108. Altercatio inter Fratres et Magistrum.

Fratres.

1. R. decane civitatis,
In quo non est levitatis

Crimen vel fallacia,
Omnes fratres domus Dei
Salutamus speciei

Te plenum eximiae.

Magister.

2. Decane, vir nobilis,
Salve, reverende,
Mihi favorabilis

Cunctis condescende

Et magistri debilis

Sermones attende,
Proposito stabilis

proprium ius cuiquerepende.

Fratres.

3. Querelam intellige,

Patrone perite,
Nec sermones neglige,

Pauperum oblite,
Iudicio dirige

Nos discussa lite
Detur inoffensae

tibi metas tangere vitae

Magister.

4. Hanc causam ingredior

Solus nec consultus,
Absque culpa patior

Istorum assultus,
Cum sit causa melior,

Huc adhibe vultus,
Ne fiat deterior

ac insons ne sit multus.

Fratres.

5. Istudfratresprimoproponimus,
Cum magistro nunquam potuimus
Computare, dum domus fecimus

Provisorem.
Nostrae domus proventus deterit,
Lis, gravamen seiam ostenderit,
Nobis fore dicit et asserit

Se priorem.

Magister.

6. Ad obiecta breviter
Respondere volo:
Computavi noviter
Absque cordis dolo,

Coram vobis firmiter

Terras, vites colo,
Temptatis me graviter

depellere crimine solo.

Fratres.

7. Audi, iudex, hunc loquentem,
Falsa veris inserentem,
Sicut scit fraternitas.

Magister.

Hoc per testes atque per me
Comprobabo, quod sit ferme
Cunctis nota falsitas.

Fratres.

8. Causa subest alia

Gravior priore,
Pauperes miseria

Pressos ac languore
Hic spernit, inedia

Dignus graviore,
Qui Christi clementia

non est motus nec amore.