274. (11. ) In Transfiguratione Domini.

1. Speciosus forma prae filiis hominum,

2 a. Vultum desiderant cuius angeli deiformem intueri,

2 b. Pro nobis exinanitus, in forma servi rex humiliatus,

3 a. Hodie

formae pandit divinae lucem inaccessam per lucem theophanicam,

3 b. In monte

transfiguratus celso, verus ipse mons montium, celsior caelo.

4 a. Vultu soli,

veste par nivi,

qualem soli

tres cernebant theorici.

4 b. Caro, sanguis non revelavit, sed caelestis pater, vox cuius edixit:

5 a. Hic est natus mihi dilectus, in quo mihi complacui,

5 b. Hunc docentem omnes audite, huic iubenti oboedite.

6 a. 0 vere nimium beati huius secreti conscii,

6 b. Vos, Petre, Iacobe, Iohannes, ex electis electi tres!

7 a. Mirabile secretum vobis est revelatum, quos nubes obumbravit pater docuit.

7 b. Nubes haec non terrorem, sed gratiae dat rorem, non fumo subobscura, sed lucivoma.

8 a. Hic, caeli claviger,

carne dormis, corde impiger.

8 b. 0 sonum gratiae

vobis condignum, Boaner gae!

9 a. In hunc montem conscendite post tres istos de tribus quique tomis terrae.

9 b. Nunc homo supra hominem exstat Iesus, mons mundis corde conspicuus.

10 a. In paternae maiestatis regnans celsitudine,

10 b. Ut Moyses et prophetae cecinere consone.

11. Quo nos post te, rex Iesu, trahe.