Acta Congregationum 79

IMOLENSIS

Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Teresiae Gardi Christifidelis Laicae

e Tertio Ordine Sancti Francisci (1769-1837)

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Tu sponsa es mea, sed sponsa crucis et non consolationis ».

Sic legitur in Servae Dei Teresiae Gardi Diario, ubi mystica referuntur

verba, quibus illam Christus amoris dolorisque iter emetiri benigne invitavit.

« Patiaris volo simulque perspicias parvam eorum partem quae passus ego

sum horis tribus cum in cruce steti ». Tali modo Divinus Magister consilium

illius cum redemptionis opere coniungendi suum aperuit. Mulier popularis

et Franciscalis Tertiaria inter silentium ac segregem versata, Teresia in

vita impensae orationis et paenitentiae, compassionis et benevolentiae erga

pauperes aegrosque, familiarium indigentiumque curae sane processit. Ab

eadem dona supernaturalia ac signa extraordinaria, quibus Dominus eam

ornavit, franciscana humilitate et simplicitate sunt custodita necnon reddita

eminentibus virtutibus christianis credibilia.

Ex egentibus et magnae fidei parentibus quarto loco genita, Serva Dei

die 22 mensis Octobris anno 1769 Forii Cornelii est orta. Iam inde a pue-

ritia ad pietatis et caritatis vitam instructa, legere, non autem scribere,

didicit. Intra domesticos parietes vixit necnon in communitate christiana.

Novem annos nata, turpis audaciam hominis, qui illius pudicitiam attentare

cupiebat, fuga vicit. Dilectione erga Iesum, quem aetatis suae anno tertio

decimo in prima Communione recepit, cor Teresiae iam totum capiebatur.

Illa cotidie Sanctam Missam devoto animo participabat, pium exercitium

Viae Crucis peragebat, voluntatem Dei, domestica quoque officia explen-

do, nimirum adimplebat. Famulae Dei sorores longum temporis spatium

in ecclesia ab eadem consumptum demirabantur eiusque pietatem aliquan-

do improbabant. In Deum, Iesum, Mariam Virginem Sanctosque amor in

perpetua caritatis mente illam tenebat. Patri enim suo, multis usque ab

annis paralysi correpto, ac postmodo duobus sororibus, quae ante eam

mortuae sunt, Teresia auxilium praebuit. Praeterea curae puerorum, quos

domi accipiebat maternaque indulgentia educabat et infirmorum visitationi

attendit. Prudentia utens, cauta, muneribus suis explendis diligentissima,