PG8B

Imperfectius cui non potest fieri aliqua additio / imperfectissimum quod ad perfectionem reduci non potest. Deus autem / si est imperfectus / ad maiorem perfectionem quam habet nullo modo reduci potest, tum quia non est mutabilis, tum quia additionem non recipit. Si igitur non est in fine perfectionis, sequetur ipsum esse imperfectissimum,/ quod,/ etiam imperfectius materia prima, quae per additionem formae perfici potest. Quod esse non potest, quia agens honorabilius est patiente et movens moto.

In genere autem causarum agentium reducitur ad aliquam primam, ut supra ostensum est,# deficere # causarum # ex qua sunt # in unoquoque genere / illud quod est mensura / illius generis / in aliquo genere / est # hoc # illius generis # quia # illam # deus est ut ex supra dictis patet # adhuc. Omne imperfectum naturaliter tendit / in per- / ad perfectionem, ut in omnibus per inductionem apparet. Si igitur aliquod imperfectum sit quod perfectionem non consequatur, hoc erit vel propter aliquod impediens extrinsecum, vel propter repugnantiam suae naturae, quae talis perfectionis capax esse non potest. Deus autem nullam perfectionem consequi potest quam non habeat, sic enim mutabilis esset et ei posset fieri additio, quae supra sunt improbata. Nec impeditur a consecutione aliquo exteriori prohibente, quia illud esset eo potentius. Nec propter naturae suae conditionem, quia natura sua est ipsum esse, cui nulla repugnat perfectio.

Nulla igitur perfectio deo deest, et omnis imperfectio ab eo procul absistit. Est ergo perfectissimus. Hanc etiam veritatem tam admirabilem dominus famulo suo Moysi insinuavit cui # eandem etiam veritatem # subtiliter exprimit dicens # quia / scilicet / quicquid ad perfectionem essendi in diversis rebus invenitur pertinere, hoc totum a deo plenissime possidetur.

Potentia # id q- # nihil de potentia habens # aliqua # evidenter apparet # quia tamen,# invenire # ex hoc quod # quae aequivoca dicitur # et # per eandem autem virtutem qua sol causat calorem causat etiam alias qualitates. Unde