Congregatio de Causis Sanctorum 231

non modo religionis sensum animique culturam nulla dilatione clero dioecesano

penitus instauranda esse, quod quidem ipse fovit per fraterna concilia, preca-

tionis studiique causa habita, sed etiam laicos apostolicae navitati implicandos

esse, utpote qui, tamquam fermentum, veram societatis progressionem effice-

rent.

Eminet in vita Francisci charisma oblativi amoris, quod ipse, dum id om-

nibus indefesse proponit, summa constantia exercuit. Ex hac iudicandi ratione

intellegitur etiam cur ipse Actioni Catholicae operam navaverit multaque in-

cepta promoverit, quibus voluntario munere infirmi, pauperes, senes, homines a

vita sociali exclusi, orbati, inopes denique, re sublevarentur; sed etiam cur ipse

pluries conatus sit quasdam formas congregationis sacerdotum vel laicorum

creare, in quibus principem quidem locum obtinet Institutum saeculare Obla-

tarum a Sacratissimo Corde.

Servus Dei maxima scripta exaravit, in quibus ipse, dum animum praeser-

tim ad res Ecclesiae Bruttiorum intendit, etiam ad maiora proposita de re

theologica, ascetica, mystica spatiatur. Multae commentationes, quae ipsa ele-

gantia animos legentium alliciunt, fidei fundamenta et facta eius temporis

tradunt, dum sermonem cum hominibus, qui eo tempore erant, constanter

conferunt, ideoque ingenii vim, animi hominem perspicaciam, gravem denique

doctrinam auctoris ostendunt. Quae igitur ipse de animi cultura proposuit, cum

eorum caput esset necessarie Christus, genuinum humanismum christianum

breviter describere possunt.

Cum autem sacerdos hic per integrum vitae suae curriculum proelio contra

indocilem naturam, qua ipse praeditus erat, numquam abstinuit, tum humanas

eius exceptiones fides perfecit et superavit. Experientia, quam Servus Dei spi-

rituali usu accepit, exstructa est circum nucleos quosdam, qui in hoc potiores

habendi sunt. Ipse enim per orationem rerumque caelestium contemplationem

fidenter divinae Providentiae se tradidit; summa religione Cor Iesu in eucharis-

tico convivio prosecutus est, qui pietate quoque erga Deiparam claruit; ca-

ritatem, tum in Deum, tum in proximum, herois in modum exercuit; volun-

taria sui ipsius refrenatione studioque aliis officia praestandi eminuit; deni-

que humilem, severam, pudicam rationem vitae inivit.

Labentibus annis, infeliciter accidit ut precariae valetudinis indicia manifes-

ta fierent, adeo ut morbus quidam, per viginti septem annos productus,

dolorem assiduum ei afferret. Franciscus autem, animi tranquillitate grada-

tim adepta, precandi fervorem atque apostolicam navitatem adauxit, Christi

passionibus, tamquam conscia victima, socius factus, Crucisque mysterium