11. De Sepulchro DN.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Sedenti super Cherubim,
Sub quo et ardent Seraphim,
Sit laus cordis et oris,

Qui sub lapide jacuit,
Sepeliri non horruit
Fletu magni clamoris.
2. Coepit ab hoc ergastulo
Resurgere diluculo
Terribilis et fortis,

Nempe victor de proelio
Redit fracto imperio

Atque principe mortis.
3. Sepulchrum praeelegerat,
Cum per prophetam dixerat,

Quod esset gloriosum ;
Accelerant quam plurimi
Et venerantur cernui

Miraculis famosum.

4. Suspensus in patibulo,
Horrendus in spectaculo

Deponitur in tumba,
Functus Joseph obsequio
In sindone continuo

Involvitur permunda.
5. Hic requievit sabbato
Sicut et a principio,

Quando terram fundavit,
Completo jam senario
Opere facto vario

Perfecte consummavit.

Ad Magnificat.

A. O moeror et gaudium,
O judex aequus daemonum,
Tu summae militiae
Caput et romphea
Ignea, praesentibus
Clare monstratum patribus
In solari species

Luxit quae gens rea,
Per te rupta vincula,
Tabescunt antra ferrea,
Requievit spiritus
Patrum antiquorum ;
Tuis adsta filiis,
Pater, semper in proeliis,
Nam increscunt insultus
Saevarum ferarum.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Regi pugnanti gloria,
Qui ad horam succubuit,

Ut majori victoria

Resurgeret, cum florpit.

In 1. Nocturno.
Antiphona.

1. Hic rex in horto posturVere deliciarum
Fractumque praebens vescitur
In terra animarum.

Responsoria.

1. Postulant viri sanguinum
Sepulchrum custodiri,
Vallant corpus dominicum

Mox satellites diri,
Peroptantes propheticum
Edictum impediri.
V. Arma quaerunt et annulum,
Ut sacrum signent tumulum,
Quem volunt communiri.

2. In matris fervet anima
Luctus praecordialis,
Cujus depascit intima

Dolor exitialis,
Facta tamquam peripsima
Ut martyr triumphalis.
V. Lamenta crescunt maxima,
Inter omnes ut victima
Sit ipsa principalis.

3. De cruce dum deponitur,
Ut detur sepulturae,
Prius per pios ungitur

Corpus mirae staturae,
Inter manusque tollitur
Ad stratum petrae durae.
V. Praeses ad funus flectitur,
Quasi jure conceditur
Imperantis censurae.

In 2. Nocturno.
Antiphona.

1. Prostratum jam mirificat
Plus cunctis Deus paler,
Quem in antro signaverat
Judaea furens mater.

Responsoria.

1. In alieno mittitur

Tummulo corporali,
Nam pro multorum moritur

Salute generali,
Novus in novo conditur
Solus more regali.
V. Quam similis efficitur

Portae templi, quae clauditur,
Et ventri virginali.
2. Jacet caro deifica
Coacta synnomia
Pietatis ac unica

Disrupta harmonia,
Armatorum terrifica
Stipatur militia ;
V. Trecenta plus et publica
Vulnera sunt extrinseca,
O quae ignominia.
3. Fornax amoris frigidus
Victor humi succumbit,
Pallens nitore floridus

Caesus fortes confregit,
Victa jam morte squalidus
Taetra lustrans perfundit.
V. Exsanguis est et gelidus,
Exanimis et torridus,
Et robustos constringit.

In 3. Nocturno.
Antiphona.

1. Cor et verba malitiae
Plena sunt armatorum,
Veium causa pecuniae
Negant more stultorum.

Responsoria.

1. Exstinctum verbi organum
Verissime monstratur,
Intra sepulchri gremium

Lapide claudebatur,
Quasi mortis dominium
Subesse videbatur.
V. Sed nondum lapsum triduum,
Vita se promit iterum
Triumphusque probatur.

2. O coeleste mysterium,
Quo caligat indago,
Cum mortem non jam mortuum

Devorat haec vorago,
Dum mortis palatium
Fit vitae propago.
V. Haec abortivum concipit
Et vivum inde parturit,
O qualis est imago.

Ad Laudes.

Antiplionae.

1. Quam dulcis haec solemritas,
In qua refulget veritas

Sanctae resurrectionis,
Nam prostrata infirmitas
Revixit et mortalitas

Virtute unionis.

2. Hic resurgendo splenduit
Funestos hostes terruit,

Fit inde stupor malis,
Moles terrae concutitur,
Lapis confestim volvitur
Angeli per vigorem.

3. Tres plectuntur supplicio,
Necantur crurifragio
Latrones scelerati,
Os agni non confringitur,
Sed integer reponitur
In antro tumulari.

4. Jonas in ventre clauditur,
Propheta dum deglutitur

A cete monstruoso,
Hoc signo agnus utitur,
Nam et Christus praefigitur
Actu miraculoso.

5. Laudet redemptus Dominum,
Perpendens tantum pretium

In vexillo regali,
Et veneretur tumulum,
In quo quievit, conditum

Pigmento virginali.

Ad Benedictus.

A. O quanto desiderio
Praestolabant auxilio
Languentes apud inferos,
Prementes luctus amaros
Pro adventu Christi.
Te jacente exanime
In sepulchro depositum
Quoad corpus, de funere
In regali effigie
Jesu, descendisti.
Tu nos de lacu eripe,
Chaos confringe criminum,
Qui tartari praevalide
Claustra intravisti.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat
A. O regem mirabilem
Signis et prodigiis,
Terrores cum daemoniis

Quoslibet pellentem,
Dat ausum sanctis patribus
Jam confractis vectibus,

Fortiter pugnantem,
O desiderabilem,
Qui moestos sic laetificat,
Sed cum multos vivificat

Mortuos testantes
Jam triumphalem transitum
Et regni imperium,

Ubi sunt lactantes.