Prologus.

1. Digni regis

digna militia
Dignae laudis

est digna gloria,
Digne laudent

signa regalia,
Qui signantur

regis victoria.
2. Crux est signum

regis iustitiae,
Signum pacis,

signum victoriae,
In hoc signo

sub servi specie
Vicit Christus

hostem nequitiae.
3. Dulce lignum

dulci praeconio
Dulcis laudis

laudet devotio,
Sono vocis

concordet actio,
Deo placet

talis laudatio.
4. Palmam Christi

qui pensant saepius,
Signum crucis

laudant libentius,
In hoc signo

triumphat filius,
Pater mundum

salvat propitius.
5. Laudis crucis

lata materia,
Late latent

crucis mysteria,

Scire cuncta
crucis praeconia

Nulla potest
mentis memoria.

6. Pauca libet

de multis dicere,
Agro pleno

spicas colligere,
Meas vires

liquet excedere
Plene laudes

crucis disserere.
7. Agrum plenum

voco psalterium,
Plene pandens

crucis mysterium,
Disce sensum

psalmorum omnium,
Cuncti pandunt

crucis praeconium.

8. Servis crucis

scio dulcescere
Laudes crucis

in psalmis noscere,
Tali causa

praesumo temere
Laudi crucis

psalmos convertere.
9. Plane patet

mea praesumptio,
Supra vires

opus incipio,
Opus parvo

dispar ingenio
Laudes dare

crucis mysterio.

10. Ut praesumat

mea temeritas,
Me compellit

fraterna caritas,
Cum peccantem

urget necessitas,
Culpae minor

erit iniquitas.
11. Rivus fluens

de vena paupere
Horto pingui

solet influere,
Sermo manans

arenti pectore
Doctis viris

potest proficere.

12. Carmen breve

de sensu tenui
Crucis laudi

pauper composui,
Herbis horti

prodest irrigui
Pauper rivus

fontis exigui.
13. Dives donis,

largus in monere
Parvum munus

sumat de paupere,
Mundum signans

crucis caractere
Carmen crucis

velit respicere.