105. (3.) Rhythmus Tertius.

Stella stellis omnibus

fulgore celebrior,
Mater Iesu Domini,

virgo vitro purior,
Virgo venerabilis,

sancta sanctis sanctior,
Imperatrix regibus

honorificentior,
Pietatis opibus

cunctis locupletior,
Sensum habens sobrium

et religiosum cor,
Nulli prole caelica

vel secunda vel prior,
O incomparabilis

et cunctis praestantior,
Omni pulchritudine

desiderabilior,
Sancta domus Domini,

firmamento firmior,
Cuius omne superat

genus odorum odor,
Cuius in obsequiis

magnus habetur honor;
Lignum imputribile,

flos nive candidior,

Virga cedris Libani,

satis eminentior,
Margarita saeculi,

auro pretiosior,
Aula sancti spiritus,

sole rutilantior,
Patrona benevola,

favo mellis dulcior,
Sanctorum ordinibus

cunctis gloriosior,
Dignitate praecluens

et exaudibilior,
Columna crystallina,

ture redolentior,
Caelestis basilica,

ipsis caelis amplior,
Quia de te prodiit

rex caelorum conditor,
Quem non possunt capere

caelum, terra et aequor.
Sed quid tuis laudibus

canis mutus immoror,
Ad quas non sufficeret

ipse caeli ianitor,
Sed nec archangelicae

virtutes, ut arbitror?

Tu scis, quod desidero,

nosti, cur haec prosequor.
Esto mei, domina,

iugiter non immemor
Et catenas dissipa,

quibus intus obligor.
Ne me, quaeso, respuas,

quod tam nequam habeor,
Qui pollutis labiis

indigne te veneror
Cunctis peccatoribus

revera deterior,
Qui nil boni cogito

nec volo nec operor
Nec, quid pro his maneat

me post mortem, meditor ;
Condole, piissima,

nam si cessas, morior.
Stella quippe maris es,

ideo te deprecor,
Ut repellas tenebras,

quas in mente patior.

Fac, ut per te consequar,

quod per me non merear,
Da, ut prosit perpetim,

quod te piam fateor,
Iuva, ne praevaleat

multiformis proditor,
Cuius, si me respicis,

terrores abominor,
Quia partus tuus est

omnium dispositor,
Cuius sacro sanguine

me redemptum gratulor
Et in eius nomine

signo crucis munior.
Quo fretus insidias

hostiles non vereor,
Si tui regiminis

patronatu perfruor,
Sicut homo iugiter

expetit interior,
Ambiens deponere

sarcinam, qua deprimor.

Singularis

laus tua dignoscitur,
Per quam magnis

Dei donis fruitur,
Quidquid caeli

ambitu concluditur.
Per te mundus

tenebris exuitur,
Per te princeps

mundi foras mittitur,
Per te mortis

potestas destruitur,
Per te iugum

Satanae conteritur,
Per te ovis

perdita reducitur,
Per te Adae

peccatum remittitur,
Per te genus

humanum redimitur.

Et in Christo

sordibus abluitur,
Per te via

paradisi panditur,
Per te regnum

caelorum vim patitur,
Per te, postquam

Christus ex te nascitur,
Creatura

omnis benedicitur,
Per te carnis

voluptas respuitur,
Per te sanus

quisque Deum sequitur,
Per te, quibus

cor mundum conceditur,
Donum sancti

spiritus tribuitur,
Per te currit,

qui a patre trahitur

Et ad Christum

tendens non reicitur,
Per te lapsis

pietas impenditur,
Per te perpes

vita concupiscitur,
Per te placet,

qui placere nititur,
Per te vivit,

a quo bene vivitur,
Per te casum

patiens erigitur,
Per te surgens

anima non moritur,
Per te mortis

iaculo confoditur,
Qui te matrem

virginem non loquitur.
Per te felix

cum sanctis laetabitur,
Qui salubri

terrore compungitur,
Per te scuto

fidei protegitur,

Cuius omnis

spes Deo committitur,
Per te bonis

omnibus replebitur,
Quisquis tibi

devotus obsequitur.
Per te hosti

temptanti resistitur
Ac sub iugo

Christi mens reprimitur,
Per te labor

et dolor excluditur,
Per te pax et

gloria percipitur.
Iure tibi

supplices subicimur,
Per quam tanta

munera consequimur.
Vide ergo,

quot malis afficimur,
A quo tibi

laus ista nunc dicitur,
Et hunc loca,

qua dies non clauditur.