418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mulus sacrorum celebratione mysteriorum fidem suam aluit necnon adoranti

intimoque cum Domino colloquio ac ut illud Sancti Pauli ad Philippenses:

« Hoc sentite in vobis, quod et in Christo Iesu » (2, 6) adimplere curabat,

hoc est misericordia, benignitate, humilitate, mansuetudine, longanimitate

semet induere (cf. Col 3, 12).

Omnia in eo conformandi se Iesu voluntatem significabant, ut per ipsum

Iesus sub aspectum quasi veniret. Pater Antonius, in moderandis conscien-

tiis, Christum esset magistrum cupiebat ac sese solum sequestrem, humile

videlicet instrumentum ut fratres consequeretur.

Caritas illius fuit methodus, per quadraginta fere annorum spatium,

iuvenum educandorum fratrum. Servus Dei aspectum patris cum affectu

matris sane coniunxit; prudens fuit et in iudiciis aequus secundum sen-

tentiam illam: Fortiter in re, suaviter in modo. Non tantum verbis quantum

suae exemplo probae vitae docebat. Scriptis quoque filios suos spirituales,

ad quos epistulas misit plus tria millia et quingentas, mirae vero caritatis

pastoralis signum, est secutus.

Matrem Dei velut Sociam Christi in humana redemptione et gratiae

Mediatricem venerabatur, eius virtutes imitando exprimebat eandemque

animis exemplum proponebat. Deo devinctus et non terrenis divitiis, Pater

Antonius a rebus fuit alienus ac simplicitatis amans. Exercitium heroicae

paupertatis hilarem, Deo semper gratum providentiaque fisum illum effe-

cit. Vitae adversa tranquillo et aequo animo obiit. Numerosos magnosque

morbos, quibus oppressus est, suscepit atque aegritudinem in perpetuam

Deo oblationem convertit.

Anno 1956, gravi ab institutione propter valetudinem amotus, ad con-

fessiones audiendas et fideles spiritualiter moderandos, religiosarum prae-

cipuam curam agens, saepius etiam se dicavit. Novembri mense anno 1964

periculoso est morbo correptus. Conscius terrestrem suum cursum in exitu

iam esse, se totum, pietatis vitae impensius attendens omnique vespere

ad sacramentalem confessionem accedens, Domino commisit. Die 4 mensis

Martii anno 1965, postquam ultima sacramenta accepit et sanctissima Iesu

ac Mariae nomina invocavit, suam Deo animam, duodecima circiter hora

cum dimidio, placide reddidit. Eius corpus, funere celebrato, Zagrabiae est

in municipali coemeterio Mirogoj sepultum. Die 15 mensis Decembris anno

1970 mortales Dei Famuli exuviae in conventualis cryptam Zagrebiensis

ecclesiae sub titulo Dominae Nostrae a Lapurdo translatae sunt.