Secunda Quinquagena.

1. Dulce lignum, laude dignum,

Digna ferens pondera,

In qua Christi plaga tristi

Sunt confixa viscera,

Sic arescat et senescat
Per te vetus hedera,

Ut sit homo Dei domo
Oliva fructifera.

2. Dulce lignum summi ducis,

Qui nobis compatiens
Ad crudelem mortem crucis

Factus est oboediens,
Per te lumen verae lucis

Cognoscat insipiens,
Ne confidens in caducis

Deum sit despiciens.

3. Dulce lignum crucis, vale,

Tinctum Christi sanguine,
Inter ligna nullum tale

Fronde, flore, germine,
Per hoc lignum tam condignum

Salvos nos fac, Domine,
Qui salvamur et signamur

Tuo sancto nomine.

4. Dulce lignum, de quo signum

Tribuit clementiae
Sero captus, mane tractus,

Passus in meridie,
Nos signatos et pennatos

Donis suae gratiae
Det volare, quo pausare

Possimus in requie.

5. Dulce lignum, quo calcavit

Torcular rex omnium
Et calcando torculavit

Fastum conculcantium,
Quos infestant et molestant

Mala persequentium,
Christo duce frui luce

Contingat viventium.

6. Dulce lignum, quo misertus

Deus suo populo
Poenam crucis est expertus,

Resurgens diluculo,
Super caelos exaltatus

De crucis patibulo
Nos a duri cruciatus

Liberet periculo.

7. Dulce lignum, quod sacravit
Iustus iudex omnium,
Poenam crucis qui mutavit
In vitae mysterium,

Per te dare vel dictare
Rectum det iudicium,

Ne perenne nos gehennae
Contingat supplicium.

8. Dulce lignum, quo malignum

Hostem Deus domuit,
Insurgentes et nocentes

Inimicos terruit,
Nostrum cursum ducat sursum,

Quo praeire voluit,
Qui de portis dirae mortis

Hominem eripuit.

9. Dulce lignum, quod dulcescit

Idumeae finibus,
Cum per fidem innotescit

Virtus crucis gentibus,
Innotescit et dulcescit

Per te Christus omnibus,
Ut evulsos et repulsos

Caeli reddat sedibus.

10. Dulce lignum, quo firmatur

Fidei soliditas,
Super petram solidatur

Spei nostrae firmitas,
Sic nos firmet et confirmet

Fides, spes et caritas,
Ut timenti detur genti

Caelestis hereditas.

11. Dulce lignum, quo benignum

Scimus passum gravia,
Ut subiecti sint perfecti

Christi patientia,
Cum nos turbat vel conturbat

Mundana malitia,
Sic regatur, ne frangatur

Depulsa maceria.

12. Dulce lignum, quod dulcorem

Fonti Marath tribuit,
In deserto dans liquorem,

Ubi liquor defuit,
Nostrae menti det saporem,

Qui crucem sustinuit,
Et sitire sacrum rorem,

Qui de cruce profluit.

13. Dulce lignum, quo damnavit

Christum prava natio,
Innocentem sagittavit

Linguae suae gladio,
Per te luant atque ruant

Scrutantes scrutinio,
Ut salvemur et laetemur

Vindicem supplicio,

14. Dulce lignum, cuius hymnum

Decet Sion canere,
Quam exemit et redemit

Christus crucis munere,
Nobis natis consignatis

Sion matris libere
In aeternum det supernum

Deus votum reddere.

15. Dulce lignum, per quod signum

Divini patibuli
Et honorant et adorant

Omnes terrae populi,
Per virtutem et salutem

Tam sancti signaculi
Caeli numen nobis flumen

Det transire saeculi.

16. Dulce lignum, cuius signum

Nostro vultu gerimus,
Qui per crucem veram lucem

Vultus Dei novimus,
Cuius cultu pio vultu

Laxet, quod deliquimus,
Qui nos signo signat digno

Sanctorum sanctissimus.

17. Dulce lignum, quo destruxit

Victi victor atria
Et in caelum scandens duxit

Secum capta spolia,
Segregata nobis data

Per te verbi pluvia
Epulemur et laetemur

Perenni laetitia.

18. Dulce lignum, quo solvebat
Christus, quae non rapuit,
Morti crucis se tradebat,
Qui nil morti debuit,

Pro peccatis passus gratis,
Quae pati non meruit,

A terreno salvet caeno,
Quos mundus absorbuit.

19. Dulce lignum, quo levamen

Caelestis auxilii
Dat, qui gratis ad gravamen

Ductus est supplicii,
Cum nos trahunt ad certamen

Graves adversarii,
Da festinum adiuvamen,

Deus adiutorii.

20. Dulce lignum, senectutis

Succurrens in tempore,
A vetustae servitutis

Mundum salvans foenore,
Cum senectus et defectus

Concurrunt in corpore.
Iuventutis et virtutis

Firma mentem robore.

21. Dulce lignum, quo potentem

Potenter humiliat,
Qui mendicum et egentem

A potente spoliat,
Ex usuris et pressuris

Nos omnes eripiat,
Ut egentes et potentes

Deus salvos faciat.

22. Dulce lignum, quo benignum

Occidit gens misera,
Bonus Deus quasi reus

Luit nostra scelera,
Ne zelemus vel amemus

Pravae pacis prospera,
Mens intenta tam cruenta

Penset Christi vulnera.

23. Dulce lignum, quo pacatur

Patris indignatio,
Cum pastore reformatur

Ovis agni pretio,
Qui salutem operatur

In terrarum medio,
Ovem salvet, quae vagatur

In hoc orbis invio.

24. Dulce lignum, merum dignum,

Mundum donans finibus
Orientis, occidentis

Et desertis montibus,
Per te meri dans sinceri

Calicem hominibus,
Nos a faece sua nece

Servet et a sordibus.

25. Dulce lignum, quo devotus

Duros hostes domuit,
Qui Iudaea Deus notus

Magnum nomen habuit,
Morientem et surgentem,

Quem terra contremuit
Det implere, quod vovere

Deus nos edocuit.

26. Dulce lignum, quo virtutem

Suam notam fecerat,
Qui captivos ad salutem

Per crucem redemerat,
Cum antiquis inimicis

Nos in corde vulnerat
Et virtutem et salutem

Deus nobis conferat.

27. Dulce lignum dulcoratum

Corpore dominico,
Dulcem nobis dans ducatum

In deserto mystico,
Qui nos mari naufragari

Voluit Aegyptico,
Nobis sane frui pane

Concedat angelico.

28. Dulce lignum, quo pependit

Dulcis Dei filius,
Se pro nobis cum impendit

Peccatis propitius,
Nostras mentes polluentes

Gentes pellat longius
Nec culparum antiquarum

Recordetur amplius.

29. Dulce lignum, quo plantavit
Veram Deus vineam,
Suae vitis cum potavit
Potionem felleam,

Botrus vitis poenam sitis
Perpessus spontaneam

Vera vitae nobis vite
Sitim det idoneam.

30. Dulce lignum, quo suorum

Fratrum ira venditus,
Verus Ioseph tormentorum

Poena est expositus,
Cum nos premit cophinorum

Onus sive servitus,
Libertatem det caelorum

Ioseph liber redditus.

31. Dulce lignum, in quo deos

Deus sic diiudicat,
Quod virtute mira reos

Homines deificat,
Quibus nomen et virtutem

Nominis communicat,
Suae lucis det salutem,

Qua suos glorificat.

32. Dulce lignum, cuius signum

Dei patrimonium
Ab insultu et consultu

Servat malignantium,
In malignis gravis ignis

Cum furet incendium,
Nos vindictae tam districtae

Non tangat iudicium.

33. Dulce lignum, quo dilecta

Dei tabernacula
Pandit Christus in erecta

Pandens crucis specula,
Sint amota per te tota

Peccati repagula,
Ut sit homo Dei domo

Beatus in saecula.

34. Dulce lignum, de quo datur

Nova benedictio,
Et antiquae relevatur

Culpae maledictio,
Quibus pater mitigatur

Mediante filio,
Omnis culpa remittatur

Crucis beneficio.

35. Dulce lignum Ionae signum

Impleas evidentius,
Cum exivit, qua dormivit,

Tumba Dei filius,
Dormiendo qui praedavit

Inferna inferius,
Exeundo quo volavit,

Nos ducat superius.

36. Dulce lignum, quo salvavit

Raab filo rubeo,
Qui gentiles liberavit

Sanguine purpureo,
Civitatem, quam fundavit

Deus in empyreo,
Donet illis, quos signavit

Signo crucis roseo.

37. Dulce lignum, quo trahebat

Ad se Deus omnia,
Quando manus extendebat

Super crucis brachia,
Qui remotis suis votis

Probra tulit vilia,
Det pensare, quam amare

Luit nostra vitia.

38. Dulce lignum, quo letali

Cruciatus vulnere
Se cum suis infernali

Duxit Deus carcere,
Qui resurgens de poenali

Liber vivit funere,
Nos castiget filiali

Virgae suae verbere.

39. Dulce lignum, quo splendorem

Dei nostri sumpsimus,
Qui per iram et furorem

Illius defecimus,
Per dolorem et laborem

Mundi cum marcescimus,
Det vigorem et virorem

Aeternum altissimus.

40. Dulce lignum, cuius signum
Nobis est defensio,
Cum diurna vel nocturna
Nos gravat temptatio,

Ne patenti vel latenti
Laedamur daemonio,

Et leonem et draconem
Liget Christi passio.

41. Dulce lignum, quo credentes

Plaudunt domo Domini,
Confitentes et psallentes

Eius sancto nomini,
Palmae flores largiatur

Per te Deus homini,
Ut per mores conferatur

Cedri celsitudini.

42. Dulce lignum, deformatam

Reformans imaginem,
Cum indutus est beatam

Christus fortitudinem,
Suam nobis renovatam

Det similitudinem,
Cuius regnum ampliatam

Habet longitudinem.

43. Dulce lignum, passionem

Quo tulit spontaneam,
Qui superbis ultionem

Duram fovit foveam,
Cum nocentem et arentem

Disperdis ficulneam,
Tuum granum serva sanum,

Deus, inter paleam.

44. Dulce lignum, in quo vilem

Mortis passus speciem
Magnus Deus in hostilem

Dimicavit aciem,
Sic praeire nobis irae

Suae donet faciem,
Ut nos ducat et perducat

Ad aetemam requiem.

45. Dulce lignum, quo regnare

Regi regum placuit
Et silvarum exaltare

Ligna ligno valuit,
Qui silvestres et terrestres

Ligno crucis eruit,
Det per lignum regnum dignum,

Quod in ligno meruit.

46. Dulce lignum, quo salvator

Vincit, regnat, imperat,
Christe, mortis triumphator,

Mortem morte superat,
Quem commota terra tota

Morientem senserat,
Sua morte rectis corde

Veram lucem conferat.
47. Dulce lignum, in quo dignum

Flagellatur triticum,
Dulcis Iesus, flagris caesus

Nostrum fit viaticum,
Resonemus et cantemus

Novum ei canticum,
Qui nos fecit et refecit

Per caelum mirificum.
48. Dulce lignum, quo potentis

Christi patet gloria,
Suum regnum extendentis

Ad caeli confinia,

Potestatem honoremus

Deitatis latria,
Ut scabellum adoremus

Carnis suae dulia.
49. Dulce lignum, cuius hymnum

Caeli canunt atrio,
Quos locavit et beavit

Suo Deus gaudio,
Per te data duplicata

Nobis sit confessio,
Ut portarum aeternarum

Patens sit ingressio.
50. Dulce lignum matutinum

Nobis dans laetitiae,
Quando Christus mane sinum

Surgens pandit gloriae,
Neve crescant et senescant

Hostes innocentiae,
Neca mane, quidquid sanae

Nocet conscientiae.