Prima Quinquagena.

1. Te ut in memoriam

revocem salvator,
Mihi benignissimus

assit consolator,
Spiritus praeclitus,

tuae inspirator
Gratiae et cordium

pius illustrator.

2. Redemptus, quem sanguinis

auro redimisti,
Ascendat Calvariae

montem, quo solvisti
Aurum, ubi pretium

sanguinis fudisti,
Legat ibi gratiae

librum, quem scripsisti.

3. Ad hoc mens evigilet,

in hoc delectetur,
In hoc se exerceat,

manus excitetur,
Ut agat viriliter,

totus inflammetur
Homo, in hoc Dominum

servus imitetur.

4. Ave, mons Calvariae,

recordatione
Tu dignus praecipua,

veneratione
Excolendus iugiter,

quem tu, Iesu bone,
Facis memorabilem

tua passione.

5. Ave, gemma montium,

mons coagulatus,
Mons pinguis sanguineis

guttis impinguatus,
Salvatoris Domini

lacrimis rigatus,
Cedro nobilissimae

crucis decoratus.

6. O mons, Dei filius

in te decalvatus,
Nudatus est vestibus,

in cruce levatus,
In palmis et pedibus

clavis est plagatus,
Lancea mitissimum

perforavit latus.

7. Cum ligna defecerint,

ignis exstinguetur,
Ait quidam sapiens ;

his verbis docetur:
Auditor, si animae

ignis non fovetur
Lingnis crucis, proprio

vigore privetur.

8. Ergo ne igniculus

tuus exstinguatur,
Anima, quo caleas,

consulo eatur
In montem Calvariae,

ibi colligatur
De crucis ramusculis,

unde nutriatur.

9. Crucis beneficiis

totum te involve,
Ima, summa, media

pro posse revolve,
Venerare singula,

oculos resolve
In devotas lacrimas,

gratias persolve.

10. Reduc in memoriam

Iesum proeliantem,
Hostes suae clipeo

crucis expugnantem,
Gestu sui corporis

hunc tympanizantem
Cerne carnis cithara,

vitia fugantem.

11. Superat superbiam

caput inclinando,
Livorem, cum brachia

hostes amplexando
Expandit, cupiditas

fuga perit, quando
Dextram, laevam porrigit

se et sua dando.

12. Ad probra, blasphemias

os claudit, sic irae
Imperat, accelerat

pati, sic abire
Compellit acediam,

flagella subire
Gaudet, ne luxuria

valeat saevire.

13. Per amaritudinem

aceti et fellis
Fugas gulae vitium,

Iesu, qui sic pellis
Hostes propugnaculo

crucis et das bellis
Finem, tua passio

mihi favus mellis.

14. Tuam crucem corpori
tuo coaptatam,
Membris tuis velati .
gemmis adornatam

Rubicundo, candido
flore picturatam,

Mihi pro deliciis
gaudeo collatam.

15. Anima, apiculae

apprehende mores,
Campos intrat floridos,

accedit ad flores
Florumque foramina

scrutatur, sapores
discernit et extrahit

succos meliores.

16. Tu quoque fac simile,

omni suavitate
Plena Christi passio,

tota caritate
Redundat, non alius

flos quaeratur a te,
Hunc florem si suxeris,

vives delicate.

17. Suge ergo, anima,

suge, quia vita
Est in Christi sanguine,

tua sint condita
Hoc liquore fercula,

huc tuos invita
Affectus, os applica

flori et dic ita:

18. Ave, flos de Nazareth,

flos refectionis,
In te locus pascuae

angelis et thronis,
Melle me reficias

Consolationis,
Si sugam foramina

tuae passionis.

19. Pro tuis vulneribus

placet commutare
Mundi, carnis ubera,

quibus me lactare
Consueverunt daemones,

convenit amare
Illa et eligere,

ista reprobare.

20. Ex tuis vulneribus

sanguis emanavit,
Cuius clamor validus

caelos penetravit,
Exclamando veniam

mihi postulavit,
Suspendit sententiam,

iudicem placavit.

21. Anima, incorpora

per dilectionem
Tibi Christi sanguinem,

per devotionem
Hunc in mente recole,

ad confessionem
Laudis huius sanguinis

praepara sermonem.

22. Cum esses in sanguine

tuo, eras muta
A laude et mortua,

sanguine abluta
Christi, tibi dictum est:

Vive ergo tuta,
Lingua hisque laudibus

sanguinem saluta.

23. Ave, sanguis Domini,

verbi incarnati,
Tyriaca medici

pro me lanceati,
Cuius efficacia

omnes sunt sanati,
Qui Iesu sunt moribus

vitam protestati.

24. O unguentum nobile,

quod humanitatis
Ex flore confectum est

et divinitatis,
Adipe in thalamo

summae sanctitatis
Mariae a spiritu

summae pietatis.

25. Tu rosetum animae
Iesum diligentis,
Ad vulnus de vulnere
se circumferentis,

- 28 -

Vulnerum perambulans
loca mens pigmentis

Rosarum reficitur,
hic est cibus mentis.

26. Tu mel, quod extrahitur

labiis sugentis
Ex favis dulcissimis

vulnerum pendentis
In crucis patibulo,

tu sanguis rubentis
Uvae meracissimus,

tu vita viventis.

27. Ad tui memoriam

cordis obdurati
Adamas dissolvitur,

facis, ut peccati
Animam paeniteat,

facis, ut legati
Ad Deum sint lacrimae

cordis contristati.

28. O sanguis dulcissime,

sanguis gloriose,
Tu meae divitiae,

gemmae pretiosae,
Tu meae deliciae,

tu flores et rosae,
Grates tibi refero

fuso copiose.

29. Grates tibi, lancea,

quae viam fecisti
Per latus, per lateris

costas introisti
Cordis sanctuarium

salvatoris Christi,
Ibi te visceribus

Iesu immersisti.

30. Quid boni eduxeris

inde, quis narrabit?
Hoc bonum dat gratiam

in praesenti, dabit
In morte fiduciam,

caelum reserabit,
Sociabit angelis,

rosis coronabit.

31. Rogo, dulcis lancea,

vulnera cor meum,
Voluntatem propriam

eice, quae Deum
Offendit, me efficit

coram ipso reum,
Fac, Iesu oboediat,

fac, sequatur eum.

32. O clavi, vos sanguinis

huius reserastis
Thesauros, obstacula

carnis penetrastis,
Medullarum, ossium,

nervorum intrastis
Secreta, divitias

his mihi donastis.

33. Vos pro gariofolis

mihi reservabo,
Ne defectum patiar

cordis, masticabo,
Pro dolore capitis

frequens ruminabo,
Manus pedes stimulis

vestris excitabo.

34. In petra durissima

nidum exstruxistis-
Columbis, ericiis,

illuc confugistis
Cum vestris aculeis,

vos, qui excessistis
In summis sceleribus,

ibi latuistis.

35. Ibi paenitentiae

sumpsistis labores,
Ibi vos contritio

apprehendit, fores
Spei reseratae sunt,

gehennae tortores
Evasistis, pessimos

exuistis mores.

36. Qui ergo aliquando
estis operati
In vos, Deum, proximum
nefas, sanitati

Restituti, consulo,
ne sitis ingrati,

Rogo, amplectimini
plagas vulnerati.

37. Ad hanc petram, anima

mea, viam tere,
In hac nidum construe,

hic.,stude latere,
Haec turris fortissima,

ex hac arma quaere,
Ex hac mille clipeos

scias dependere.

38. Omni diligentia

illud elabora,
Ut in die exitus

et in mortis hora
In hac petra lateas,

ut evadas ora
Leonum et videas

sponsum sine mora.

39. Stude dulcis lavacrum

lateris adire,
Ut munderis, abluet

aqua, sanguis mire,
Reddet pulchritudinem,

sic resistes irae,
Nec audebunt daemones

contra te mugire.

40. Esto, quod chirographa

cartas peccatorum
Adducat in medium

et advocatorum
Copiam, clamoribus

resistant eorum
Instrumenta sanguinis,

crucis et clavorum.

41. Crucis cancellatio

scripta reprobabit,
Abradent mendacium

clavi, palliabit
Sanguis sua purpura

culpas et clamabit
Veniam, sic hostium

rabies cessabit.

42. Aqua reddet candidam

sanguis rubicundam,
Sic assimilaberis

sponso tuo, mundam
Praesentabunt angeli,

sic vitam iucundam
Obtinebis per Iesu

sanguinem et undam.
43. In his foraminibus,

in ista caverna
Requiesce, anima

peccatrix, superna
Largiente gratia,

vitare inferna
Ut possis, et transitus

detur ad aeterna.
44. Grates tibi, Domine,

qui reis nefandis
Factus es latibulum,

brachia expandis,
Paratus amplexibus

hos fovere blandis,
Promptus in criminibus

sibi relaxandis.
45. Inferni latibulum

meruit peccator,
Pro eo patibulum

subis, miserator
Iesu et misericors,

fisque restaurator
Peccatoris, ut tuae

sit crucis amator.
46. Ad amplexus suscipis

aegrum et dignaris
Huic emplastrum fieri,

fis ei altaris

In mensa viaticum,

potus salutaris,
Medicus fidissimus

per hoc comprobaris.

47. Paenitenti pillulae

aureae tuorum
Fiunt guttae vulnerum,

hae sunt, quae humorum
Consumunt superflua,

quae illi morborum
Sunt causa, eiciunt

fleuma vitiorum.

48. Hae felices pillulae

suas ostenderunt
Vires, efficaciam,

cum eas sumpserunt,
Qui te crucifixerant,

cum paenituerunt,
Et ex eis milia

quinque crediderunt.

49. Diligam te, animae

meae firmamentum,
Iesu, et refugium

in cruce extentum,
Continens ut fieres

et ego contentum,
Sciens, quia sine te

nihil est figmentum.

50. Quid tibi retribuam,

Domine, quid dabo,
Pro tantis, tam arduis,

tam summis? Negabo
Quidquam tibi? Absit hoc,

calicem potabo
Tuum, tuis laudibus

in finem vacabo.