενος. η προκρινόμενος. ̓Ανθομολογησόμεθα. εὐχαριστήσομεν. ὑπὲρ τῆς εὐεργεσίας ὁμολογῶμεν χάριτας. alpha.222 ̓Ανθρωπίζω. τὰ τῶν ἀνθρώπων φρονῶ. ̓Ανῃρημένοσ. ἀναλαβὼν, ἑλόμενος, ἐπενεγκάμενος. -ὁ δὲ βασιλεὺς τοσαύτην νίκην ἀδάκρυτον καὶ ἀναίμακτον ἀνῃρημένος εἰς τὰς Σάρδεις ὑπέστρεψεν. ̓Ανηρώτιζεν. ἀντὶ τοῦ ἠρώτα. ουτως Τηλεκλείδης. ̓Ανηγμένοσ. ηὐξημένος. Ἀνιλύσπω. ἀνέβαινες. ̓Ανιεμένη κόλπον. ἀνέλκουσα καὶ ἀναχαλοῦσα καὶ ἀπογυμνοῦσα τὸ κατὰ τοὺς μαστοὺς κόλπωμα. καὶ αιγας ἀνιεμένους. ̓Ανιλλομένη. καθυποκρινομένη. κυρίως δὲ ἀνίλλεσθαι τὸ ἀπαξιοῦν. * ̓Ανηκέστουσ. ἀφορήτους η ἀνιάτους, η ἀθεραπεύτους.* ̓Ανιστάμεναι. ἀντὶ τοῦ αἰχμαλωτιζόμεναι. ̓Ανίτω. ἀναδιδόσθω. ̓Ανιπτάμενοσ. πετόμενος. Ανιθι. ανελθε. *καὶ κάτιθι, κάτελθε. καὶ απιθι, απελθε.* ̓Ανίησιν. ἐᾷ, ἀπολύει. ̓Ανιείσ. ἀφιείς. ̓Ανιμᾶσθαι. ἀντλᾷν. ἀνασπᾷν. ̓Ανίημι. συγχωρῶ. ̓Ανοσιουργηθέντων. ἀνόμως πραχθέντων. ̓Ανοιμώζω. στενάζω, θρηνῶ. alpha.223 ̓Ανοίσω. ἀνενέγκω, ἀναβιβάσω. ̓Ανορταλίζειν. σκιρτᾷν, παίζειν. ̓Ανοχλίζω. τὸ ἀνέχω,