PG20B

Vel / nova enim # divinae subst- # esse # non subiacet variationi nisi per accidens, inquantum aliqua movent eam nunc ad aliquid agendum vel volendum quae non movebant prius, quae secundum se subiacent variationi, super quae omnia elevabitur # magis # per hoc quod # videat # et LX, erit tibi dominus in lucem sempiternam; et ibidem, populus tuus omnes iusti, in perpetuum habitabunt terram; et Io. VI, et Mt. XXV, ibunt hi in supplicium aeternum, iusti autem in vitam aeternam; et Io. VI, si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum; et ro. VI, habetis fructum vestrum in sanctificationem, finem vero vitam aeternam.

Etiam # ad # hominis # summae # in ipso summo rerum cardine...# tunc enim perfecte implebitur quod dominus promittit discipulis Io. XVI, cum venerit, inquit, ille spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. In hac enim vita ex parte veritas cognoscitur, secundum illud ap. I Cor. XIII, ex parte cognoscimus, sed tunc perfecte spiritu sancto repleti omnem veritatem cognoscemus.

Et studium # possit # vel civilis # ad hoc est ut tota hominis vita secundum rationem disponatur, quod est vivere secundum / virtutes / virtutem. Et hoc quidem studium tunc omnino excellenter complebitur quando / tota vita hominis deum videntis erit ordinata / tota vita deum / videntis / ad bonum summum intellectus erit ordinata, quod est / primam / primae veritati inhaerere, a qua nulla voluntatis perversitate # est ad bene vivendum, quod est vivere secundum virtutem. Quod quidem excellentissime per illam visionem consequentur secundum quam / perfectissime / propinquissime deo coniungentur, qui est bonitas summa, per cuius fruitionem firmabitur voluntas in bono, sicut et ratio in vero, ut nunquam voluntas a bono recedere possit, sicut nec ratio eorum errare, ut supra ostensum est, et propter hoc non poterit ibi esse contrarium aliquid virtuti, a virtute enim receditur per hoc quod iudicium rationis errat circa eligenda. Ostensum est enim quod per illam visionem omnium cognitionem consequentur.

Error igitur et deceptio in eis esse non poterit. Nunquam autem / desiderium / operatio quae est / secundum virtutem / vivendi / tollitur nisi per hoc quod iudicium rationis pervertitur. Nunquam igitur / consequetur igitur videns deum ut nunquam aliquid contrarium virtuti operetur.

Adhuc.

Est ad bene vivendum, quod est vivere secundum virtutem. Hoc autem desiderium tunc omnino complebitur, quia tota intentio hominis et operatio erit non solum secundum rationem sed secundum id quod rationem excedit, nec unquam rationis iudicium poterit depravari ut fontem deserat bonitatis, cui per visionem praedictam unitur:/ non enim / cum enim ibi sit futura omnium cognitio, ut ostensum, impossibile est quod sit ibi aliquis error rationis in eligendo, sine quo a bono in peccatum decidere non contingit. Affectus etiam bonitatis divinae immensitate repletus in nihil aliud quasi bonum tendere poterit, sicut gustus alicuius saporis virtute omnino impletus alterum saporem non sentit. Cum etiam / in / illud bonum summum omnem bonitatis perfectionem contineat, ut supra ostensum est, non erit aliquid extra ipsum cuius desiderio affectus ab ipso recedens in malum incidere