Congregatio de Causis Sanctorum 413

Fundatrix propositum Instituti bene compendiavit in verbis "Amor et

Sedulitas". Enim filialis in Deum, in Immaculatam Virginem et in Ecclesiam

amor, qui funditus semper expertus, cum pueris et iuvenibus communicatur

in munere instituendi pro amore et per amorem. Animis derelictis, quae ad

eam confugiebant, confessa est divinum sensum vitae, amoris donum gra- tuite largitum, praeparans eas vivere morali ac civili dignitate. Opera eius

mulierum condicionis magna mutatio incepit, enim mulieres novis rebus et

laboribus extra domesticos ambitus sollicitabantur.

Iubilari anno millesimo nongentesimo celebrando, Summus Pontifex Leo

XIII Servae Dei exhortatus est approbavitque propositum. Recens Institutum

celeriter prosperavit usque ad diem 28 mensis Decembris anno 1908, cum terribilis terrae motus sanguine institutum perfudit: enim fere decem domus funditus deletae sunt et viginti et quattuor sorores ruinis periere. Serva Dei non perturbata est et animo firmo rursus operam incepit, solum tutamen in Dominum quaerens et inveniens, se omnino Domino commendando, egit ut instrumentum in manibus Dei. Recepta in ditione Neapolitani Archiepiscopi, una cum sorores superstites Herculaneum confugit.

Mense Ianuarii anno 1909, aditu a Summo Pontifice Pio X obtento, conso- lationem et cautionem praesidii obtinuit. Mater Birgitta humilitate et fortitu- dine exemplo et verbo renovationem instituti, post aerumnas vivificavit. Vitae religiosae mente sincera et congruenter adhibitae splendidum testimonium fuit. Praecipuum propositum suum vehementissima in coniunctione cum Do- mino vivere semper fuit, hac re ex fonte eucharistico omnes vires hauriebat, diuturna oratione se continens et testimonio suo sodales cohortans ut pariter se gererent. Omnibus in rebus suavis videbatur et in re fortiter statuebat. Eius iter spirituale vim in fide invenit ut difficilia et humiliationes superaret, in spe animum progrediendi et in caritate invenit fontem omnium deliberatio- num cotidianarum, quae etiam magis eam cruciabant. Hoc modo, Serva Dei

graduale iter christianae maturationis ad verticem sanctitatis lustravit.

Anno 1923 Romam Institutum redintegratum domum transtulit, sed haec Romana domus Fundatricem valde cruciavit, quae decem post annos eandem

vendidit. Etiam hac in vice Serva Dei fidei gratia et cum martyrio in corde

vixit, orabat et se in sacrificium amoris omnino offerebat. Eius prompta gene- rositas erga Dei Providentiam et adamantina perseverantia in operas rursus

inchoando post omnem deceptionem orationis summo in spiritu radicabantur.

Humilitate obstacula probationesque sustinuit, se divinae voluntati fide commendans, devotionem erga Virginem Mariam increbens, praecipue per