IN TERTIUM LIBRUM SENTENTIARUM

 PROOEMIUM. IN TERTIUM LIBRUM SENTENTIARUM.

 DISTINCTIO I.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III, Utrum persona una possit simul uniri cum alia, assumendo unam et eandem numero naturam.

 QUAESTIO IV. Utrum quaelibet trium personarum possit incarnari per se ipsam.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum in opere incarnationis servetur debita congruentia ex parte Dei.

 QUAESTIO II. Quae fuerit incarnationis ratio praecipua.

 QUAESTIO III. Quae trium personarum fuerit ad incarnationem magis idonea.

 QUAESTIO IV. Quo tempore fuerit magis congruum, Filium Dei incarnari.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. ii.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO II.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM II.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum maior sit congruitas ad unionem in humana natura quam in Angelo, an e converso.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Christus assumserit veram carnem.

 QUAESTIO II. Utrum Christus assumserit animam rationalem.

 QUAESTIO III. Utrum Christus habuerit cum aliis hominibus communem speciem.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum corpus unitum fuerit Verbo mediante.spiritu humano sive anima.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi assumta fuerit a Verbo mediante aliquo habitu gratuito.

 QUAESTIO III. Utrum Verbum unitum sit humanae naturae mediante Spiritu sancto.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO III.

 Pars I.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Pars II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM III.

 Pars I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De sanctificatione Virginis quoad congruentiam temporis.

 QUAESTIO I. Utrum caro Virginis sanctificata fuerit ante animationem.

 .QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum beata Virgo sanctificata fuerit ante nativitatem.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum beata Virgo per sanctificationis gratiam immunis fuerit ab omni actuali peccato.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Pars II.

 DIVISIO TEXTUS.

 Ad intelligentiam huius partis iuxta tria, quae Magister determinat, incidit hic. quaestio. Primo quaeritur de Christi decimatione. Secundo quaeritur

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus in Abraham fuerit decimatus.

 ARTICULUS II. De carnis Christi traductione.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum in corpore dominico formatio et distinctio membrorum facta sit subito, an succesive.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DCB. IV.

 DISTINCTIO IV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I . De conceptione Christi in comparatione ad Spiritum sanctum efficientem.

 QUAESTIO I. Utrum. Filii Dei incarnatio debeat appropriari Patri, an Spiritui sancto.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum Christus possit dici filius Trinitatis.

 ARTICULUS II. De conceptione Christi in comparatione ad gratiam intervenientem.

 QUAESTIO I. Utrum Christi incarnatio fuerit ex mera gratia, an eam impetrarunt merita sanctorum Patrum.

 QUAESTIO II:

 QUAESTIO III. Utrum gratia in conceptione teneat rationem proprietatis naturalis, vel gratuitae.

 ARTICULUS III. De conceptione Christi in comparatione ad Virginem concipientem.

 QUAESTIO I. Utrum Virgo Maria in illa conceptione fuerit aliquid Spiritui sancto in aliquo cooperata.

 QUAESTIO II. Utrum cooperatio illa beatae Virginis fuerit naturalis, an miraculosa.

 QUAESTIO III. Utrum beata Virgo sit Dei genitrix appellanda.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DUB. VI.

 DISTINCTIO V.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM V.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum assumere conveniat divinae personae.

 QUAESTIO III. Utrum assumere conveniat personae ratione naturae, an e converso.

 QUAESTIO IV. Utrum assumere possit convenire divinae naturae, abstracta omni persona.

 QUAESTIO V.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum concedendum sit, naturam humanam assumtam esse a Deo.

 QUAESTIO II. Utrum Deus assumserit humanam personam.

 QUAESTIO III. Utrum ponenda sit intentio personalitatis in anima separata, omni unione circumscripta.

 QUAESTIO IV. Utrum concedendum sit, quod Deus assumserit hominem.

 QUAESTIO V. Utrum concedenda sit haec: Filius Dei assumsit humanitatem

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO VI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De qualitate et nobilitate illius unionis.

 QUAESTIO I. Utrum unio duarum naturarum sit terminata ad unitatem personae.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum illa unitas quantum ad gradum excellat omnes unitates creatas.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO VII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum haec sit admittenda: Deus factus est homo.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Filius Dei sit vraedeslinatus.

 QUAESTIO III. Utrum haec sit concedenda: homo praedestinatus est esse Filius Dei.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO VIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De nativitate temporali in comparatione ad divinam naturam.

 QUAESTIO I. Utrum haec sit concedenda: divina natura est de Virgine nata.

 QUAESTIO II. Utrum nasci de Virgine vere dicatur de natura assumta.

 QUAESTIO III. Utrum

 ARTICULUS II. De nativitate temporali in comparatione ad aeternam.

 QUAESTIO I. Utrum concedendum sit, Christum bis esse natum.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo sint duae filiationes.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De ipsa adoratione per comparationem ad eum cui est exhibenda.

 QUAESTIO I. Utrum cultus latriae sit exhibendus humanitati sive carni Christi.

 QUAESTIO II. Utrum cultus latriae exhiberi debeat imagini Christi.

 QUAESTIO III. Utrum cultus latriae Matri Christi exhiberi debeat.

 QUAESTIO IV. Utrum cultus latriae cruci Christi exhibendus sit.

 QUAESTIO V. Utrum latria exhibenda sit membris Christi.

 QUAESTIO VI. Utrum cultus latriae possit exhiberi adversario Christi absque peccato,

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO L Utrum latria sit in genere virtutis.

 QUAESTIO II. Utrum latria sit virtus generalis, vel specialis.

 QUAESTIO III. Utrum latria sit virtus cardinalis, vel theologica.

 QUAESTIO IV. Utrum latria sit virtus distincta a dulia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO X.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM X.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum haec sit vera: Christus, secundum quod homo, est individuum.

 ARTICULUS II. De filiatione adoptionis.

 QUAESTIO I. Utrum filiatio adoptionis sit in Christo.

 QUAESTIO II. Utrum filiatio adoptionis conveniat nobis per Christum.

 QUAESTIO III. Utrum filiatio adoptionis sit in nobis per comparationem ad Christum.

 DUBIA CIRCA LITERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dob. V.

 DISTINCTIO XI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum praedestinatio Christi respectu nostrae praedestinationis sit forma exemplaris.

 QUAESTIO III. Utrum in praedestinalione Christi respectu nostrae sit vera causalitatis ratio.

 ARTICULUS II. De vocabulis, quae videntur importare inceptionem.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO III. Utrum lutee sit concedenda: homo incipit esse Deus.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum fuisset congruum assumere Adam.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Christus potuerit peccare.

 QUAESTIO II. Utrum Christus potentiam peccandi habuerit vel assumserit.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum decuerit Deum assumere sexum muliebrem.

 QUAESTIO II. Utrum magis debuerit carnem assumere de viro simul et muliere quam sola muliere.

 DISTINCTIO XIII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS 1.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo sit gratia finita, vel immensa.

 QUAESTIO III. Utrum gratia singularis personae in Christo fuerit plena gratia atque perfecta.

 ARTICULUS II. De gratia capitis.

 QUAESTIO I. Utrum gratia capitis sit quid creatum, vel increatum.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dcb. V.

 DISTINCTIO XIV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi in cognoscendo comprehendat ipsum Verbum sibi unitum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De cognitione, quam anima Christi habuit in Verbo.

 QUAESTIO I. Utrum anima Christi eadem cognitione, qua cognoscit Verbum, cognoscat alias res in Verbo.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi actu cognoscat in Verbo omnia quae habitu cognoscit.

 QUAESTIO III. Utrum anima Christi cognoscat omnia in Verbo. auae connosnii Verbum.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum Christus habuerit aliam scientiam praeter illam quam habuit in Verbo.

 QUAESTIO II. Utrum Christus profecerit secundum illud genus cognitionis.

 QUAESTIO III. Utrum Deus communicaverit animae Christi omnipotentiam, sicut communicavit omniscientiam.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO XV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I. Utrum congruum fuerit, tales defectus in Christo reperiri.

 QUAESTIO II. Utrum Christus assumserit omnes defectus nostros praeter peccatum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De defectibus a Christo assumtis in speciali.

 QUAESTIO I. Utrum Christus habuerit ignorantiam in rationali.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo fuerit passio tristitiae.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO L

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum Christus assumserit necessitatem patiendi.

 ARTICULUS II. De passibilitate et dolore animae Christi specialiter.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi passa fuerit secundum superiorem portionem rationis.

 QUAESTIO III. Utrum dolor fuerit intensior in parte rationali animae Christi, an in parte sensuali

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II

 DUB. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. De numero et sufficientia voluntatum in Christo.

 QUAESTIO III. Utrum istae voluntates in Christo fuerint conformes, vel repugnantes.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO 1. Utrum decuerit Christum orare.

 QUAESTIO II. Utrum Christus in omni oratione sua fuerit exauditus.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. v.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus meruerit aliquid post conceptionem.

 ARTICULUS II. De merito Christi quoad fructum vel proemium.

 QUAESTIO I. Utrum Christus sibi meruerit Dei fruitionem sive proemium substantiale.

 QUAESTIO II. Utrum Christus meruerit sui corporis glorificationem.

 QUAESTIO III. Utrum Christus meruerit nobis ianuae apertionem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XIX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I. Utrum per passionem Christi fiat remissio peccatorum.

 QUAESTIO II. Utrum per passionem Christi facta fuerit chirographorum deletio.

 QUAESTIO III. Utrum per passionem Christi liberati simus a potestate diaboli.

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum solus Filius sit redemptor, an etiam Pater et Spiritus sanctus.

 QUAESTIO II.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DUB. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS. De congruentia nostrae redemptionis factae per passionem Christi.

 QUAESTIO I. Utrum congruum fuerit, humanam naturam a Deo reparari.

 QUAESTIO II. Utrum magis congruerit, genus humanum reparari per satisfactionem quam per aliam viam.

 QUAESTIO III. Utrum aliqua creatura pura potuerit satisfacere pro toto genere humano.

 QUAESTIO IV. Utrum aliquis, adiutus gratia, potuisset satisfacere pro se ipso.

 QUAESTIO V. Utrum Deus debuerit modum satisfaciendi per passionem Christi acceptare.

 QUAESTIO VI. Utrum alio modo potuerit Deus genus humanum salvare.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO III. Utrum Verbum unitum fuerit carni et animae duplici unione.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum ex illa separatione caro Christi fuerit mortua, an post eam habuerit vitam.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO XXII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXII

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus, secundum quod homo, luerit in loco determinato, an ubique.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV. De descensu animae Christi ad inferos.

 QUAESTIO V. Utrum Christus in descensu ad inferos omnes animas liberaverit.

 QUAESTIO VI. Utrum Christus statim post mortem introduxerit animas liberatas in caelum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum fides sit in parte animae cognitiva, an affectiva.

 QUAESTIO III. Utrum fides sit virtus una.

 QUAESTIO IV. Utrum fides sit certior quam scientia.

 QUAESTIO V. De definitione fidei ab Apostolo assignata.

 ARTICULUS II. De fide informi.

 QUAESTIO I. Utrum fides informis sit in genere vir tutis, an non.

 QUAESTIO II. An fides informis sit infusa, an acquisita.

 QUAESTIO III. Utrum fides informis sit in daemonibus.

 QUAESTIO IV. Utrum fides informis expellatur per adventum gratiae.

 QUAESTIO V. Utrum fides informis fiat formata, adveniente gratia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI

 Dub. II

 Dub. III.

 DCB. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXIV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III. Utrum fides sit circa complexum, an circa incomplexum.

 ARTICULUS II. De obiecto fidei in comparatione ad nostram cognitionem.

 QUAESTIO I. Utrum fides sit de his, de quibus habetur visio sensibilis.

 QUAESTIO II. Utrum fides sit de his, de quibus habetur opinio probabilis.

 QUAESTIO III. Utrum fides sit de his, de quibus habetur cognitio scientialis.

 ARTICULUS III. De obiecto fidei quoad nominis rationem.

 QUAESTIO I. De definitione articuli, quam ponit Richardus.

 QUAESTIO II. De definitione articuli, quam ponit Isidorus.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum omnes teneantur credere omnes articulos explicite post adventum. Christi.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum fides creverit quoad credendorum multitudinem.

 QUAESTIO II. An fides profecerit quoad illuminationis plenitudinem.

 QUAESTIO III. Utrum fides creverit quoad assensus certitudinem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum spes sit genus virtutis, an species specialissima.

 QUAESTIO III. Utrum spes sit virtus cardinalis, an theologica.

 QUAESTIO IV. Utrum virtus spei aliquando sit informis, an seniper sit formata.

 QUAESTIO V. Utrum spes in suo actu sit certitudinalis, an dubia.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum timor et spes sint unus et idem habitus, an diversi.

 QUAESTIO II. Utrum spes ex bonis meritis habeat ortum.

 QUAESTIO III. Utrum spes praecedat caritatem ordine naturae, un e converso.

 QUAESTIO IV. Utrum spes sit in bonum sub ratione boni.

 QUAESTIO V. Utrum spes sit in parte animae cognitiva, an affectiva.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXVII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum habitus caritatis sit unus indivisus, an per species multiplicatus.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV. Utrum habitus caritatis possit esse informis, an semper sit formatus.

 ARTICULUS II. De caritate quantum ad actum et modum.

 QUAESTIO I. Dirum motus caritatis per prius sit meritorius quam actus aliarum virtutum.

 QUAESTIO II. Utrum possibile sit, motum caritatis esse mercenarium.

 QUAESTIO III. Utrum idem motus dilectionis possit esse in Deum et in proximum.

 QUAESTIO IV. Quis duorum motuum caritatis praecedat alterum.

 QUAESTIO V. Utrum actus dilectionis in Deum habeat modum.

 QUAESTIO VI.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum ex caritate diligendi sint mali homines.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V. Utrum ex caritate diligenda sint dona gratuita.

 QUAESTIO VI. De diligendorum numero et sufficientia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXIX.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS. De ordine caritatis.

 QUAESTIO I. Utrum ordo sit in caritate respectu diligibilium.

 QUAESTIO II. Utrum caritas in diligendo praeponat Deum nobis.

 QUAESTIO III. Utrum secundum ordinem caritatis praeponendum sit bonum proprium bono ipsius proximi.

 QUAESTIO IV. Utrum magis diligendi sint parentes quam filii, an e converso.

 QUAESTIO V. Utrum domesticus sit extraneo praeponendus.

 QUAESTIO VI. Utrum ordo caritatis attendatur genes effectum tantum, an simul penes affectum et effectum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 DUB. IV.

 DUB. VI.

 DISTINCTIO XXX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum homo, in quantulacumque caritate constitutus, teneatur mortem pro Christo subire.

 QUAESTIO III. -Utrum perfectam caritatem habentes teneantur implere ea quae sunt perfectionis.

 QUAESTIO IV. Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad affectum.

 QUAESTIO V. Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad effectum.

 QUAESTIO VI. Utrum sit maioris perfectionis et meriti diligere amicum, an diligere inimicum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO XXXI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum cadens a caritate possit resurgere in aequali.

 QUAESTIO III. Utrum homo possit resurgere in caritate minori.

 QUAESTIO 1. Utrum fides in gloria evacuetur.

 QUAESTIO II. Utrum spes evacuetur per adventum gloriae.

 QUAESTIO III. Utrum habitus scientiae evacuetur in patria.

 ARTICULUS III. De duratione caritatis per comparationem.ad praemium.

 QUAESTIO I. Utrum contingat, caritatis habitum in patria evacuari.

 QUAESTIO III. Utrum ordo caritatis in patria habeat immutari.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 DUB. III.

 DISTINCTIO XXXII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum Deus omnes creaturas diligat generaliter.

 QUAESTIO III. Utrum Deus diligat omnes creaturas aequaliter.

 QUAESTIO IV. Utrum Deus magis diligat.hominem quam Angelum, an e converso.

 QUAESTIO V. Utrum

 QUAESTIO VI. Utrum Christus magis dilexerit Ioannem quam Petrum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXXIII.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum omnes virtutes cardinales sint una virtus, an diversae.

 QUAESTIO III. Utrum virtutes cardinales sint in parte animae rationali, an in ea parte, quae solum obtemperat rationi.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V. Utrum virtutes cardinales sint a Dei dono, vel ab assuetudine.

 QUAESTIO VI.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXXIV.

 Pars I.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 Cap. III.

 Pars II.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIV.

 Pars I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum dona sint priora virtutibus, an e converso.

 QUAESTIO III. Utrum virtutes sint excellentiores donis,

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO 1. Utrum dona Spiritus sancti sint tantummodo septem.

 QUAESTIO II. De donorum ordinatione et combinatione.

 QUAESTIO III. Utrum dona Spiritus sancti maneant in Beatis.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.,

 Pars II.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum usus timoris servilis sit bonus, an malus.

 QUAESTIO III. Utrum timor servilis expellatur, gratia adveniente.

 ARTICULUS II. De timore gratuito.

 QUAESTIO I. Utrum timor initialis et filialis sint diversae timoris species.

 QUAESTIO II. Ut rum, crescente caritate, timor decrescat. -

 QUAESTIO III. Utrum timor gratuitus in patria maneat.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXXV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum actus praecipuus doni scientiae consistat in actione, vel in speculatione.

 QUAESTIO III. Utrum donum intellectus simul consistat in contemplatione Creatoris et creaturae.

 QUAESTIO IV. Utrum ocius ipsius doni consilii sit consiliari.

 QUAESTIO V.

 QUAESTIO VI. Utrum actus principalis pietatis consistat in religione respectu Dei, vel in compassione respectu proximi.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXXVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum dona Spiritus sancti sint connexa.

 QUAESTIO III. Utrum connexio sit in virtutibus politicis, ut necesse sit,

 QUAESTIO IV. Utrum sit connexio in vitiis ei peccatis.

 QUAESTIO V. Utrum ponenda sit aequalitas in habilibus gratuitis.

 QUAESTIO VI. Utrum caritas sit forma virtutum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXXVII.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum praecepta Decalogi obligent ad opera formata.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De mandatis Decalogi quoad distinctionem et ordinem.

 QUAESTIO I. Utrum mandata Decalogi debeant esse tantum decem, an plura, an pauciora.

 QUAESTIO II. De ordine mandatorum Decalogi ad invicem.

 QUAESTIO III. De numero et ordine mandatorum quoad tabularum distinctionem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 DUB. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 Dub. VII.

 DUB VIII.

 DISTINCTIO XXXVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III. Utrum mendacium sit peccatum mortale ratione sui generis.

 QUAESTlO IV.

 QUAESTIO V. De ipsius mendacii divisione.

 QUAESTIO VI. De gradibus specierum mendacii.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO XXXIX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 Cap. X.

 Cap. XI.

 Cap. XII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum omne periurium sit mortale peccatum.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum liceat iurare per aliquod creatum.

 QUAESTIO III. Utrum liceat recipere iuramentum ab idololatris factum.

 ARTICULUS III. De obligatione iuramenti.

 QUAESTIO I. Utrum obligatio per iuramentum dolosum contrahatur.

 QUAESTIO III. Utrum iuramentum incautum sit obligatorium.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XL.

 Cap. I.

 Cap. ii.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

QUAESTIO III. Utrum fides creverit quoad assensus certitudinem.

Tertio quaeritur, utrum fides creverit quantum ad assensus certitudinem. Et quod sic, videtur.

1. Certius assentitur ei quod clarius cognoscitur: sed fides secundum diversitatem temporum profecit in claritate cognoscendi: ergo in certitudine assentiendi.

2. Item, certius assentitur rei, quanto certior est in se: sed necessarium certius est quam contingens: ergo fides, quae est de necessario, certior est quam fides, quae est de contingenti. Sed fides, qua credimus, Christum esse passum, est de necessario : fides, qua crediderunt, Christum esse passurum , fuit de contingenti : ergo certior est fides post adventum Christi quam ante.

3. Item, certius est aliquid, quanto pluribus testibus confirmatur: sed fides Ecclesiae pluribus testibus confirmata est, quam fuerit fides Synagogae, sive quantum ad mirabilia, sive quantum ad martyria, sive quantum ad Prophetarum oracula.

4. Item, quanto fides firmius adhaeret, tanto certior est, sed quanto fides est devotior, tanto firmius adhaeret; sed secundum diversitatem temporum crevit fidei devotio: ergo crevit ipsius fidei certitudo. Quod autem secundum diversitatem temporum fidei devotio creverit, manifestum est: quia devotionem ipsius Ecclesiae admiratur Synagoga in Canticis quasi per totum, secundum quod Glossae exponunt: et hoc ipsum expresse videri potest in choris Martyrum, Virginum et Confessorum, qui amplius abundant post Christi adventum quam ante.

Sed contra: 1. Tota certitudo ipsius fidei pendet ex divina Veritate dictante : sed ipsi divinae Veritati dictanti nulla omnino potest accrescere certitudo: ergo pari ratione nec ipsi fidei assentienti.

2. Item, cognitio fidei est conformis divinae praescientiae, a qua recipit illuminationem ; sed divina praescientia aeque certa est de futuro, antequam eveniat, sicut et de praeterito, postquam evenit:

ergo ridetur, quod fides Patrum praecedentium adventum Christi habebat tantam certitudinem, quantam habet fides eorum qui sunt subsecuti.

3. Item, aeque certa est ipsa fides de eo quod cognoscit, sicut et prophetia: sed "prophetia est divina inspiratio, rerum eventum immobili veritate denuntians "v quae adeo est certa de futuro, sicut et de praeterito

unde et futura frequenter annuntiat per modum praeteriti - ergo pari ratione videtur, quod et fides in Patribns praecedentibus adventum Christi aeque certa fuerit, sicut et in consequentibus.

4. Item, sicut in fide nostra nullus cadit error, nulla dubitatio, sic nec in fide praecedentium Patrum : si ergo " albius dicitur quod est nigro impermixtius ", et certius quod remotum est ab omni dubitatione: et aeque erat remota fides antiquorum Patrum ab errore et dubitatione, sicut et nostra: ergo aequaliter erat certa: ergo fides non crevit quantum ad certitudinem.

CONCLUSIO.

Fidei certitudo in comparatione ad Veritatem dictantem non crevit, licet in comparatione ad ipsum credentem crescere possit.

Respondeo: Dicendum, quod de certitudine fidei est loqui dupliciter secundum duplicem comparationem. Habet enim fides comparari ad ipsam Veritatem dictantem, habet etiam comparari ad ipsum intellectum assentientem. Si loquamur de certitudine fidei per comparationem ad Veritatem dictantem, sic eius certitudo nec habet minui nec augeri, quia, cum ipsa Veritas divina certissima sit et falli non possit: quantum est ex parte rationis dictantis, in fide quacumque, qua assentit divinae Veritati propter se et super omnia, status est certitudinis, nec habet ex illa parte fides proficere in certitudine, sicut ostendunt rationes ad secundam partem inductae.

. Si antem loquamur de certitudine fidei per comparationem ad ipsum credentem, sic concedi potest, quod fides crescit quantum ad certitudinem, tum propter clariorem cognitionem tura propter maiorem devotionem. Illa enim fides certior est, quae apertius cognoscit et devotius acquiescit. Et quantum ad haec duo fides secundam diversitatem temporum crescit, secundum quod dicit magister Hugo de sancto Victore in libro de Sacramentis : "Duo, inquit, sunt, secundum quae fides crescere dicitur, cognitio et affectus. Secundum cognitionem fides crescit, quando eruditur ad scientiam: secundum affectum vero, quando ad devotionem excitatur et roboratur ad constantiam". Et utroque modo crevit fides secundum diversitatem temporum. Quod enim creverit quantum ad deuotionem, satis ostendunt Martyrum passiones: quod quantum ad scientiam, satis ostendunt Doctorum eruditiones.

Unde Hugo dicit, quod illud signatum fuit in Numerorum decimo tertio de botro, qui portabatur in vecte, de quo ait sic: " Botrus siquidem in vecte Christus in cruce est, cuius mysterium in sacramento duo populi portant. Qui praecesserunt portaverunt, sed non viderunt: quia praecedentes adventum eius sacramenta passionis ipsius portaverunt, sed non omnes per cognitionem intelligere valuerunt. Secundi autem portant et vident, quia fideles post adventum Christi sacramentum passionis eius per fidem suscipiunt et per revelatam cognitionem iam aperte cognoscunt ". Sic igitur patet, quod etsi certitudo fidei a parte Veritatis dictantis non habet incrementum, habet tamen proficere ex parte ipsius credentis.

Et secundum hoc patet responsio ad quaestionem propositam. Patet etiam responsio ad obiecta: quia rationes ad primam partem procedunt secundum unam viam, et rationes ad secundam partem procedunt per aliam, sicut manifestum est pertraclanti.

Patet etiam generaliter ex praedictis, quis sit modus proficiendi in ipsa fide. Proficit enim fides quodam modo extensive quantum ad articulorum explicationem: proficit etiam intensive quantum ad clariorem illuminationem: proficit etiam radibative quantum ad certitudinis et devotionis adhaesionem: et hoc dico respiciendo ad statum communem.

Et per consimilem modum proficere habet in eodem homine et etiam in diversis hominibus, qui sunt sub eadem Lege, sese gradatim excedentibus secundum fidei profectum. Et hoc est quod dicit Hugo de sancto Victore : "Secundum incrementa fidei diversa genera hominum inveniuntur. Quidam enim fideles sunt, qui sola pietate credere eligunt, sed utram credendum sit, vel non credendum, ratione non comprehendunt. Alii vero ratione approbant quod fide iam credunt. Alii vero quod fide credunt et ratione approbant purificatae mentis intelligentia experiuntur. In primis sola fides facit electionem: in secundis ratio adiungit approbationem: in tertiis puritas intelligentiae apprehendit certitudinem ".

Et sic patet responsio ad propositam quaestionem .