32. De s. Gregorio Lingonensi.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Hic sacer est praesul

coelorum jure colonus,
Gregorius, qui mundanae

sibi gaudia pompae
Supposuit regnumque poli
virtute petivit.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Laudemus regem

cunctorum sceptra tenen-
tem,
Qui sibi Gregorium

sociavit in aethere sanctum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Gregorius claris

fulsit natalibus ortus,
Doctrinae studiis
moribus atque piis.
2. Germinis egregii

genitus de stirpe senatus
Sicut flos mundo
prodiit eximius.

3. Traditus ad sophiae

teneris rudimenta sub annis
Doctores studuit
aequiparare brevi.

Responsoria.

1. Hic puer insignis,

divino plenus amore,
Vincebat fragiles

maturis sensibus annos,
V. Virtutes servans,

vitiorum pondera calcans.
2. Post lubricum tempus

superans aetatis adultae
Munditiae nitidos

ornavit floribus artus
V. Et templum sancti

se spiritus esse paravit.
3. Jam vir praecipuo

tunc sublimandus honore
Efficitur princeps

Aeduorum missus ad urbem
V. Justitia comitante regens

sibi credita jura.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Virtutis laudem

cauto vibraminc pensans
Aequus erat rectis,
implacidus tumidis.
2. Integer illecebris

carnis contagia sprevit,
Donec legitimum
exciperet thalamum.

3. Tandem nobilium

conjux sortita virorum
Progenie natos
edidit ingenuos.

Responsoria.

1. Namque quater denos

comitatu rexerat annos,
Cum veneranda comes
suprema sorte quievit ;

V. Tunc Domino propius

Gregorius almus adhaesit.

2. Haec inter proprios

plebs desolata magistros
Lingonica electum

petit hunc recipitque patro-
num,
V. Quem mundi rector

sacravit neumate sacro.

3. Mox virtute potens,

fidei circumsitus armis,
Expugnat rabidos

plebis de cordibus hostes,

V. Non passus laceram

fore se pastore catervam.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Frangere jam vehemens
tunc parsimonia coepit
Corporeas vires

rata simulque quies.
2. Triticeos panes

aliis frangendo ministrans
Clam duris hordei
se dapibus refovens.
3. Vitrea cum vitreo

sinu labat pocula vase,
Sed sitiens modicam
excipiebat aquam.

Responsoria.
1. Noctibus innumeris

Christum venerabilis orans
Cum sanctis sacras
psallebat pervigil odas,

V. His junctus regi

reddebat vota tonanti.
2. Talibus insignem

meritis fessumque labore
Christus Gregorium

vocat ad coelestia sanctum,
V. Inter coelicolas

turmas sine fine locandum.
3. Terrenae molis

trabea cum pace solutus,
Coetibus angelicis

conjunctus ad aethera scan-
dit,
V. Felix perpetuo

coeli potitus honore.

Ad Laudibus.
Antiphonae.

1. Postquam vir Domini
coeli secreta petivit,
Virtutum signis,

quantus erat, paruit.
2. Fulgebat facies

rosei velut inclita flores,
Lilia ceu renitent,

cetera membra micant.
3. Exlamant vincti,

dum fertur ad antra sepul-
chri,
Quos carcer meritis
ejus abire sinit.

4. Pontificem vinctus

quidam, dum ducitur, orat,
Quem mox divinum
liberat auxilium.

5. Ad tumulum sancti

dextra privata puella
Sensit virtutem
coelitus exhibitam.

Ad Benedictus.

A. Gloria sanctorum,

decus et laus, Christe, tuo-
rum,
Gregorii nobis
precibus da gaudia coeli.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O quam dulcisonas,

pastor dignissime, laudes
Exsultat chorus

angelorum, ubi personat om-
nis
Cantus, in aetherea

tibi nunc fragor intonat aula.
Jam regem cernis

cui te famulando dedisti,
Nuac igitur, petimus,

nobis succurre benignus.