Congregatio de Causis Sanctorum 247

ROMANA

Beatificationis et canonizationis Servae Dei Antoniae Meo v.d. «Nennolina »

Puellae (1930-1937).

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Sinite parvulos venire ad me. Ne prohibueritis eos; talium est enim

regnum Dei » (Mc 10,14).

Et sane Antonia Meo, Dei Famula, quae, quo iunior aetate, eo fide ma-

turior fuit, Iesu obviam se dedit atque divino Cordi Eius, qui eidem Amicus

et Frater exstitit, teneram vitam suam magna cum fiducia commendavit.

Antoniola, vulgo Nennolina, Romae die 15 mensis Decembris, anno 1930,

piissimo genere medii ordinis nata est, extrema quattuor liberorum, quorum

duo ante eius ortum pueri obierant; subsequenti vero die 28 mensis Decem-

bris baptismate sancto rite abluta est.

Cum autem adolesceret, praeter hilaram naturam magnamque sagacita-

tem, mox etiam vividum studium ostendit, cum sacrarum caeremoniarum,

tum quarundam popularium religionum, quas domestica consortio eius ani-

mo altius defixerat. Ea enim rerum hominumque complexione, puella magis

magisque scienter tam precationem, quam Dei voluntatem, quomodo scilicet

de hac sibi indagandum esset, experiri coepit. Porro ipsa, exemplum a suis

sumens, humanitatem ac sollicitudinem in proximum, pauperes potissimum,

ostendit.

Mense Octobri, anno 1934, ludum pueritiae Sororum Missionariarum Ze-

latricum S. Cordis frequentare coepit, postquam menses aliquot alius ludi

pueritiae alumna fuit. Mira addiscendi retinendique facilitas, alacres urbani-

que mores, prompta sinceritas ei erant. Subsequenti anno eadem nomen

professa est in puellas iuniores ab Actione Catholica Italica; nec multum

spatium intercessit cum ipsa indicavit se primum ad cenam Dominicam ad-

mitti cupere, ita ut mater, cum animadverteret puellam consciam esse, eam

christianae doctrinae elementis imbueret.

Mense autem Februario, anno 1936, primum Antoniola declaravit se ex

laevo genu laborare; nam dolores e sarcomate increscenti oriebantur. Ad

primum hoc doloris experimentum mater eam instituit, quae, de Iesu Passio-

ne locuta, filiolam hortata est ut, cum Eo coniuncta, dolorem aequo animo

acciperet. Licet autem variae curae adhiberentur, parvulae valetudo celerri-