PG28A

Effectus # sed post- # priores # in nostra cognitione # vel # rursum # hoc # existit # omnino non esse # etiam # simul est # incidit # vi- # esse # circa # ipse enim sui ipsius perfectus cognitor est,/ unde oportet,/ quod non esset nisi perfecte cognosceret quicquid in ipso quocumque modo est. Nec etiam suum intelligere esset sua essentia si aliquid esset in sua essentia quod non esset in sua cognitione. Omne autem quod quocumque modo est, in ipso est sicut effectus est virtute in causa, cum ipse sit universale essendi principium. Igitur # aliquid,# potentia / actu, et huius quoddam est secundum --- quoddam # praeterea. Divinus intellectus est mensura omnium intelligibilium, sicut virtuosus est mensura omnium humanarum actionum. Sicut igitur ea quae sunt simpliciter meliora sunt virtuoso meliora, non autem cuicumque, cum ea quae sunt simpliciter bona pravis mala videantur, ita / oportet quod / ea quae sunt simpliciter / meliora / intelligibiliora magis oportet deo esse intelligibilia, non autem nobis, nam ea quae sunt maxime intelligibilia sunt / deo / nobis minus intelligibilia propter defectum intellectus nostri. Sed ea quae sunt in intellectu sunt magis intelligibilia quam ea quae sunt in rebus materialibus extra animam, cum haec sint intelligibilia potentia, illa sint intelligibilia actu. Si igitur deus haec materialia cognoscit, ut ostensum est, multo magis oportet quod cognoscat ea quae sunt in anima per cogitationem et voluntatem.

Nos # vel etiam quam nos,/ deus autem,#