IN TERTIUM LIBRUM SENTENTIARUM

 PROOEMIUM. IN TERTIUM LIBRUM SENTENTIARUM.

 DISTINCTIO I.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III, Utrum persona una possit simul uniri cum alia, assumendo unam et eandem numero naturam.

 QUAESTIO IV. Utrum quaelibet trium personarum possit incarnari per se ipsam.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum in opere incarnationis servetur debita congruentia ex parte Dei.

 QUAESTIO II. Quae fuerit incarnationis ratio praecipua.

 QUAESTIO III. Quae trium personarum fuerit ad incarnationem magis idonea.

 QUAESTIO IV. Quo tempore fuerit magis congruum, Filium Dei incarnari.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. ii.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO II.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM II.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum maior sit congruitas ad unionem in humana natura quam in Angelo, an e converso.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Christus assumserit veram carnem.

 QUAESTIO II. Utrum Christus assumserit animam rationalem.

 QUAESTIO III. Utrum Christus habuerit cum aliis hominibus communem speciem.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum corpus unitum fuerit Verbo mediante.spiritu humano sive anima.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi assumta fuerit a Verbo mediante aliquo habitu gratuito.

 QUAESTIO III. Utrum Verbum unitum sit humanae naturae mediante Spiritu sancto.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO III.

 Pars I.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Pars II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM III.

 Pars I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De sanctificatione Virginis quoad congruentiam temporis.

 QUAESTIO I. Utrum caro Virginis sanctificata fuerit ante animationem.

 .QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum beata Virgo sanctificata fuerit ante nativitatem.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum beata Virgo per sanctificationis gratiam immunis fuerit ab omni actuali peccato.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Pars II.

 DIVISIO TEXTUS.

 Ad intelligentiam huius partis iuxta tria, quae Magister determinat, incidit hic. quaestio. Primo quaeritur de Christi decimatione. Secundo quaeritur

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus in Abraham fuerit decimatus.

 ARTICULUS II. De carnis Christi traductione.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum in corpore dominico formatio et distinctio membrorum facta sit subito, an succesive.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DCB. IV.

 DISTINCTIO IV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I . De conceptione Christi in comparatione ad Spiritum sanctum efficientem.

 QUAESTIO I. Utrum. Filii Dei incarnatio debeat appropriari Patri, an Spiritui sancto.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum Christus possit dici filius Trinitatis.

 ARTICULUS II. De conceptione Christi in comparatione ad gratiam intervenientem.

 QUAESTIO I. Utrum Christi incarnatio fuerit ex mera gratia, an eam impetrarunt merita sanctorum Patrum.

 QUAESTIO II:

 QUAESTIO III. Utrum gratia in conceptione teneat rationem proprietatis naturalis, vel gratuitae.

 ARTICULUS III. De conceptione Christi in comparatione ad Virginem concipientem.

 QUAESTIO I. Utrum Virgo Maria in illa conceptione fuerit aliquid Spiritui sancto in aliquo cooperata.

 QUAESTIO II. Utrum cooperatio illa beatae Virginis fuerit naturalis, an miraculosa.

 QUAESTIO III. Utrum beata Virgo sit Dei genitrix appellanda.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DUB. VI.

 DISTINCTIO V.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM V.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum assumere conveniat divinae personae.

 QUAESTIO III. Utrum assumere conveniat personae ratione naturae, an e converso.

 QUAESTIO IV. Utrum assumere possit convenire divinae naturae, abstracta omni persona.

 QUAESTIO V.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum concedendum sit, naturam humanam assumtam esse a Deo.

 QUAESTIO II. Utrum Deus assumserit humanam personam.

 QUAESTIO III. Utrum ponenda sit intentio personalitatis in anima separata, omni unione circumscripta.

 QUAESTIO IV. Utrum concedendum sit, quod Deus assumserit hominem.

 QUAESTIO V. Utrum concedenda sit haec: Filius Dei assumsit humanitatem

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO VI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De qualitate et nobilitate illius unionis.

 QUAESTIO I. Utrum unio duarum naturarum sit terminata ad unitatem personae.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum illa unitas quantum ad gradum excellat omnes unitates creatas.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO VII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum haec sit admittenda: Deus factus est homo.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Filius Dei sit vraedeslinatus.

 QUAESTIO III. Utrum haec sit concedenda: homo praedestinatus est esse Filius Dei.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO VIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De nativitate temporali in comparatione ad divinam naturam.

 QUAESTIO I. Utrum haec sit concedenda: divina natura est de Virgine nata.

 QUAESTIO II. Utrum nasci de Virgine vere dicatur de natura assumta.

 QUAESTIO III. Utrum

 ARTICULUS II. De nativitate temporali in comparatione ad aeternam.

 QUAESTIO I. Utrum concedendum sit, Christum bis esse natum.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo sint duae filiationes.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I. De ipsa adoratione per comparationem ad eum cui est exhibenda.

 QUAESTIO I. Utrum cultus latriae sit exhibendus humanitati sive carni Christi.

 QUAESTIO II. Utrum cultus latriae exhiberi debeat imagini Christi.

 QUAESTIO III. Utrum cultus latriae Matri Christi exhiberi debeat.

 QUAESTIO IV. Utrum cultus latriae cruci Christi exhibendus sit.

 QUAESTIO V. Utrum latria exhibenda sit membris Christi.

 QUAESTIO VI. Utrum cultus latriae possit exhiberi adversario Christi absque peccato,

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO L Utrum latria sit in genere virtutis.

 QUAESTIO II. Utrum latria sit virtus generalis, vel specialis.

 QUAESTIO III. Utrum latria sit virtus cardinalis, vel theologica.

 QUAESTIO IV. Utrum latria sit virtus distincta a dulia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO X.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM X.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum haec sit vera: Christus, secundum quod homo, est individuum.

 ARTICULUS II. De filiatione adoptionis.

 QUAESTIO I. Utrum filiatio adoptionis sit in Christo.

 QUAESTIO II. Utrum filiatio adoptionis conveniat nobis per Christum.

 QUAESTIO III. Utrum filiatio adoptionis sit in nobis per comparationem ad Christum.

 DUBIA CIRCA LITERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dob. V.

 DISTINCTIO XI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum praedestinatio Christi respectu nostrae praedestinationis sit forma exemplaris.

 QUAESTIO III. Utrum in praedestinalione Christi respectu nostrae sit vera causalitatis ratio.

 ARTICULUS II. De vocabulis, quae videntur importare inceptionem.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO III. Utrum lutee sit concedenda: homo incipit esse Deus.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum fuisset congruum assumere Adam.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum Christus potuerit peccare.

 QUAESTIO II. Utrum Christus potentiam peccandi habuerit vel assumserit.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum decuerit Deum assumere sexum muliebrem.

 QUAESTIO II. Utrum magis debuerit carnem assumere de viro simul et muliere quam sola muliere.

 DISTINCTIO XIII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS 1.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo sit gratia finita, vel immensa.

 QUAESTIO III. Utrum gratia singularis personae in Christo fuerit plena gratia atque perfecta.

 ARTICULUS II. De gratia capitis.

 QUAESTIO I. Utrum gratia capitis sit quid creatum, vel increatum.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dcb. V.

 DISTINCTIO XIV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi in cognoscendo comprehendat ipsum Verbum sibi unitum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De cognitione, quam anima Christi habuit in Verbo.

 QUAESTIO I. Utrum anima Christi eadem cognitione, qua cognoscit Verbum, cognoscat alias res in Verbo.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi actu cognoscat in Verbo omnia quae habitu cognoscit.

 QUAESTIO III. Utrum anima Christi cognoscat omnia in Verbo. auae connosnii Verbum.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO I. Utrum Christus habuerit aliam scientiam praeter illam quam habuit in Verbo.

 QUAESTIO II. Utrum Christus profecerit secundum illud genus cognitionis.

 QUAESTIO III. Utrum Deus communicaverit animae Christi omnipotentiam, sicut communicavit omniscientiam.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO XV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I. Utrum congruum fuerit, tales defectus in Christo reperiri.

 QUAESTIO II. Utrum Christus assumserit omnes defectus nostros praeter peccatum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De defectibus a Christo assumtis in speciali.

 QUAESTIO I. Utrum Christus habuerit ignorantiam in rationali.

 QUAESTIO II. Utrum in Christo fuerit passio tristitiae.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO L

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum Christus assumserit necessitatem patiendi.

 ARTICULUS II. De passibilitate et dolore animae Christi specialiter.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum anima Christi passa fuerit secundum superiorem portionem rationis.

 QUAESTIO III. Utrum dolor fuerit intensior in parte rationali animae Christi, an in parte sensuali

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II

 DUB. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. De numero et sufficientia voluntatum in Christo.

 QUAESTIO III. Utrum istae voluntates in Christo fuerint conformes, vel repugnantes.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO 1. Utrum decuerit Christum orare.

 QUAESTIO II. Utrum Christus in omni oratione sua fuerit exauditus.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. v.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus meruerit aliquid post conceptionem.

 ARTICULUS II. De merito Christi quoad fructum vel proemium.

 QUAESTIO I. Utrum Christus sibi meruerit Dei fruitionem sive proemium substantiale.

 QUAESTIO II. Utrum Christus meruerit sui corporis glorificationem.

 QUAESTIO III. Utrum Christus meruerit nobis ianuae apertionem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XIX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I. Utrum per passionem Christi fiat remissio peccatorum.

 QUAESTIO II. Utrum per passionem Christi facta fuerit chirographorum deletio.

 QUAESTIO III. Utrum per passionem Christi liberati simus a potestate diaboli.

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum solus Filius sit redemptor, an etiam Pater et Spiritus sanctus.

 QUAESTIO II.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DUB. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS. De congruentia nostrae redemptionis factae per passionem Christi.

 QUAESTIO I. Utrum congruum fuerit, humanam naturam a Deo reparari.

 QUAESTIO II. Utrum magis congruerit, genus humanum reparari per satisfactionem quam per aliam viam.

 QUAESTIO III. Utrum aliqua creatura pura potuerit satisfacere pro toto genere humano.

 QUAESTIO IV. Utrum aliquis, adiutus gratia, potuisset satisfacere pro se ipso.

 QUAESTIO V. Utrum Deus debuerit modum satisfaciendi per passionem Christi acceptare.

 QUAESTIO VI. Utrum alio modo potuerit Deus genus humanum salvare.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO III. Utrum Verbum unitum fuerit carni et animae duplici unione.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum ex illa separatione caro Christi fuerit mortua, an post eam habuerit vitam.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO XXII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXII

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum Christus, secundum quod homo, luerit in loco determinato, an ubique.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV. De descensu animae Christi ad inferos.

 QUAESTIO V. Utrum Christus in descensu ad inferos omnes animas liberaverit.

 QUAESTIO VI. Utrum Christus statim post mortem introduxerit animas liberatas in caelum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum fides sit in parte animae cognitiva, an affectiva.

 QUAESTIO III. Utrum fides sit virtus una.

 QUAESTIO IV. Utrum fides sit certior quam scientia.

 QUAESTIO V. De definitione fidei ab Apostolo assignata.

 ARTICULUS II. De fide informi.

 QUAESTIO I. Utrum fides informis sit in genere vir tutis, an non.

 QUAESTIO II. An fides informis sit infusa, an acquisita.

 QUAESTIO III. Utrum fides informis sit in daemonibus.

 QUAESTIO IV. Utrum fides informis expellatur per adventum gratiae.

 QUAESTIO V. Utrum fides informis fiat formata, adveniente gratia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI

 Dub. II

 Dub. III.

 DCB. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXIV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III. Utrum fides sit circa complexum, an circa incomplexum.

 ARTICULUS II. De obiecto fidei in comparatione ad nostram cognitionem.

 QUAESTIO I. Utrum fides sit de his, de quibus habetur visio sensibilis.

 QUAESTIO II. Utrum fides sit de his, de quibus habetur opinio probabilis.

 QUAESTIO III. Utrum fides sit de his, de quibus habetur cognitio scientialis.

 ARTICULUS III. De obiecto fidei quoad nominis rationem.

 QUAESTIO I. De definitione articuli, quam ponit Richardus.

 QUAESTIO II. De definitione articuli, quam ponit Isidorus.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum omnes teneantur credere omnes articulos explicite post adventum. Christi.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum fides creverit quoad credendorum multitudinem.

 QUAESTIO II. An fides profecerit quoad illuminationis plenitudinem.

 QUAESTIO III. Utrum fides creverit quoad assensus certitudinem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum spes sit genus virtutis, an species specialissima.

 QUAESTIO III. Utrum spes sit virtus cardinalis, an theologica.

 QUAESTIO IV. Utrum virtus spei aliquando sit informis, an seniper sit formata.

 QUAESTIO V. Utrum spes in suo actu sit certitudinalis, an dubia.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO I. Utrum timor et spes sint unus et idem habitus, an diversi.

 QUAESTIO II. Utrum spes ex bonis meritis habeat ortum.

 QUAESTIO III. Utrum spes praecedat caritatem ordine naturae, un e converso.

 QUAESTIO IV. Utrum spes sit in bonum sub ratione boni.

 QUAESTIO V. Utrum spes sit in parte animae cognitiva, an affectiva.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXVII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum habitus caritatis sit unus indivisus, an per species multiplicatus.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV. Utrum habitus caritatis possit esse informis, an semper sit formatus.

 ARTICULUS II. De caritate quantum ad actum et modum.

 QUAESTIO I. Dirum motus caritatis per prius sit meritorius quam actus aliarum virtutum.

 QUAESTIO II. Utrum possibile sit, motum caritatis esse mercenarium.

 QUAESTIO III. Utrum idem motus dilectionis possit esse in Deum et in proximum.

 QUAESTIO IV. Quis duorum motuum caritatis praecedat alterum.

 QUAESTIO V. Utrum actus dilectionis in Deum habeat modum.

 QUAESTIO VI.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum ex caritate diligendi sint mali homines.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V. Utrum ex caritate diligenda sint dona gratuita.

 QUAESTIO VI. De diligendorum numero et sufficientia.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXIX.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS. De ordine caritatis.

 QUAESTIO I. Utrum ordo sit in caritate respectu diligibilium.

 QUAESTIO II. Utrum caritas in diligendo praeponat Deum nobis.

 QUAESTIO III. Utrum secundum ordinem caritatis praeponendum sit bonum proprium bono ipsius proximi.

 QUAESTIO IV. Utrum magis diligendi sint parentes quam filii, an e converso.

 QUAESTIO V. Utrum domesticus sit extraneo praeponendus.

 QUAESTIO VI. Utrum ordo caritatis attendatur genes effectum tantum, an simul penes affectum et effectum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 DUB. II.

 Dub. III.

 DUB. IV.

 DUB. VI.

 DISTINCTIO XXX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum homo, in quantulacumque caritate constitutus, teneatur mortem pro Christo subire.

 QUAESTIO III. -Utrum perfectam caritatem habentes teneantur implere ea quae sunt perfectionis.

 QUAESTIO IV. Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad affectum.

 QUAESTIO V. Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad effectum.

 QUAESTIO VI. Utrum sit maioris perfectionis et meriti diligere amicum, an diligere inimicum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. II.

 Dub. III.

 DISTINCTIO XXXI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum cadens a caritate possit resurgere in aequali.

 QUAESTIO III. Utrum homo possit resurgere in caritate minori.

 QUAESTIO 1. Utrum fides in gloria evacuetur.

 QUAESTIO II. Utrum spes evacuetur per adventum gloriae.

 QUAESTIO III. Utrum habitus scientiae evacuetur in patria.

 ARTICULUS III. De duratione caritatis per comparationem.ad praemium.

 QUAESTIO I. Utrum contingat, caritatis habitum in patria evacuari.

 QUAESTIO III. Utrum ordo caritatis in patria habeat immutari.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 DUB. III.

 DISTINCTIO XXXII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum Deus omnes creaturas diligat generaliter.

 QUAESTIO III. Utrum Deus diligat omnes creaturas aequaliter.

 QUAESTIO IV. Utrum Deus magis diligat.hominem quam Angelum, an e converso.

 QUAESTIO V. Utrum

 QUAESTIO VI. Utrum Christus magis dilexerit Ioannem quam Petrum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXXIII.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum omnes virtutes cardinales sint una virtus, an diversae.

 QUAESTIO III. Utrum virtutes cardinales sint in parte animae rationali, an in ea parte, quae solum obtemperat rationi.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V. Utrum virtutes cardinales sint a Dei dono, vel ab assuetudine.

 QUAESTIO VI.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XXXIV.

 Pars I.

 Cap. Ii

 Cap. II.

 Cap. III.

 Pars II.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIV.

 Pars I.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO 1.

 QUAESTIO II. Utrum dona sint priora virtutibus, an e converso.

 QUAESTIO III. Utrum virtutes sint excellentiores donis,

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO 1. Utrum dona Spiritus sancti sint tantummodo septem.

 QUAESTIO II. De donorum ordinatione et combinatione.

 QUAESTIO III. Utrum dona Spiritus sancti maneant in Beatis.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 DUB. I.

 Dub. II.

 Dub. III.,

 Pars II.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum usus timoris servilis sit bonus, an malus.

 QUAESTIO III. Utrum timor servilis expellatur, gratia adveniente.

 ARTICULUS II. De timore gratuito.

 QUAESTIO I. Utrum timor initialis et filialis sint diversae timoris species.

 QUAESTIO II. Ut rum, crescente caritate, timor decrescat. -

 QUAESTIO III. Utrum timor gratuitus in patria maneat.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXXV.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXV.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum actus praecipuus doni scientiae consistat in actione, vel in speculatione.

 QUAESTIO III. Utrum donum intellectus simul consistat in contemplatione Creatoris et creaturae.

 QUAESTIO IV. Utrum ocius ipsius doni consilii sit consiliari.

 QUAESTIO V.

 QUAESTIO VI. Utrum actus principalis pietatis consistat in religione respectu Dei, vel in compassione respectu proximi.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 DISTINCTIO XXXVI.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVI.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum dona Spiritus sancti sint connexa.

 QUAESTIO III. Utrum connexio sit in virtutibus politicis, ut necesse sit,

 QUAESTIO IV. Utrum sit connexio in vitiis ei peccatis.

 QUAESTIO V. Utrum ponenda sit aequalitas in habilibus gratuitis.

 QUAESTIO VI. Utrum caritas sit forma virtutum.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 DISTINCTIO XXXVII.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum praecepta Decalogi obligent ad opera formata.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS II. De mandatis Decalogi quoad distinctionem et ordinem.

 QUAESTIO I. Utrum mandata Decalogi debeant esse tantum decem, an plura, an pauciora.

 QUAESTIO II. De ordine mandatorum Decalogi ad invicem.

 QUAESTIO III. De numero et ordine mandatorum quoad tabularum distinctionem.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 DUB. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 Dub. VII.

 DUB VIII.

 DISTINCTIO XXXVIII.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVIII.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III. Utrum mendacium sit peccatum mortale ratione sui generis.

 QUAESTlO IV.

 QUAESTIO V. De ipsius mendacii divisione.

 QUAESTIO VI. De gradibus specierum mendacii.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 DUB. III.

 DUB. IV.

 DISTINCTIO XXXIX.

 Cap. I.

 Cap. II.

 Cap. III.

 Cap. IV.

 Cap. V.

 Cap. VI.

 Cap. VII.

 Cap. VIII.

 Cap. IX.

 Cap. X.

 Cap. XI.

 Cap. XII.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIX.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III. Utrum omne periurium sit mortale peccatum.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II. Utrum liceat iurare per aliquod creatum.

 QUAESTIO III. Utrum liceat recipere iuramentum ab idololatris factum.

 ARTICULUS III. De obligatione iuramenti.

 QUAESTIO I. Utrum obligatio per iuramentum dolosum contrahatur.

 QUAESTIO III. Utrum iuramentum incautum sit obligatorium.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

 Dub. IV.

 Dub. V.

 Dub. VI.

 DISTINCTIO XL.

 Cap. I.

 Cap. ii.

 Cap. III.

 COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL.

 DIVISIO TEXTUS.

 ARTICULUS UNICUS.

 QUAESTIO I.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.

 Dub. I.

 Dub. II.

 Dub. III.

QUAESTIO I.

Utrum caro Christi in Abraham et aliis Patribus distincta fuerit secundum qualitatem a carne aliorum hominum.

Circa primum sic proceditur et ostenditur, quod caro Christi in Abraham et aliis Patribus distincta fuerit secundum qualitatem a carne aliorum filiorum.

1. Septimo Sapientiae : Nihil coinquinatum in illam incurrit: ergo si caro Christi unita est Filio Dei, qui est Dei virtus et Dei sapientia, videtur, quod nunquam fuerit inquinata: sed caro aliorum in parentibus inquinata fuit: ergo videtur, quod aliter fuerit caro Christi in Abraham quam aliorum.

2. Item, in Christo debuit esse maxima puritas: sed magis purum est quod nunquam fuit inquinatum , quam illud quod aliquando inquinatum fuit: ergo videtur, quod caro Christi nec in se nec in parentibus subiacuerit foedi tati corruptionis : igitur a carne aliorum hominum distincta fuit qualitative.

3. Item, alterius qualitatis est medicina et illud quod curatur per medicinam: sed caro Christi fuit in lumbis Patrum sicut medicina, sicut dicit Augustinus decimo super Genesim ad litteram , caro vero aliorum hominum sicut indigens medicina: ergo videtur, quod habuerit qualitatem aliam et aliam.

4. Item, quod totaliter corruptum est non est possibile ad curationem: si ergo Adam fuit possibilis ad curationem, aliqua particula remansit in eo incorrupta. Sed de illa particula, quae sine corruptione erat, maxime decebat generari carnem, quae esset sine originali macula: ergo videtur etc.

Sed contra : 1. Angustinus decimo super Genesim ad litteram : " Eadem namque caro non Abrahae tantum, sed ipsius primi terrenique hominis simul habuit vulnus praevaricationis et medicamentum vulneris ": ergo si medicamentum vulneris spectat ad Christum, vulnus praevaricationis spectat ad alios, eadem igitur fuit caro Christi in primis parentibus cum carne aliorum: ergo non fuit distincta ab aliis.

2. Item, Magister in principio huius distinctionis loquens de carne Christi: "Credi oportet iuxta sanctorum Doctorum convenientiam, ipsam prius fuisse peccato obnoxiam, sicut fuit reliqua Virginis caro ": restat igitur idem quod prius, quod non fuerit distincta ab aliis.

3. Item, quidquid lege corruptionis traducitur, corruptum est: sed tota caro Isaac, quae fuit traducta ab Abraham, fuit corrupta: aut igitur caro Christi non fuit traducta ab Abraham in Isaac, aut si traducta fuit, ab aliis hominibus distincta non fuit.

4. Item, aut caro Christi fuit similis carni Abrahae reliquae, aut non. Si similis, habeo propositum: si dissimilis: ergo non videtur, quod talis caro competeret ad redemptionem humani generis . Si ergo hoc est falsum et inconveniens, restat ergo, quod caro Christi a carne aliorum hominum non fuerit distincta.

o. Item, distinctio secundum oppositas qualitates praesupponit distinctionem secundum substantiam, quia oppositae qualitates non possunt esse in eodem et secundum idem ; sed caro filiorum in primis parentibus non potuit habere distinctionem secundum substantiam, quia non esset tot atomos invenire in corpore Adae, quot inde filii procreati sunt: ergo si caro Christi in primis parentibus non potuit distingui a carne aliorum secundum substantiam, videtur etc.

6. Item, si transfundebatur caro munda, aut corruptibilis, aut incorruptibilis. Si incorruptibilis: ergo corpus Christi debuit esse impassibile: quod falsum est. Si corruptibilis: ergo videtur, quod poterat transmutari in carnem reliquam et augeri ab alia: ergo et alia poterat pari ratione transmutari in aliis : igitur aut caro illa fuit consumta, antequam perveniret ad Christum, aut fuit adeo multiplicata, ut possent inde mille corpora formari. Sed hoc est falsum: ergo etc

CONCLUSIO.

Caro Christi in lumbis parentum, in quibus fuit materialiter, a carne aliorum hominum non fuit distincta qualitalive vel formaliter.

Respondeo: Ad praedictorum intelligentiam est notandum, quod circa hanc quaestionem fuit quaedam positio erronea quorundam dicentium, quod caro Christi non tantum distinctionem habuit a carne aliorum hominum, cum fuit unita animae Christi , sed etiam cum fuit in lumbis hominis primi. Dicebant enim, quod quia Adam reparabiliter peccavit, in peccato non permisit Deus totum corrumpi: eT ideo remansit in eius semine aliqua portio incorrupta, ut per illam fieret medicamentum carni reliquae: et ex illa portiuncula dicunt carnem Christi formatam, quam dicunt esse generis humani medicinam. Hanc autem particulam transmisit Adam ad Noe, et Noe ad Abraham, et Abraham ad David, et David usque ad Virginem, de qua natus est Christus.

Haec autem positio, etsi habere videatur probabilitatem in superficie, intrinsecus errorem continet, pro eo quod non solum est contra Sanctorum dicta veridica, sed etiam contra verae fidei documenta. Sanctorum auctoritatibus repugnat: quia Damascenus, doctor Graecus, et Augustinus, praecipuus doctor Latinus, in hoc consentiunt, quod caro Christi ante unionem cum Verbo indistincta erat a reliqua Virginis carne. Damascenus dicit, quod " de purissimis Virginis sanguinibus fuerit formata "5 Augustinus dicit, quod "assumserit primitiam nostrae massae".

Et hoc quidem necessarium est ponere, quia non fuisset necessaria Virginis sanctificatio ad hoc, quod formaretur caro Christi sine omni peccato.

Non esset etiam Christus vere de semine David et Abrahae, sed solum Adae; quoniam, si praedicto modo illa particula descendisset, ad nullum aliorum pertineret nisi sicut deferens, quemadmodum aqua comparatur ad canalem.

Non etiam esset in tali carne verae passibilitatis assumtio nec nostrae infirmitatis vera reparatio, quia non de natura lapsa fabricasset sibi carnem, sed potius de instituta. - Quae omnia inconvenientia sunt et fidei sanae adversantia. Et ideo praedicta positio tanquam erronea est respuenda, sicut Magister bene innuit in littera , et Magister Hugo in libro de Sacramentis.

Planum est igitur secundum doctrinam catholicam, carnem Christi in lumbis parentum, in quibus fuit materialiter, a carne aliorum hominum non fuisse distinctam qualitalive, vel formaliter, quamvis, postquam unita est Verbo, distinctionem habeat, pro eo quod non est caro peccati, sed similis peccatrici. Et pro tanto dicit Augustinus , quod " caro Christi venerit de altitudine humanae naturae", non quod in primis parentibus sine pollutione fuerit, sed quia sic purificata est et mundata in sua assumtione, quod similis fuit carni in statu innocentiae. Propter quod dicitur a Boethio " de omni statu aliquid accepisse ", sicut infra melius manifestabit , - Unde rationes, quae ad hanc partem inducuntur, sunt concedendae.

1. Ad illud vero quod primo obiicitur in contrarium de Sapientiae septimo, quod nihil inquinatum m illam incurrit: dicendum, quod verum est: hoc enim intelligitur de Sapientia divina secundum divinam naturam, quae nullo modo foedatur ex aliqua creatura: verumtamen, si etiam intelligatur secundum humanam naturam, adhuc non habet instantiam, quia caro Christi, ex quo fuit unita Verbo Dei, sancta fuit et immaculata. Sed ex hoc non sequitur, quod immaculata fuisset in primis parentibus, pro eo quod, quamvis in lumbis parentum esset unibilis, erat tamen in dispositione remota.

2. Ad illud quod obiicitur, quod maxima puritas debet esse in carne Christi: dicendum, quod verum est, secundum quod competit ad reparationem humani generis. Sic autem intelligendo, non potest maior puritas cogitari, quam quod de massa peccatrice formetur caro omnino immunis a peccato: ei sic factum est in carne unita Verbo, operante Spiritu sancto. Quodsi intelligatur caro illa nunquam in se, vel in parentibus fuisse obnoxia : non sic cogitatur, qualiter nostrae reparationi fuerit apta: et ideo non cogitatur, qualiter et sicut debet, sed potius assignatur, qualiter non debet, i 3. Ad illud quod obiicitur, quod caro Christi est medicina: dicendum, quod verum est pro tempore, quo medicina est: medicina autem est pro eo tempore, quo a Verbo assumta est; et sic alterius qualitatis est quam aliorum hominum. Pro eo autem tempore, quo fuit ante assumtionem, non erat medicina, nisi materialiter loquendo. Secundum illud tempus non oportet formaliter distingui ab alia carne, pro eo quod ex eodem principio materiali potest formari sanum et aegrnm. Cibus enim eiusdem generis in sano convertitur in carnem sanam et in leproso in carnem corruptam.

4. Ad illud quod obiicitur, quod si totus esset corruptus, iam non esset medicabilis eius morbus: dicendum, quod illud argumentum dupliciter deficit. Primo, quia, etsi homo totus corruptus esset, noni sequitur, quod incurabilis esset, nisi illa corruptio ei inseparabiliter adhaereret. Praeterea, etsi totus i homo corruptus esset quantum ad ea quae erant in se, non tamen corruptum esset totum genus humanum, quod fabricatum est ex illa hominis carne: sed illud solum, quod processit secundum legem concupiscentiae. Et quoniam caro Christi in Virgine fabricata est praeter legem concupiscentiae a Spiritu sancto sanctificante , hinc est, quod caruit corruptione et rationem tenuit medicinae a sua primaria formatione.