98. De sancto Ubaldo.

In 1. V esperis.

Antiphonae.

1. Adsit gaudens in conventu
Clerus et corde devoto,
Voces sonent in concentu
Populo plaudente toto.
2. Adest nempe vespertina
Hora grati temporis,
Festa nuntians vicina
Gloriosi praesulis.

3. Cras de carne nempe mirum
Beatissimus Ubaldus
Migrans ad caelum empyrum,
Mundo tamen mansit almus.
4. Infinitis clarens signis,
Aegrotantes liberando,
Eugubinam urbem dignis
Meritis clarificando.
5. Ergo laetus et festivus
Nobis, pater, adveni,
Nunc et semper tempestivus
Tibi pronis subveni.

Ad Magnificat.

A. Militans ecclesia

Recolat cum jubilo
Annua sollemnia,

Revoluto circulo
Dies, ecce, laetissimus

Apparente diluculo,
Quo praesul praeclarissimus

Jam superato saeculo
Cum triumpho victoriae
Scandit ad regna gloriae.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus Deum trinum,
majestatem triumphantem,

Pro Ubaldo confessore
tanta signa demonstrantem.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. In aetate primitiva

Puer puros annos degens,
Ubaldus sola divina
Suspiravit secum tegens.
2. Quamvis indole praeclarus
Et abundans facultate,
Cuncta sprevit tamquam gnarus
Nota mundi vanitate.
3. Armis fidei accinctus

Impugnantem hostem fregit,
Tota, quae gerebat intus,
Opere valenter egit.

Responsoria.

1. Antequam ex utero

Prodiret in lucem
Ubaldus amabilis,
In sanctis mirabilis,
Deus hunc disposuit

Populorum ducem ;
V. Felix tali filio

Genetrix Ubaldi,
Quem ferentem jugiter

Vitiorum crucem.
2. Ortus hortus exstitit

Omnium virtutum,
Florum pulchritudine,
Odorum spiramine,
Fructuum dulcedine

Vasculum imbutum ;
V. Christum puer sitiens

Ardenter amabat,
Mundum et quae mundi sunt

Respuens ut lutum.

3. Volens vota vincere

Propriae naturae,
Blandimenta terere
Puer carnis tenerae,
Suspirabat gaudia

Gloriae futurae;

V. Cujus mentis aciem
Gratia levabat
Despectis illecebris
Vitae periturae.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Cupiebant coniugari

Illum jam adulescentem,
Sed pudicam conservari
Carnem voluit et mentem.

2. Ne in mundo naufragari
Se contingat per incauta,
Tectus veste regulari
Portum tenet prudens nauta.
3. Velut hortus hic conclusus
Omnium virtutum flores
Sparsit in communes usus
Hominum transcendens mo-
res.

Responsoria.

1. Aetati vicinior

Jam adulescenti,
Quando carnis vitia
Solent per initia
Occultis meatibus
Irreptare menti,
V. Ab amicis intimis
Solii citabatur,
Ut conformis fieret
Saeculo praesenti.
2. Nobilis ex genere,
Facultate dives,
Ne desit haereditas,
Tua sed posteritas
Vigeat et floreat
Inter claros cives,
V. Duc uxorem nobilem
Et tibi decentem,
Ut tuam progeniem
Longius derives.
3. Sed Ubaldus alio
Jam raptus amore

Hominem exuerat
Et Christum induerat
Despectis, quae mundi sunt,

Ut foenum cum flore.
V. Dominus haereditas

Et illuminatio,
Salus mihi Dominus

Factus in decore.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Fructum jam istius plantae
Papa sentiens odorem
In Eugubina vacante
Sede posuit pastorem.
2. Qui dum cautus vigilavit,
Caulam ovium suarum
Diligenter praeservavit
Ab incursu bestiarum.
3. Hic furentem Fredericum
Suam urbem impetentem
Mitem fecit et amicum
Benedicens id poscentem.

Responsoria.

1. Quem tot charismatibus

Christus illustravit,
Dignitatum titulis

Pariter ditavit
Et elegit Dominus

Sacerdotem sibi,
V. Sanctitatis oleo

Ipsum consecravit,
Quot fulsit miraculis,

Non posset describi.
2. Non humano studio

Sed a sancto flamine
Papa doctus caelitus,

Divino spiramine
Ubaldum episcopum

Eugubinum fecit,
V. Qui pro suo populo

Mirando certamine
In Josue clippeo

Hostes pavefecit.

Ad Laudes.
Antiphonae.

1. Collaudamus Dominum
Christum redemptorem,
Qui Ubal dum induit
Grloriae decorem.
2. Omnes cum laetitia
Jubilate Deo,
Nam Ubaldus hodie
Colitur in eo.

3. Deus, ad te vigilans
Semper te quaesivit,
Te Ubaldi anima
Jugiter sitivit,
4. Sacerdotes Domini,
Spiritus justorum,
Ubaldam benedicite,
Collegam sanctorum.

5. Homines et angeli,
Dominum laudate,
In excelsis praesulem
Dignum honorate.

Ad Benedictus.

A. Sit in excelsis gloria

Nunc et per cuncta saecula,
Plena functus victoria,

Nulla passus piacula,
Ubaldus carens scoria,

Saecli vincens pericula
Transivit mundi maria

Virtutum in navicula,
Nos de carnis miseria

Sua levet vehicula.

In 2. Vesperis.
Antiphonae.

1. In splendoribus sanctorum
Sidus fulgens, dux fidelis,
Salva plebem servulorum,
Pater noster, qui es in caelis.
2. In consilio justorum

Stans exaudi votum suum,
Ut ab ore devotoruin
Sanctificetur nomen tuum.
3. Omnis vir, qui cupit nimis
Ubaldum patronum suum,
O Deus, tractus ab imis,
Adveniat regnum tuum.

4. A solis ortu ad occasum
Sic fiat voluntas tua,
Ne pavescant mortis casum
Debita donantes sua.
5. Memento, Deus, tuorum,

Qui sunt in hoc vitae salo,
Funes stringunt peccatorum,
Sed libera nos a malo.

Ad Magnificat.

A. Lux solaris orbem lustrans,
Occidendo visum frustrans
Noctem innuit sequentem,
Hostem in nos saevientem;
O Ubalde, te rogamus,
Cujus festo finem damus,
Ut sis nostra lux interna
Corda vehens ad superna,
Et ostendas verum solem,
Lucidam Mariae prolem.