Congregatio de Causis Sanctorum 235

MEDIOLANEN.

Beatificationis et canonizationis Servi Dei Seraphini Morazzone Sacerdotis dioece-

sani (1747-1822).

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Laudetur Iesus Christus ». His simplicibus verbis christifideles paroeciae

loci Chiuso, Leucensi in regione, suum parochum salutare consueverant, Ser-

vum videlicet Dei sacerdotem Seraphinum Morazzone, qui per undequinqua-

ginta annos inter eos ministerium exercuit vitae sanctitate, oratione, humi-

litate ac deditione eminens. Mediolani die 1 mensis Februarii anno 1747 e

Francisco et Anna Saldarini natus est. Hac in simplici et paupere familia

Servus Dei infantiam et adulescentiam gessit doloribus signatam, paupertate

atque gravibus familiaribus eventibus, praesertim praematura matris morte,

sequentibus matrimoniis patris, frequentibus translationibus ad opus quae-

rendum. Rectam tamen accepit tum scholasticam tum moralem educatio-

nem, publicas frequentans scholas Collegii Brera; sacerdos fieri cupiens atque

familiam iam pauperem iuvare coactus, anno 1760 veluti clericus in Medio-

lanensem aedem cathedralem est admissus, mane laborans, vespere vero cur-

ricula frequentans. Omnes sacerdotalis institutionis gradus perrexit usque ad

diem 23 mensis Martii anni 1773, cum, usque clericus, in oppido Chiuso, prope

Leucensem urbem, certamen vicit de assignanda paroecia Sanctae Mariae

Assumptae. Die 18 mensis Aprilis anno 1773 ordines maiores sunt illi collati

ac die 9 mensis Maii sacerdos est ordinatus. Sequenti die Servus Dei suam in

paroeciam memorati oppidi ingressus est atque primam habuit eucharisticam

celebrationem. Tempore illo paroecia ducentis circiter constabat fidelibus,

plerumque agricolis et lacus piscatoribus. Ibi presbyter Seraphinus suum

explevit usque ad mortem ministerium, paupere et austera vita excellens,

assidua oratione, singulari humilitate, deditione erga pueros quibus scholam

instituit atque oratorium, sollicitudine erga aegrotos, assidua sacramentorum

administratione, praesertim Reconciliationis. Mox in regione de vita virtuosa

dispersa est fama deque dotibus thaumaturgi illius humilis parochi, atque

multi eius consilium quaerere coeperunt eiusque promptam in confessionali

sollicitudinem. Sive pauperes et humiles gentes sive etiam illustres viri, uti

Alexander Manzoni, sacerdotes et praelati eius sapientiae et pacis verba

quaerebant. A suo Archiepiscopo Cardinali Iosepho Pozzobonelli maximi