6 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

Die I mensis Novembris anno MCMLIV Archiepiscopus Mediolanensis elec-

tus, Ambrosianam Archidioecesim usque ad annum mCmlXIII rexit. Praecipuus

hic Ecclesiae una et rerum novarum rationis usus indefessa navitate eum

occupavit in angustiis populi « in nomine Domini », iuxta episcopalem suam

sententiam, consulendo. Peculiari studio operariorum vacavit novorumque

pauperum, quos oeconomicus provectus expromit, reiectorumque et subur-

biorum necessitatibus. Centum viginti et tres novas ecclesias extruendas

curavit atque magnas memorandasque in urbe Mediolanensi ad populum

instituit missiones et officia pro miseriis societatis repugnandis tunc inau-

dita necnon instrumenta nova communicationis suscitavit, ut viventis fidei

summae altius perquirendae eiusdemque virtutis evangelizationis cumulan-

dae proposita assequeretur. Anno MCMLVIII ad dignitatem cardinalis evectus,

Archidioecesi in Concilium comparandae summopere cavit.

Die XXI mensis Iunii anno MCMLXIII Successor Petri electus, Pauli VI sump-

sit nomen, ad exemplaris instar suscepto Apostolo, quem inde a iuventute

recensuerat. Animi mediocritate patientiaque et constantia, traditionem per-

severans simulque colloquium cum mundo aetatis suae Ecclesiae suadens,

Concilium a Praecessore suo et amico beato Ioanne XXIII initum confecit.

Multas inter difficultates documenta Concilii exegit et instaurationes ecclesia-

les, imprimis liturgiae et Curiae, paupertate caritateque Ecclesiae magistris,

provexit. Magisterium pro pace comparavit praecelsum, cuius Diem Mun-

dialem instituit. Eodem spiritu, conventus oecumenicos fovit, qui verus ag-

nitionis caritatisque aditus fuerunt, eodemque missionis fervore, quae fidem

tradendam proveherent et christianae concordiae fratrum celebrarent cardi-

nes, apostolicorum itinerum inchoavit aetatem, omnia visitans Continentia.

Anno MCMLXIV primas suas Litteras encyclicas Ecclesiam suam scripsit,

quibus methodum « colloquii salutis », uti nuncupabatur, in Ecclesiam cum

mundo agentem infulsit, Ecclesiae angustiis firma fidei reddens traditione,

qua fundamentum doctrinae evanidis aetatis suae evertentibus notionibus

praestitit. Manifesta medii sociatrice gratia in omnibus emicuit, in con-

siliis ineundis prudens, in principiis affirmandis patiens, humanae fragi-

litati indulgens. Operarios saepius visitans, sicuti Tarenti die Nativitatis

dominicae anno MCMLXVIII fecit, et magisterii sui virtute vigilem sociamque

rerum socialium sollicitudinem Ecclesiae confirmavit. Familiae ipsiusque

vitae pretium contra tunc grassans divortii abortusque praeconium strenue

defendit. Contentionibus politicis ac socialibus aliquas apud nationes regi-