Prima Quinquagena.

1. Da nobis, ut ad instar ligni fructum,
Quod aquarum est in cu[rsu plantatum],
Nos valeamus tandem fr[uctum bonum]
Ferre, cum vener[is ad iudicium].

2. Nostri cordis vincla rumpe
Atque, tua legem ope
Ut servemus sine fine,
Da gratiam, pastor bone.

3. Ave, Iesu, fili virginis matris,
Suscipe me in domo tui patris,
Ut tecum epuler una cum sanctis,
Nec me perdas meis pro demeritis.

4. Miserere, Iesu, et exaudi

Preces nostras, da, fac, simus mundi,
Da, Iesu, lumen nostris cordibus,
Da te videre nobis omnibus.

5. Sed memento, quod nos omnes
Mortales simus homines
Nec te mortem peccatorum,
Sed velle vitam eorum.

6. Convertere, Iesu, et eripe
Animam meam, sed et suscipe,
Sana etiam tua gratia,
Ut fruar perenni laetitia.

7. Erue nos, bone Iesu,
A leonis gravi morsu,
Qui minatur nobis mortem,
Dum non videt ducem fortem.

8. Quis sum, bone Iesu, mei ut sis memor ?
Vermis et non homo, qui semper infirmor ;
Tu te tamen minorari paulomimus
Passus es ab angelis, rex et Dominus.

9. Eia ergo, Iesu, fili David,
Quia peccatum in me regnavit,
Tua illud contere virtute,
Ut te videam in maiestate.

10. Ave, mons, sedes cuius est in caelis,
Qui peccantes arcu tuo percellis,
Oculis paupertatem miserorum
Vide et protege natos eorum.

11. Ave, Iesu, cuius sunt eloquia
Casta semper et valde melliflua,
Nostras ad te tua dulci gratia
Converte, obsecramus, voce pia.

12. Oculis me ergo misericordiae

Respice, salvator clemens atque pie,
Ut exsultare in salutari tuo
Possim liber ab omni peccato meo.

13. Ave, Iesu, qui de caelo
Peccantes pio oculo
Ad paenitentiam vocas,
Rogamus, ut nobis parcas.

14. Ave, Iesu, iustitia cuius

Errorem destruit mundi huius,
Et ad superna tendere cogit
Gor, quod sua facinora plangit.

15. Ave, Iesu, pars hereditatis,

Tu, qui causa nostrae paupertatis
Multa mala passus es in cruce,
Iube nos semper esse in pace.

16. Proba cor meum, o bone Iesu,
Visita nocte, ne malo usu
Insit ei quaedam iniquitas,
Quae contaminet eius semitas.

17. Ave, Iesu, cuius terra est commota
Passione, et montium fundamenta
Conturbata sunt atque multum commota,
Fac, ut sint corda nostra immaculata.

18. Da, Iesu, cum sanctis te laudare,
Tua gloria participare,
Da praeceptum lucidum servare,
Quod potens est nos illuminare.

19. Ave, Iesu, qui in caelo sancto sedes,
Vide, quaeso, quantas hic patimur caedes,
Et de Sion, sancta tua civitate,
Salva nos a malorum iniquitate.

20. Ave, Iesu, qui nos praevenisti
In benedictione caelesti,
Vitam, quaeso, da te petentibus,
Quam optamus, cum sanctis omnibus.

21. Ave, Iesu, per quem nostri patres
Desertorum evasere vepres,
Memento, quod sim vermis, non homo
Et pro te factus de vili limo.

22. Ave, Iesu, animas qui convertis,
Deduc me in iustitiae semitis
Et educ de medio umbrae mortis
Sisque mihi baculus iuventutis.

23. Ave, Iesu, qui fractis inferni portis
Patrum animas tu ad portum salutis
Inde eripiens, ad caelum vexisti
Easque cupita gloria replesti.

24. Vias tuas mihi, Domine, demonstra

Et semitas doce, quae non habent monstra,
Talibus namque pervenitur ad astra,
In quibus propheta vidit Dei castra.

25. Ave, Iesu, consilium vanitatis
Et ecclesiam nolens malignitatis,
Haereticorum tu fugis malitiam,
Tuam qui volunt deserere ecclesiam.

26. Ave, Iesu, cuius est facies decora,
Ne te vertas a me nec declines in ira
A servulo tuo, qui te cupit videre
Et super mensam cum sanctis tuis prandere.

27. Ave, salvator noster, bone Iesu,
Ad sanctum templum cuius toto nisu
Cum prece manus iunctas extollimus,
Quo sic solamen consequi possimus.

28. Per dolores tuos tam acerbos
Tolle mentis meae omnes morbos,
Ut tuam gloriam et honorem
Summis tandem laudibus efferam.

29, Ave, Iesu, qui me suscepisti
Peccantem et legem docuisti,
Verte planctum meum in gaudium
Et da te videre, Deum meum.

30. Ave, Iesu, qui semper odisti
Observantes vanitates, tristi
Animo eos semper vidisti
Nec vias tuas eis monstrasti.

31. Ave, Iesu, cuius per diluvium
Mersi sunt respuentes refugium,
Ne nos, rogamus, perdas pro peccatis,
Sed da tempus, ut faciamus satis.

32. Tibi confitemur in cithara,
In psalterio tua opera
Laudamus, qui de caelo respicis
Super terram, quam tremere facis.

33. Ave, Iesu, ad quem pauper clamans,
Quem pupillus adflictus reclamans
Angelorum statim habet solamen
Atque eius sanctissimum flamen.

34. Ave, Iesu, quem dum testes iniqui
Accusabant, fugerunt et propinqui,
Sola mater quibusdam cum feminis
Iuxta crucem remansit exanimis.

35. Ave, Iesu, cuius timor
Est habendus atque amor,
Timor, inquam, qui sit castus,
Quem non pellat amor iustus.

36. Ave, Iesu, tuos qui nunquam sanctos
Derelinquis ab impiis afflictos
Nec iniustos dimittis impunitos,
Aeternis cruciatibus addictos.

37. Ave, Iesu, quem miser conturbatus,
Miser, inquam, factus et contristatus,
Nostros, quaeso, cura ab illusionibus
Lumbos mentemque nostram a phantasmatibus.

38, Ave, Iesu, cuius igne

Exardescunt, qui condigne
Te per diem meditantur
Et per noctem venerantur.

39. Ave, Iesu, et vide, quantis malis premor,
Tui furoris quantus me teneat tremor,
Quantum malorum meorum me premat timor,
Tuus erga me, quaeso, non recedat amor.

40. Ave, Iesu, qui solus conservator
Noster exsistis et vivificator,
Beatos fac in terra, quam sumpturi
Sumus nostro adhaerentes factori.

41. Ave, Iesu, qui quondam lacrimas
Super natos Israel, animas,
In abundantia effudisti,
Salva nos, qui sanguinem sudasti.

42. Ave, Dei genetrix, templum sanctitatis,
Tu altare aureum summae deitatis,
Ubi datur venia nobis de peccatis
Et lumen de lumine, Deus veritatis.

43. Ave, cuius manus gentes disperdidit,

Per quam nos mundumque caelumque condidit,
Per hanc ipse nos hic a malis defendat,
Qui solo suo spiritu sordes mundat.

44. Ave, cuius inter homines fulget forma,
Cuius vita vivorum omnium est norma,
Accingere ense tuo, potentissime,
Et expugna hostes immortalis anitnae.

45. Ave, cuius auxilio semper freti

Non timemus motus graves huius freti,
Nam si irruerint flumina vel venti,
Non verebimur, quia in te fundati.

46. Ave, Iesu, qui populos subdis et gentes,
Nostra ad te corda converte atque mentes,
Ut tibi laudes hic psallere sapienter,
Sed et te tandem frui possimus iugiter.

47. Ave, quem reges sunt admirati,
Videntes sunt multum conturbati,
Quem nos verum Deum esse fatemur,
Eius munere salvari laetamur.

48. Ave, Iesu, quem qui semper timebit,
Nulla iniquitas nunquam nocebit,
Quando pereuntem stultum videbit,
Tabernacula tua habitabit.

49. Ave, Iesu, cui homo comparatus

Nihil est, quia ut iumentum est factus,
Per te tamen summo donatus honore
Ingratus tuo non stetit in amore.

50. Ave, cui corda placent contrita
Magis quam vitulorum holocausta,
Fac, precor, ut vere humiliati
Hostias immolemus cordis triti.