XXXV. P SALTERIA RHYTHMICA. SERIES PRIOR.

 I. Psalterium sanctae Crucis.

 Prologus.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 II. Psalterium de Passione Domini, dictum Granum passionis.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 III. Psalterium Iesu

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 IV. Psalterium de D. N. Iesu Christo.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 V. Psalterium de D. N. Iesu Christo

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 VI. Psalterium de D. N. Iesu Christo

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 VII. Psalterium D. N. Iesu Christi.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 VIII. Psalterium D. N. Iesu Christi.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 IX. Psalterium beatae Mariae V.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quadragena.

 Tertia Quinquagena.

 X. Psalterium beatae Mariae V.

 Prima Quinquagena.

 Secunda Quinquagena.

 Tertia Quinquagena.

 XI. Psalterium beatae Mariae V.

 Prima Quadragena.

 Secunda Quadragena.

 Tertia Quadragena.

 XXXVI.

 I. Psalterium beatae Mariae V.

Tertia Quadragena.

1. Ave, per quam pauperum

voces exaudivit
Passer solitarius,

qui post mortem ivit,
Qui per poenas diluens

culpam, quam nescivit,
Iugum mortis moriens

penitus contrivit.

2. Ave, mater, titulo

benedictionis
Illustrata caelitus

gratiaeque donis,
Eos illustra lumine

miserationis,
Statum mutans miscrae

conversationis.

3. Ave, mater gratiae,

mater benedicta,
Maledictionibus

Evae non astricta,
Moles, quaeso, criminum

aufer et delicta,
Ut severi iudicis

temperes edicta.

4. Ave, mater filii,

per quem liberantur,
Qui sub mole criminum
pressi tenebantur,

Ipsi, per quem foedera
gratiae donantur,

Pie nos confoedera

cum his, qui salvantur.

5. Ave, cuius filio

pie confitemur,
Quod Aegypti tenebris

per hunc amovemur,
Qui pro nobis gladium

ponit super femur,
Quo accinctus proeliet,

ne nos expugnemur.

6. Ave, mater Domini,

qui te praeelegit,
Qui catervas hostium

moriens confregit
Et inferna visitans,

praedo quos abegit,
A praedonis faucibus

praeda factus egit.

7. Ave, nostrum gaudium,

nostra spes et vita,
Cuius ope salus est

aegris impertita,
Generalem generans

sortem non oblita,
Ad aeternae pabulum

vitae nos invita.

8. Ave, per quam Dominus

nostri miseretur,
Cuius laus in filio

digne recensetur,
Qui dum pacis osculum

fictae non veretur,
Sibi laudem, gloriam

nobis promeretur.

9. Ave, cuius uterus

factus est castellum,
Quod intravit Dominus

properans ad bellum,
Qui sibi de funibus

fecerat flagellum,
Inimicos posuit

pedibus scabellum.

10. Ave, per quam genitor

filium praemisit,
Redimendi populi

curam cui commisit,
In quem cum diabolus

manum suam misit,
Quos ad mortem traxerat,

nesciens amisit.

11. Ave, stella nuntians

veri solis ortum,
De qua verum tenebris

lumen est exortum,
Quod in nostris mentibus

reperis distortum,
Tuae participio

lucis fit absorptum.

12. Ave, mater pueri,

per quem vita datur
Cuius laus a pueris

digne praedicatur,
Per te nobis puritas

vitae conferatur,
Quod in pueritiae

nomine signatur.

13. Ave, cuius filius

sudans in agone,
Mare rubrum transmeat
merso Pharaone,

Nec fit praeda faciens
praedam de praedone,

Sicque praedo victus est,
victus a tirone.

14. Ave, norma fidei,

pacis disciplina,
Apis mella faciens,

vitis fundens vina,
Vini meri calicem

filiis propina
Et de valle tristium

transfer ad divina.

15. Ave, vitis fertilis,

docta propinare
Vinum, quod inebriat,

vinum salutare,
Vinum, de quo Dominus

risum fecit Sarae,
Dum promisit Abrahae

semen ampliare.

16. Ave, per quam factus est

homo rex caelorum,
Cuius passim reserat

laudes vox piorum,
Te laudare iugiter

summa sit votorum,
Donec nos suscipiat

chorus angelorum.

17. Ave, vitis gratiae,

vitis salutaris,
Quam vallavit undique

lapis angularis,
Nostram saepi vineam

vallo, quo vallaris,
Ne nos laedat rabies

feri singularis.

18. Ave, pia genetrix

immaculatorum,
Quorum lex est currere

viam mandatorum,
Ne a via devient

pedes viatorum,
Quod nos gravat, amove

pondus peccatorum.

19. Ave, de qua prodiit

potens advocatus,
Culpae qui determinat

veteres reatus,
Cuius patrocinio

noster incolatus
Transeat in gloriam

melioris status.

20. Ave, virgo regia,

mundi luminare,
Ecce, mentis tenebras

potens propulsare
Nos in montem doceas

oculos levare,
Quo conscendit Abraham

iussus immolare.

21. Ave, quae laetitiam

mundo contulisti,
Cum in verbo gratiae

verbum genuisti,
Qui cum nos praeceperit

ad tribunal sisti,
Ab auditu faciat

non pavere tristi.

22. Ave, virgo, thalamus

facta summi ducis,
Quae de noctis tenebris

miseros educis,
Nostrae mentis oculos

leves a caducis,
Ut intendant radio

sempiternae lucis.

23. Ave, virgo, gratiae

mater affluentis,
Per quam cedit populi

strepitus furentis,
Muni, quaeso, fortiter

pedes nostrae mentis,
Ut torrentem transeant

aquae vehementis.

24. Ave, mons sanctissimae
speculationis,
In quo nostrae sita est
spes ascensionis,

A carnali strepitu

nos commotionis
Liberando filios

fac adoptionis.

25. Ave, mater affluens

pacis ubertate,
Facta consolatio

plebis captivatae,
Nos ad portum applicans

pacis praeoptatae.
Plena plene perfrui

praesta libertate.

26. Ave, domus regia,

quam aedificavit
Rex, qui pacis gaudium

mundo muntiavit,
Qui, dum fortis atria

fortior intravit,
Fortem ligans spolia

fortis asportavit.

27. Ave, Dei genetrix

et virgo beata,
Filiorum filiis

plene venustata,
Da timere Dominum

mente tranquillata,
Vias nostras dirigens

eius ad mandata.

28. Ave, per quam viribus

hostes destituti
Inbecilles facti sunt,

dehiles et muti,
Nostrae, virgo, quaesumus,

prospice saluti,
Ut fiamus iugiter

te tuente tuti.

29. Ave, floris baiula,

cuius ad odorem
Reviviscunt mortui,

suscipe clamorem
Ad te suspirantium

nosque per hunc florem
Non pavere facias

mortis ad horrorem.

30. Ave, cuins detulit

rex humilitati,
Te cum verbi thalamum

fecit incarnati,
Sic pro nobis offerens

se captivitati
Captivatos reddidit

prima libertati.

31. Ave, Iesse virgula,

per quam exhibetur,
Quod de David semine

pater pollicetur,
Per te quidem gratiae

tempus adimpletur,
Quia per te filiis

pater miseretur.

32. Ave, gemma gratiae,

stillans unctionem,
Quae nostrarum mentium

firmat unionem
Nos unitos mutuam

per dilectionem
Vitae praesta consequi

benedictionem.

33. Ave, nostrum gaudium,

nostrae spes salutis,
Caeli scandens solium

gradibus virtutis,
Quaeso, fer praesidium

noxia secutis
Et a nobis excute

iugum servitutis.

34. Ave, cuius filius

gratiae praeconem
Nondum natum docuit

exsultationem,
Doce nos per vitii

supplantationem
Ad beatam tendere

Christi visionem.

35. Ave, virgo generans,
per quem liberatur
Israel et Pharao
persequens necatur,

Solvat quisque gratias

et confiteatur,
Quod hic mirabilia

solus operatur.

36. Ave, per quam principe

victo Babylonis
Cantica resumimus

iubilationis,
Per maternae gratiam

miserationis
Reduc nos ad patriam

repromissionis.

37. Ave, parens inclita,

quae sine pudoris
Tactu nostri facta es

mater salvatoris,
Te laudantes muniat

intus atque foris,
Per te qui remedium

nostri fit doloris.

38. Ave, cuius filius

habitu mendici,
Carnem gerens similem

carni peccatrici,
Quasi dolo reppulit

dolos inimici,
Cum se mortis legibus

passus est addici.

39. Ave, mater filii,

cuius ad congressum
Mors devicta penitus

abit in secessum,
Nos a malis eripe,

mentis nostrae gressum
Ad paternae dirigens

dexterae consessum.

40. Ave, per quam deitas

carne palliatur,
Ut ad vitae semitas

exul reducatur,
Nostra sic oratio

per te dirigatur,
Ut succedens actio

vitam consequatur.

41. Ave, de qua prodiens

gigas manu fortis
Dormientes excitat

a sopore mortis,
Redde nos consortio

caelicae cohortis,
Ut sit cum viventibus

locus nostrae sortis.

42. Ave, mater, suscipe

preces, quas effundo
Gravis sterquilinii

mersus in profundo,
Munda cordis thalamum

hauriens a fundo
Sordes, quibus ceteris

amplius abundo.

43. Ave, de qua nascitur

ille Nazaraeus,
Per quem, dum in proelio

ruit Philistaeus,
Vitae spem concipiens

gaudet homo reus,
Voce clamans libera:

Benedictus Deus.

44. Ave, de qua prodiit

rex universorum,
Regnum cuius omnium

regnum saeculorum,
Rege nos et applica

coetibus eorum,
Quorum summa gloria

laus est aeternorum.

45. Ave, per quam populo

factus est adiutor
Rex, qui dicit: Ego sum

Deus et non mutor,
Qui per mortis semitas

mortis persecutor,
Fit collator gratiae,

libertatis tutor.

46. Ave, cuius laudibus

laus est delectari,
Cuius nos confidimus

partu salutari
Post hanc vitam gloriae

palma coronari,
Si velimus Domino

pie conformari.

47. Ave, mater gratiae,

iugi laude digna,
Per quam victis hostibus

ruit ars maligna,
Captivatis exhibe

pietatis signa
Nosque post exsilium

patriae resigna.

48. Ave, per quam tollitur

hominum pressura,
Cuius laudes reboat

omnis creatura,
Laudes, quas offerimus,

acceptare cura,
Nos beatitudine

ditans permansura.

49. Ave, fons clementiae

veniaeque vena,
Per quam nobis redditur

vitae cantilena,
A peccatis salva nos

et peccati poena
Et beatitudiais

perduc ad amoena.

50. Ave, laus fidelium,

iubar sanctitatis,
Domini triclinium,

thronus maiestatis,
Placa nobis filium

precibus beatis,
Servos tuos munerans

dono libertatis.

MEDII AEVI.

Herausgegeben

VIIII

Clemens Blume und Guido Maria Dreves.