PG10B

Aliquo modo # voce # sicut ex consideratione intellectus nostri / pervenitur / pervenimus / in cognitionem intellectus divini, et sic de aliis # impossibile est igitur # creatis # adhuc. Probationes / de re / super re aliqua ad hoc inducuntur quod aliqua cognitio de re illa habeatur. Inveniuntur autem probationes / ad os- / philosophorum praecipuorum / de- / ad ostendendum deum esse, deum vivere, et alia huiusmodi. Frustra igitur huiusmodi probationes fierent nisi ex hoc aliqua cognitio homini acquireretur. Si autem haec / secundum puram aequivoc- / pure aequivoce de deo et rebus aliis praedicentur, nulla penitus per huiusmodi nobis cognitio acquiritur, nam noster intellectus huiusmodi non cognoscit nisi secundum quod in rebus / in / istis inveniuntur, a quibus scientiam accipit. Nihil igitur plus acquiritur nobis de cognitione dei per hoc quod probatur ipsum vivere quam cognoscenti animal latrabile acquireretur de cognitione stellae ex hoc solo quod sciret eam canem nominari. Frustra igitur omnes probationes de rebus divinis adducuntur. Quod si verum est, qua ratione poterit / ostendere / ostendi / nihil / de deo et rebus / univoce / aliis omnia aequivoce praedicari? haec igitur positio / seipsam / sibi ipsi fidem aufert.

Dicet autem forte aliquis per hoc quod deum viventem probamus, hoc nobis cognitionis accrescere quod intelligamus deum non esse sicut res inanimatas, ut lapidem vel aliquid huiusmodi. Sed nec hoc ipsum de deo cognoscere possumus si huiusmodi nomina de ipso aequivoce praedicantur. Nam non viventia a viventibus excluduntur secundum quod carent vita quam viventia habent. Si igitur aliquid dicatur vivens omnino aequivoce,/ scire / sciri non poterit an / sit illud sicut / illud sit sicut non viventia quae sunt apud nos, quae ex hoc dicuntur non viventia quod hanc vitam non habent quae in viventibus quae apud nos sunt invenitur.

Sic igitur nec aliquam affirmationem nec aliquam negationem de deo scire poterimus, et erimus in omnimoda ignorantia ipsius.

De creatur- # in hoc # praeterea,/ si / omnis negatio in aliquam affirmationem reducitur sicut ad suae cognitionis principium,/ unde conclusio neg- / negativa enim conclusio inferri non potest nisi altera praemissarum affirmativa existente. Si igitur omnes affirmationes in deo sunt nobis ignotae, oportet et negationes esse / omnino / ignotas.

Plurium # quia # non autem in huiusmodi # re # et cognitione # substantia invenitur prior / in entitate / accidente in entis praedicatione # per prius, prior est,# ordi- #