205. De Inscitia.

1. Olla mortis patescit,

Quam vidit Ieremias,
Cleri status vilescit

Spernendo scholae vias,
Schola nola virtutis

Tutis clangescit moribus,
Qui spernunt, cernunt luctum,

Fructum perdunt cum floribus.

2. Linquunt scholas scholares

Iam spreta disciplina,
Doctis apparent pares

Parva docti doctrina,
Artis partes postponunt,

Praeponunt aulizare,
Qui scit parum quid scribere,

Arae se vult dicare.

3. Apostata infestus

Ut suos plus molestat,
Aulae scriptor molestus

Sic et clerum infestat,
At cura praelatura

Aulizantes exaltat,
Provectos, vita rectos

Hos honor iam persaltat.

4. Virgam vidit propheta

Praefatus vigilantem,
In scholis quae est spreta

Per mentem arrogantem,
Curas duras despiciunt,

Sciunt vix la, sol, fa, re,
Statim gradum sic sitiunt,

Fiunt astantes arae.

5. Uitae via vitatur,

Dum clero deviatur,
Pro libris trupha datur,

Taxillis disputatur,
Tales, quales hi regunt,

Degunt arte sollertes.
Heu, lex quam grex insignis !

Dignis praefert inertes.

6. Sors Dei exstat clerus

Ex scholis procreatus.
Ut sit votis sincerus,

Orat pro vulgo gratus ;
O Christe, pie Domine,

Esto clero solamen,
Ut hi, qui tibi militant.

Vitent dirum examen.