Secunda Quadragena.

1. Ave, vas munditiae

continens unguentum,
Veteris malitiae

reprimens fomentum,
Cordis nostri comprime

motum turbulentum,
Tuae nobis gratiae

conferens augmentum.

2. Ave, nostri generis

parens ad tutelam,
Audi, quam effundimus,

gemitus loquelam,
Tu, corrumpi nescia,

tolle corruptelam
Et morbosis mentibus

adhibe medelam.

3. Ave, cuius filius

patri coaequalis,
Nobis se contemperans

factus est mortalis,
Nos experientia

doceat realis,
Quod in eius nomine

salvemur a malis.

4. Ave, secretarium

exauditionis,
Nostra verba suscipe

deprecationis
Nosque tuae gratiae

praedotatos donis
Ad divinae tansferas

lumen visionis.

5. Ave, mater veniae,

potens misereri,
In tuorum numero

fac nos recenseri
Et, cum ventilatio

coeperit haberi,
Iram nobis tempera

iudicis severi.

6. Ave, nostri generis

potens advocata,
Miserere miseris,

Misereri nata,
Nos, qui per te credimus

solvi iudicata,
Per te solvi petimus

solvi postulata.

7. Ave, quae iustitiam

semper es locuta,
Cuius ope daemonum

fraus est diminuta,
Sentiat et sapiat

per te plebs adiuta,
Libertati pristinae

Quod sit restituta.

8. Ave, mater nesciens
in delicto thorum,
Ad quam clamat jugiter
turba filiorum,

Nos a malis eripe,
quos a via morum

Detoquere satagit
tractus vitiorum.

9. Ave, per quam deitas

carne palliata
Idumeam visitat

corrigens errata.
Tibi, mater, iugiter

psallat plebs renata,
Dei participio

per te sociata.

10. Ave, lux exposita

lumen praeminenti,
Lux illustrans omnia

radio patenti,
Nos a malis omnibus

serves in praesenti,
Lumen verum conferas

nubilosae menti.

11. Ave, per quam deitas

peregre profecta
Visitavit exsules

nube carnis tecta,
Nostra per te Deo sit

anima subiecta,
Ad solvendas Domino

grates circumspecta.

12. Ave, vitae pabulum,

virginum lucerna,
Quam plus ditat ceteris

gratia superna,
Pietate subveni

filiis materna,
Sanctitatis adipe

satiens interna.

13. Ave, virgo generans,

per quam defecerunt
Hi, qui velut gladios

linguas acuerunt,
Qui tendentes laqueos,

in quos inciderunt,
Ex defectu proprio

nobis profuerunt.

14. Ave, per quam deitas

carnis indumento
Tecta curat morbidum

gratiae fermento,
Quaeso, fac, centuplici

gaudens incremento
Abundare valeam

vallium frumento.

15. Ave, virgo generans

plebis salutare,
Cuius laudes resonant

caelum atque mare,
Qui naturam hominis

volens exaltare
Moriendo voluit

mortem terminare.

16. Ave, per quam miseris

Deus miseretur,
Per quam nostri generis

scelus aboletur,
Per te sic miseria

nostra relevetur,
Ut in fine gaudio

vero permutetur.

17. Ave, de qua natus est

triumphator mortis,
Deus ex te particeps

factus nostrae sortis,
Qui captivos eruens

ab inferni portis
Reddat nos consortio

caelicae cohortis.

18. Ave, stella fulgida,

stella salutaris,
Stella, de qua prodiit

radius solaris,
Mentis pelle tenebras

nec nos patiaris
Absorberi fluctibus

procellosi maris.

19. Ave, vallis humilis,

in quam cum descendit
Deus verus, Abrahae
semen apprehendit,

Nec non adjutorium
miseris impendit

Conterendo laqueos,
hostis quos tetendit.

20. Ave, vitae ianua,

speculum virtutis,
Protectorem generans

ope destitutis,
Nostrum sit refugium,

nostrae spes salutis,
Per quem dirae solvitur

iugum servitutis.

21. Ave, caeli pluvia

vellus irroratum,
Indumentum praeparans

regi purpuratum,
Qui se nostri generis

gerens advocatum
Fecit finem litibus,

finem perbeatum.

22. Ave, virgo generans

Orbis architectum,
Hunc, qui mortis moriens

terminat effectum,
Mentis nostrae gressibus

iter parat rectum,
Ut nequaquam transeat

Cordis in defectum.

23. Ave, cuius filius

operans salutem
In terrarum medio

monet ad virtutem,
Aerumnosam remove,

mater, servitutem,
Praesens ut exilium

gaudio permutem.

24. Ave, cuius gratia

veniam meretur,
Fidem qui catholicam

pie confitetur,
Tuis, virgo, meritis

precibusque detur,
Ut, quod Eva perdidit,

per te reformetur.

25. Ave, per quam Dominus,

pietate motus,
Humilis apparuit,

in Iudaea notus,
Fortem reddit spiritum

frangens carnis motus,
Ut devote serviat

tibi toti totus.

26. Ave, mater gratiae,

gemmis redimite,
Mater, per quam pauperum

vox est exaudita,
Tuus nobis filius

in praesenti vita
Via sit et veritas

in futura sita.

27. Ave, terra gloriae

germinans frumentum,
Animabus conferens

vitae nutrimentum,
Quod in crucis cornibus

a Iudaeis tentum
Moriendo centuplum

tulit incrementum.

28. Ave, de qua prodiit

pater orphanorum,
Cuius templum polluit

turba profanorum,
Servos tuos socia

sorti beatorum
Filiosque posside

morte punitorum.

29. Ave, lumen fidei,

summa spei certae,
Caritatis vinculum,

veritatis per te
Via nobis patuit,

quaeso, nos converte
Et, ne mala videant,

oculos averte.

30. Ave, cuius filius
dextera potenti
Ab Aegypti cophino
suos in praesenti

Liberando reficit

adipe frumenti
Et de petra satiat

melle profluenti.

31. Ave, cuius filius

stetit ludaeorum
Synagoga principes

judicans eorum,
Qui pupillos refovens

spes est egenorum,
Nos adoptans erigit

in spem filiorum.

32. Ave, per quam nobis est

similis effectus
Deus, iudex omnium

patiens et rectus,
Purgat conscientiam,

ordinat affectus,
Ut nobis non noceat

noster imperfectus.

33. Ave, tabernaculum

facta deitatis,
In quo salvat saeculum

Christus a peccatis,
Solve, quaeso, vinculum

nostrae pravitatis,
Praestans habitaculum

novae claritatis.

34. Ave, terra gratiae

fecundata donis,
Novae fructum proferens

benedictionis,
Nostrum desiderium

satians in nobis,
Nos a malis eximens

pravae nationis.

35. Ave, vitae speculum,

virginum regina,
Quam lustravit undique

gratia divina,
Aurem tuam pauperum

precibus inclina,
Quos involvit misere

sordium sentina.

86. Ave, Dei civitas,

cuius fundamentum
Samarites construit,

qui nos in iumentum
Semivivos revehens

plagis dat unguentum,
Vino legis adhibens

gratiae fomentum.

37. Ave, mater Domini,

qui spes est salutis,
Qui contrivit moriens

iugum servitutis,
luva nos in tempore

nostrae senectutis
Nos in caelum sublevans

gradibus virtutis.

38. Ave, nostri generis

terminans lamentum,
Per quam rex disposuit

vitae testamentum,
Gregem tuis laudibus

iugiter intentum
Non pavere facias

iudicis adventum.

39. Ave, quae refugium

facta desperatis
Procellosae comprimis

motus tempestatis,
Placa nos et applica

portibus optatis,
Vultui nos offerens

summae trinitatis.

40. Ave, quam inhabitat

verbum caro factum,
Qui collapsos vetiti

ligni per contactum
Nos fecisse condolens

cum inferno pactum,
Ligno vitae reparat

figuli vas fractum.

41. Ave, per quam Domino
pie confitemur,
Cuius ope consequi
veniam meremur,

Tuis sanctis precibus,
mater, adiuvemur,

Ut in Christo iugiter
tecum gloriemur.

42. Ave, per quam Dominus

induit decorem,
Matris Evae moriens

terminat maerorem,
Primae nos originis

vocans ad honorem,
Immo statum reparans

multo meliorem.

43. Ave, mater Domini

miserationum,
Nostra delens crimina

spiritum da bonum,
Ut astare valeam

gaudens ante thronum,
Cum in fine venerit

Deus ultionum.

44. Ave, mater inclita,

mater inquam Dei,
Per quem datur sabbatum

verae requiei,
Hic est, qui nos liberat

anno iubilaei,
Unde non immerito

iubilemus ei.

45. Ave, per quam Domino

novit decantare,
Novum terra canticum,

laudans salutare,
Qui nos, cum redierit

orbem iudicare,
Sui patris ovibus

velit aggregare.

46. Ave, cuius filius

regnans sine fine
Aegrotanti factus est

auctor medicinae,
Qui naturam hominis

uniens divinae,
Fit per mortis terminum

terminus ruinae.

47. Ave, quae libidinis

non sensisti motum,
Per quam fecit Dominus

salutare notum,
Qui, quod erat hominis,

assumendo totum,
Aegro se contemperat,

ut sanet aegrotum.

48. Ave, quae justitiae

solem nube tegis,
Thronus facta gratiae,

thronus summi regis,
Nostri, quaeso, vigiles

ad tutelam gregis,
Ut in nobis vigeat

plenitudo legis.

49. Ave, mater, cuius est

pietas immensa,
Cuius ope languidis

salus est impensa,
Moris vota suscipe

iubilumque pensa
Et perenne gaudium

nobis recompensa.

50. Ave, mater, solitum

gignens praeter morem,
Quae gignendo retines

virginis pudorem,
Iuris et iudicii

fervidum rigorem
Per misericordiae

tempera dulcorem.