99. De sancto Vigore.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Annua lux revenit,

qua coelica regna petivit
Vigor, magnificus

praesul, virtutibus actus.
2. Vigor, ad aeternas

susceptus coelitus odas,
Commenda nostros

Domino, paterinclite, cantus.
3. Virtutum titulis

resplendet turba fidelis
Sanctorum patrum

Christi mandata sequentum.
4. Inter quos Vigor,

divinae lucis amator,
Splendiferis signis

rutilat velut orbita solis.
5. Angelus hunc matri,

pressae dulcedine somni,
Pastorem magnum

praedixit esse futurum.

Ad Magnificat.

A. Gratia, Christe, tibi,
Vigorem qui statuisti

Magnum pontificem

tecum super aetheris arcem,

Illius ut precibus

nobis pateat paradisus.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Ecclesiae proles

Christo canat inclita laudes,
Qui dedit angelicae

Vigori praemia vitae.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Nascitur et crevit,

quem spiritus igne replevit,
Ardentis fidei

quae sunt pia munera Christi.
2. O Deus aeterne,

cunctorum conditor alme,
Qui sic Vigorem

conscendere das ad honorem.
3. Despiciens stolidi

quae sunt sua gaudia mundi,
Sub patre Vedasto

monachus processerat actu.

Responsorium.
R. Servus Christi summi regis
Vigor erat humilis,
Ut det sibi lumen verum

et coelestem animum,
Quibus via patet recta
ad coelorum culmina,
V. Confortatur dono Dei
atque luce fidei.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Angelus in somnis

Vigorem tempore noctis
Accelerare viam

monuit jam denique coeptam.
2. Evigilans sanctus

praecepto laetificatus,
Venerat ad vicum

Redeveris nomine dictum.
3. Ibi falsorum

cernens simulacra deorum,
Condolet indigenas
leges servare profanas.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Incumbens precibus

lacrimas effudit subortas,
Christum mente petens,
ut eos convertere posset.

2. Magnificus precibus

Dominus pius annuit ejus,
Cor tribuendo novum
mitti turbae populorum.
3. Occurrunt fidei

poscentes dogmata cuncti,
Tinxit quos ille

sacro baptismatis amne.

Responsoria.
1. In praefato quidem vico
mortuo puerulo,
Mater ejus lacrimosa

emittens suspiria
Ad Vigorem currit cito
supplicans pro filio,
V. Prae dolore fatigata,

Fide tamen confirmata.
2. Vigor magnificus,

nulli pietate secundus,
Defunctum puerum

de morte resurgere vivum
Obtinuit precibus.
V. Ut pueri matrem

fletu pene deficientem
Vir Domini vidit,

de morte surgere vivum
Obtinuit precibus.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Destructis idolis

et eorum denique templis,
Circumquaque pii

surgebant moenia Christi.

2. Sed tamen haud longe

gens rustica sedit ab urbe,
Subdita insanis,

contempsit verba salutis.

3. Hos Childebertus,

Francorum rector honestus,
Vigori tribuit

magno propriosque dicavit.

4. Quos pastor Domini

jungens ad ovilia Christi,
Ad veri speciem
populum perduxerat omnem.

5. Sensit Bertulphus,

multo jam daemone plenus.
Quod Vigor sanctus

est Christi nomine tutus.

Ad Benedictus.

A. Praeclarus meritis

Vigor resplendet opimis,
Qui volucrem mansura

fecit prece surgere vivum ;
Ejus ut auxilio

mereamur vivere coelo,
Concedat nobis

totius conditor orbis.

In 2. Vesperis.

R. Laeta dies illa,

quam coelica contulit aula,
Laetus erat clerus

tanto sub praesule factus,
Beati populi

venerantes munera Christi.
V. Vigor prae cunctis

humilis fuit et sibi vilis,
In Domino gaudens,

Domini bonitate relucens.

Ad Magnificat.

A. In Domini laude,

Vigor sanctissime, gaude,
Intrasti coelum

divino lumine plenum,
In quo nos tecum

possimus cernere Christum.