289. (2.) Incipit Speculum Reginae Caelorum.

1. O Maria, virgo pia,
Virgo mater Domini,
Mater dia, vitae via,
Data felix homini,

2. Supra rosam speciosam
Vultus tui faciem,
Gratiosam, gloriosam
Oculorum aciem,

3. In me verte, in me fer te
Refundens clementiam,
Inferendo, infundendo
Veniam et gratiam.

4. O benigna, Deo digna,
Lapsu lapso veteri
Miserere et medere
Medicina celeri.

5. O regina, laus divina,

Lux et decus hominum,
Medicina nobis trina
Genuisti Dominum.

6. Naturalis, spiritalis,
Deus, homo caelicus,
Corpus osque, sensus quosque
Verus fovet medicus.

7. Hac divina medicina
Mihi saepe saucio
Misereri et mederi
Debes ex officio.

11. Tu ad opus peccatorum
Super choros angelorum

Scandis ad caelestia,
Tu in causa salvandorum
Intras caelos et caelorum

Volans ad sublimia.

12. Numquid ibi peccatores
Intra regis nostri fores

Te habent in gloria?
Nonne propter transgressores,
Ut pro eis semper ores,

In solis es regia?

13. Nonne tulit ipse Deus,
Ut salvetur per te reus,

Tuus esse filius,
Nobis natus, nobis datus
Et pro nobis incarnatus,
Cui astas, propitius?

14. Numquid ipsa propter eos,
Ego dico, propter reos

Et salutem gentium
Intra sanctum tui claustrum
Verum suscepisti Austrum

Et actorem omnium,

8. Dixi debes nec ut hebes
Homo sic proloquitur,
Quia tu es, per quam lues
Mundana detergitur.

9. Cum simfoenum,immocaenum
In mea miseria.
Tibi sanctae loquar tantae
Salva tui gratia:

10. Quamvis limus omnes simus,
Tui tamen solii,
Quamquam fumus, causasumus
Tui et fastigii.

15. Virgo Deum concipiens
Et virgo Deum pariens

Ad opus peccantium,
Sancta virgo, sancta parens.
Nullo prorsus bono carens

Ad lucem errantium?

16. Tu es mater tui patris,
Ipse pater suae matris

Ad vitam mortalium,
Tuus natus est Messias,
Ut regina caeli fias

Ad pacem fidelium.

17. Si non experientia,
Tamen nosti scientia

Miserias hominum ;
Ergo succurre miseris,
Quibus iure compateris,

Piissima virginum.

18. Nam pro vita peccatorum
Imperatrix es cunctorum

Ad salutem omnium;
Ergo temet ipsam prostra
Coram Deo sicut nostra

Pro coetu credentium.

19. Tuum est enim proprium,
Ut tuum cogas filium

Pietatis foedere
Sicut mater salvatoris,
Ut sit ei semper moris

Nobis condescendere.

20. Ergo debes, virga Iesse,
Memor mei semper esse

Et humani generis.
Sed ne nobis, quia sumus
Vile lutum, vilis humus,

Nobis, inquam, miseris,

21. Pia mater, indigneris,
Nec avertas, nec mireris,

Quia caro fragilis,
Et cum mundo Satan hostis,
Sicut Deus et tu nostis,

Et mens nostra labilis.

22. Nunquam, fere nunquam mi-
grant,
Sed affligunt et denigrant

Nos ut hostes impii.
Unde tua nunc alumna
In labore et aerumna
Huius exterminii

23. Ad te clamat his in imis
Et in huius vitae limis

Humilis et minima,
Ad te spirat, nunc in caelis,
Ecclesia vel fidelis

Et paenitens anima.

24. O dux alma,
Vis et palma

Totius ecclesiae,
Lux et vita,
Nobis sita

In loco clementiae,

25. Qui caecantur,
Ut ferantur

Post mundi fallacias,
Dementantur
Et damnantur,

Nisi tu subvenias.

26. O mellitae
Instar vitae

Sanctitatis speculum,
Viae tritae
Iter, mitte

Salomonis ferculum.

27. Nostrae spei
Dux et rei

Cohaerens vestibulum,
Helisaei,
Veri Dei,

Currus et vehiculum,

28. Manna roris
Et candoris

Germinans vermiculum,
Quem ludaei
More rei

Contrivit patibulum,

29. Porta caeli,
Norma zeli,

Legis tabernaculum,
Manna pluens,
Melle fluens

Regis habitaculum,

30. Astans ei,
Tantae rei,

Quae es Dei speculum,
Sursum rei,
Quaeso, mei
. Esto dux in saeculum.

Explicit capitulum primum.

Incipit titulus in secundo.

Virgineum speculum, purificans oculum
Cordis utrumque, Dei laus, medicina rei,
O medicina rei, congrua semper ei,
Verae lux fidei, linea recta spei,
Te rogo corde pio, qua magis arte scio,
Te mihi propitia vivere mente pia.

Explicit titulus.