PG19B

Actio naturae # eius intentio / non potest esse / in aliqua una re non # non autem alicuius causarum secundarum est de numero causatorum distinctorum,/ nec / unde ad ipsam non pertinet universalem rerum distinctionem intendere. Enim # secundum quam,# cum suum intelligere sit suum esse, quod est perfectissimum.

Quod autem / non / est in potentia, non potest perfecte cognosci nisi sciantur omnia ad quae est in potentia, quia cognoscere potentiam est cognoscere ordinem eius ad actum. Deus autem cognoscendo se cognoscit naturam entis universalem. Quaelibet autem natura universalis est in potentia respectu eorum per quae / ad / et ad quae sua communitas determinatur, unde et genus potestate differentias continet. Ergo deus cognoscit omnia per quae communitas entis determinatur. Cognoscit igitur unumquodque in propria specie secundum quod est ab alio distinctum. Nec obest ad propositum quod potentia praedicta non est naturalis sed intelligibilis: quia sicut in deo non est potentia naturalis absque actu propter complementum sui esse, ita nec potentia intelligibilis propter complementum sui intellectus, qui est sua essentia. Nec potest dici quod propter hoc non sit in potentia,/ quia non est,/ in deo cognitio universalis, quia non est natus aliam cognitionem de rebus habere: quia, cum sit perfectus simpliciter, ut supra ostensum est, nulla perfectio est alicuius generis quae ei nata non sit convenire; hoc autem est perfectionis in omni alio cognoscente quod cognoscit res proprie et distincte.

Talis ergo perfectio deo deesse non potest, non enim perfectio / est / huius vel alterius, sed cognoscentis inquantum huiusmodi.

Quasi # habet # cognoscendo,# amplius. Totum cognosci non potest nisi partes cognoscantur. Oportet autem quod deus cognoscendo seipsum cognoscat effectum suum immediatum, quia propria causa cognita / et perfecte / effectus proximus ignorari non potest. Primum autem ab eo causatum est compositum: alias esset in eo idem quod est et esse, et sic non esset causatum, esset enim per se necesse esse.

Cognoscit igitur ea quae in praedicto effectu compositionem faciunt, et sic cognoscit multitudinem et distinctionem. Item.

Ut ex supra dictis patere potest.

Naturam aliquam # illa # naturam suam # in primo phis.. D- # accidit # a- # formae multorum intellectorum #