Secunda Quadragena.

1. Ave, rosa, quantum gaudes,
Cura pastorum audis laudes

Deum collaudantium,
Sed tu, rosa, corde Iacto
Clausum servas in secreto
Tantum hoc mysterium.

2. Ave, rosa, cum infantem
Aqua lavas palpitantem

Puerili turbine,
Arridebat rosa rosae,
Speciosus speciosae
Blanda in dulcedine.

3. Ave., rosa, mater floris,
Tanta fuit vis amoris

Tuis in visceribus,
Ut si forte casu fleret,
Cor maternum mox langueret

Saevis in doloribus.

4. Ave, rosa, quam instanter,
Quam votive, quam ovanter

Menses aevi numeras,
Quod tardabat gradiendi
Facultatemque loquendi,

Votis tu acceleras.

5. Ave, rosa, et laetare,
Dum maternis hic reptare

Nondum sciret sinibus,
Novae sidus claritatis
Testem mittit veritatis

Chaldaeorum finibus.

6. Ave, rosa, ecce, Magi
Quaerunt regem parvi pagi

Ductu clari sideris,
Delectari tuo flore
Sponsi currunt in odore
Voto dandi muneris.

7. Ave, rosa, vi odoris
Attrahuntur salvatoris

Suavitate lilii,
Cernunt tandem, sed iacentem,
In praesaepi vagientem

Vilis diversorii.

8. Ave, rosa, pias mentes
Non conturbat intuentes

Regis haec pannositas,
Quas nimirum illustrando,
Lucem intus aspirando

Edocehat veritas.

9. Ave, rosa, trinum munus
Christo ferunt, qui est unus

Splendor veri luminis,
Profitentur Deum ture
Auro regem, murra iure

Sepulturam hominis.

10. Ave, rosa, recordare

In Aegyptum transportare

Dum iuberis filium,
Fugam pavor celerabat,
Sed miranda dulcorabat

Caritas exsilium.

11. Ave, rosa, hinc reversa
Iam pavoris nube tersa

Nazareth regrederis,
Hinc, o Iesu Nazarene,
Nomen suave, nomen lene

Possidere crederis.

12. Ave, rosa, flos perennis,
Iesus tuus duodennis

Cum in urbe perditur,
Arescebas in maerore,
Cor maternum prae dolore

Gladio transfigitur.

13. Ave, rosa, quam non stando,
Quam instanter pergyrando

Anfractus itinerum
Inter notos et amicos,
Per patentes urbis vicos

Dulcem quaeris puerum.

14. Ave, rosa, te quaerente
Iesum tuum, cum repente

Flos effulsit inclitus,
Mox maeroris tersa mole
Novo quasi orto sole

Tuus gaudet spiritus.

15. Ave, rosa, quam benigne,
Quam amoris blando igne

Osculis excipitur,
Sed stupendum, Deus a te
Quod materna pietate

Fugae redarguitur.

16. Ave, rosa, tuus ille

Per virtutes dum sic mille

Transit pueritiam,
Tecum sedens, tecum stando,
Tibi iuge famulando

Exhibebat gratiam.

17. Ave, rosa, carae proli
Intendebat paene soli

Maternus intuitus,
Excomebas vestes cultu,
Solus tuus illo vultu

Quiescebat spiritus.

18. Ave, rosa, rosa mundi,
Sic vos cerno, coniucundi

Floruistis pariter
In amore prorsus miro,
Soli dabas illi viro

Te adflandam dulciter.

19. Ave, rosa, credo vere,
Quod te matrem nil latere

Secretorum poterat,
Quae se verbum ex te natum,
Carne tua incarnatum

Effecturum noverat.

20. Ave, rosa, mundi vita,

Quam miranda, quam ignita

Caritate affluis,
O quam saepe corde laeto
Nati dulcis in secreto

Ad amplexus promis.

21. Ave, rosa, memor esto,
Nuptiarum dum in festo

Egeret convivium,
Ibi eras tu concivis,
Vino eget. non convivis

Nobile triclinium.

22. Ave, rosa, contristaris.
Contristata miseraris

Sponsi verecundiam,
Nato pandis aestus curae,
Obrespondet ille dure

Nutu servans gratiam.

23. Ave, rosa, nec acerbo
Exturbaris nati verbo,

Quae negantem noveras
Non negantis ferre votum,
Sed implere velle totum,

Votis quod optaveras.

24. Ave, rosa, mirum grande,
Quod petentis votum blande

Quasi negans arguit,
Sed nimirum vultu Iacto
Tibi latens in secreto

Voluntas innotuit.

25. Ave, rosa, scio vere,
Nihil prorsus te latere

Latentis consilii,
Fatu suavis disciplinac
Dum impleri tam festine

Iussa iubes filii.

26. Ave, rosa, quam tu gaudes,
Non audenda dum sic audes

Amoris fiducia,
Votis cuius Deus cedit,
Cui paret et oboedit

Caelestis potentia.

27. Ave, rosa, iubet laetus,
Ministrorum paret coetus,

Aqua replet hydrias,
Lympha stupet flavescente,
Quae dum vinum fit repente,

Stupor agit gratias.

28. Ave, rosa ter beata,
Quam immense cumulata

Gratularis gaudio,
Dum ex aqua factum vinum,
Non terrestre, sed divinum,

Fertur in convivio.

29. Ave, rosa, ex hac hora
Iesus tuus, o decora,

Splenduit miraculis
Te vidente, o benigna,
Facit mira, facit signa

Inaudita saeculis.

30. Ave, rosa, floris clari,
Coli digna et amari,

Summis digna laudibus,
Digne gaudes tota mente,
Iesu tuo tot fulgente

Signis et virtutibus.

81. Ave, rosa, vultu laeto
Tu et ille in secreto

Cum essetis pariter,
Tunc, ut reor, tactu blando
Caput sacrum osculando

Demulcebas dulciter.

32. Ave, rosa, memoreris,
Cum docentem sequereris

Per urbes et viculos,
Caritatis ad insigne
Ad te crebro quam benigne

Dulces flexit oculos.

33. Ave, rosa, recordare,
Quam iucunda sequebare

Praedicantem filium,
Rosa rosae stabas iuncta,
Vix inter vos duo puncta,

Procul omne medium.

34. Ave, rosa, memor esto,
Quam devota iugis praesto

Assistebas filio,
Miti eius visu fixa
Cohaerebas illi nixa

Dulci nimis studio.

35. Ave, rosa, recorderis,
Cum maternae pungereris

Pietatis spiculo,
In dilecto quam dilecte,
Visionis quam erectae

Quiescebas oculo.

36. Ave rosa, vultus ille
Caritatis tibi mille

Evulsit suspiria,
Si carebas illo flore,
Mox languebas prae amore,

Premebant fastidia.

37. Ave, rosa, procul clare
Dum amorem scis amare,

Diligens diligeris,
Ille amor, tu amata,
Multum amans, sed beata

Et ab illo vinceris.

38. Ave, rosa, flos camporum,
Cum paterent Iudaeorum

Fraudes et malitia,
Quas texebant tuo nato,
Corde ibas vulnerato

Languens prae tristitia.

39. Ave, rosa, nunc est hora,
Ut depromam sine mora

Passionis ordinem,
Sed mens votis reluctatur,
Dum doloris meditatur

Tantam maestitudinem.

40. Ave, rosa, sorte dura
Quanto aestu, quanta cara

Pectus tuum uritur,
Dei verbum, Dei sensus
Vinculatur, indefensus

Cum ad mortem trahitur.

41. Ave, rosa, turba teste

Dum ridetur verbum veste

Amictum purpurea,
Dum corona caput blandum,
Creaturis adorandum,

Perforatur spinea.

42. Ave, rosa, carens vere,
Dum ludentes illusere

Dei sapientiae,
Celsitudo dum curvatur,
Dum sublimis inclinatur

Maiestas malitiae.

43. Ave, rosa, dulcis Iesus
Dum flagellis sordet caesus,

Dum patet ludibrio,
Dum calcatur ab infandis,
Vultum dulcem dum tam grandis

Operit confusio.

44. Ave, rosa, cum decorus,
Quem caelorum laudat chorus,

Vultus pugnis caeditur,
Dum foedatur vultus ille,
Quem non aequant soles mille,

Sputis dum illinitur.

45. Ave, rosa, dum audires
Universa ac haec scires

Accidisse filio,
Supergressa matrum morem
Deplangebas tuum florem,

Condolebas lilio.

46. Ave, rosa pallens ibi,
Cum portaret crucem sibi

Ad locum Calvariae,
Hunc sequentes cum lugerent,
Moriturum cum deflerent

Hierusalem filiae.

47. Ave, rosa, cum videres
Compungentes mulieres

Tantis in doloribus,
Novus, reor, et immensus
Ex hoc dolor est accensus
Tuis in visceribus.

48. Ave, rosa, dum sequentes
Deterreret se deflentes

Hierusalem filias,
Planctu miro matrem novit,
Vultu blando te refovit

Flentem inter alias.

49. Ave, rosa, sic languebat
Fortitudo, sic ruebat
In plateis veritas,
Sic mors mortis trahebatur
Et sic vita calcabatur,
Praevalebat falsitas.

50. Ave, rosa, sic venitur,
Sic ad locum mortis itur

Magnis cum tumultibus,
Ibi membra clari ducis
Acclavantur ligno crucis

Turbis insultantibus.