91. De sancto Sulino.

In 1. Vesperis.

R. Non onus est sed honor

summi vir honoras honoris,
Sic inhonoras homo

non honor est sed onus ;
Hic et honoris onus

onerisque recepit honorem,
V. Nunc in honore manens
nescit honoris onus.

Prosa.

Hunc Gimmarus evocavit

De mundi ludibrio,
Evocatum educavit

Diligenti studio,
Consecratum commendavit

Sancta conversatio,
Hunc virtutum declaravit

Frequens exhibitio.
Ejus pater rex donavit

Terram monasterio,
Quam sequendo peragravit

Gravatus pro filio.
Frater ejus, dum regnavit

Sulini consilio,
Regnum bene gubernavit

Et ejus auxilio.
Sed Sulinus exsulavit,

De cujus exsilio
Gratulanter exsultavit

Aletensis regio,
Redonensem decoravit

Ejus depositio.

Ad Magnificat.

A. Vocibus almisonis

et cordibus ad bona pronis
Exsultet Redonis,

Urbs bona, plena bonis.
Tanti laetare

patris festum celebrare,
Nec dedignare

carmina mille dare.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Christo concinite,

Ghristum laudare venite,
Qui dedit eremitae

Sulino gaudia vitae.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sulinus regum

claro de sanguine clarus,
Moribus et vita
clarior ipse fuit.
2. Colludens paribus

purus puer ut puerorum
Venia colludit,
desinit esse puer.
3. Nam puer ille senis

mandata sencmque secutus
Deseruit pueros
et puerile forum.

Responsoria.

1. De patre rege satus,

regis nutritus in aula,
Regales epulas

regius ille puer
Pro Christo nihili

pendens Christumque secutus
Deseruit patriam
deseruitque patrem,
V. De summo factus

humilis, de divite pauper.
2. Hunc periisse ratus

subito multis comitatus
Rex pater iratus

cingitur ense latus,
Festinans properat,

ut eum per devia quaerat,
V. Qui non, ut sperat,
inveniendus erat.

3. Rex per hoc consilium

Quaesito sic filio
Tandem vidit filium,

Quem Dei consilio
Abbas sanctus clericum

Fecerat de laico;
Amans quippe laicum

Plus gaudet de clerico.
V. Rex videns puerulum

Gaudet de miraculo
Et plus hoc miraculum

Gaudet de puerulo.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Rex pater abbati

dat terram pro prece nati,
Per quem sectatus
fuit abbatem galeatus.

2. At puer insignis

psalmis psallebat et hymnis
Ordine condignis,

ut divinus docet ignis.

3. Naturae dotes

animi virtute maritans
Praeditus ingenio,
corpore pulcher erat.

Responsoria.

1. Patris post obitus

Jacob est ad sceptra petitus,
His insignitus

Est patris honore potitus,
V. Anglorum gentem

rexit sanctusque regentem
Frater ad ingentem

formavit ad inclita mentem.

2. Rex populum, regem

populi Sulinus habebat,
Et regi frater

regem regnare docebat,

V. Sulinus populum,

clerum regemque regebat.

3. Regis uxor viduata

In Sulinum inflammatur
Et in eum inflammata

Ratione viduatur,
Patri prius copulata

Fratri quaerit maritali,
Ut sic male maritata

Male possit copulari,
V. Quod dum sanctus exsecratur,

Dolet uxor refutata,
Et quo magis refutatur,

Magis ardet exsecrata.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Angelus edocuit

fratres, in honore Mariae
Virginis ecclesiam
confabricare novam.
2. Signavere locum

rutilans pendensque columna
Aurea de coelo,
grandis et albus aper.
3. Sic Dominus Domini

matrem docuit venerari,
Quam jubet in terris
coeli dominam celebrari.

Responsoria.

1. Non expleto crimine
Furit ferox femina
Et de more feminae

Pronior ad crimina
Fratres de coenobio
Trahit ad martyrium,
V. Ut fratrum martyrio
Destruat coenobium.

2. Fugit sanctus sanae mentis
Non amentem sed amentis

Amicam nequitiae

Et exponit se tormentis,

Navem mari, vitam.ventis,

Cuncta Dei gratiae,

V. Fratres linquens in lamentis

Ratis vectus armamentis

Fugit fines Angliae.

3. Sanctus Samson baptizanti
Chrisma vetat, sed vetanti
Dum clarescit tanto tanti
Sancta sancto vita sancti,
Currit plorans et implorat,
Ut baptizet et, dum plorat,
Sanctus cedit imploranti;

V. O mens una sacerdotum,
Non cor discors sed devotum,
Idem velle, idem votum,
Quod vult ille, vult hic totum.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Virum lauda dignum laude
Et laudando virum plaude,

Redonensis civitas,
Digna virum cole cura,
Cujus tibi sepultura

Honor est et dignitas.

2. Jubilemus Domino,
Regi sine termino,

Ut sic in laetitia
Cum Sulino vivere
Possimus et psallere

In coelesti gloria.
3. Sulinus egregie

Vigilavit sobrius,
Ut vivendo sobrie

Regnaret egregius,
Ejus nostra merito

Condonentur debita,
Sua quem pro debito

Nunc coronant merita.

i. Benedixit Dominus

Confessorem Sulinum,
Et confessor Sulinus
Benedixit Dominum,

Hic donando gratiam
Spem promisit veniae,

Hic invenit veniam
Obsequendo gratias.

5. Laude frequenti,
Consona menti

Lingua manusque
Carmina dignis
Concrepet hymnis,

Quo valet usque,
Ad patris hujus,
Debita cujus

Festa coluntur,
Cedit honorem,
Si per amorem

Laeta canuntur.

Ad Benedictus.

A. Servos nos sequi Dominum
Sulinus abbas docuit
Et terram cordis hominum

Aratro verbi coluit,
Semen serens Davidicum
Messem fecit, quam voluit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O Suline, pater, ave,
Exaudi nos, nobis fave,
Educ nos de mundi nave

Ad quietis litora,
Ubi salus sine salo,
Ubi malus sine malo,
Nec est palus nec in palo

Religatur anchora.