177. De sanctissima Trinitate.

1. Triformis relucentia

Abundat in solio,
Lucis deficientia

Carens ab initio,
Est honor, virtus, gloria

Uniformi radio,
Qui supra rerum entia

Lucet abs primordio.

2. Haec lux mirando lumine

Mira triplex adfuit
Seraphico in culmine

Formulasque colait,
Cuncta, quae sunt sub tegmine

Polorum, composuit,
Potentias in homine

De non ente statuit.

3. O quam pater ingenitus

Excellens potentia,
Patre procedit genitus,

Dives sapientia,
Ab utroque spiritus,

Praedulcis clementia,
Hae tres personae penitus

Simplices essentia.

4. Magnus Deus in opere,

Maior in natura,
Potens mira perficere,

Patet in creatura,
Qui polum scivit pingere

Plasmabili pictura,
Cuncta disponit pondere,

Numero et mensura.

5. Auctor descendit caelitus

In caritate pura,
Occultans se divinitus

Sub lilii clausura.
Quidnam admirabilius

Quam virgo paritura,
Quod Isaias penitus

Prospexit in figura?

6. Sol vertitur zodiaco

Gradiens in geminis,
Dum sol supremus thalamo

Iuvenescit virginis,
Erupit fons cum balsamo

Caelicae dulcedinis,
Rosa crevit de calamo

In salutem hominis.

7. Fecit gnnde convivium

Anator castitatis,
Suscipiens homagium

Nostrae fragilitatis;
Qui carnis per supplicium

Nos redemit gratis,
Laudemus Dei filium

Cum angelis beatis.

R Optima sunt entia
Optimam ducentia
Vitam in empyreo.