89. De sancto Lubentio.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Laus sit regi gloriae,

Qui beatum hodie

Ad caeli palatium

Vocavit Lubentium.
2. Vere dignis laudibus

Colitur Lubentius,

Quem locavit Dominus

In sanctorum coetibus.
3. Laudes, quas offerimus

Nostris pro reatibus,

Immolet Lubentius

Tuis in aspectibus.
4. Intercessor hic confessor
Noster sit fidelis,

Nos consortes gaudiorum

Angelorum et sanctorum
Faciens in caelis.
5. Beatus Lubentius

Pro nobis frequentius
Precibus exoret,

Ut exutos vitiis

Nos Christus deliciis
Caelitus coronet.

Ad Magnificat.

A. O beata contio,
Quae in Dei filio

Sic es decorata,
Per patronum inclitum
Beatum Lubentium

Caelitus dotata,
Vere iuste tu laetaris,
Quae thesaurum super aurum
Eite veneraris.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Venite adoremus Dominum,
Qui hodie sanctum
Decoravit Lubentium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. O Lubenti, presbyter
Domino dilecte,
Tu ad caeli regiam
ductus es directe.

2. Ubi cum caelicolis
rite gloriaris
Et in terris miseris
compati probaris.

3. Tu in terris positus
in Dei virtute
Es imbutus caelitus,
nunc exsultas tute.

Responsoria.

1. Beatus Lubentius
Suis a parentibus

Martino oblatus,
Sacro de baptismate
Ab eodem praesule
Exstitit levatus,
V. Quem amatum nimium
Spiritalem filium
Sibi adoptavit.

2. Martinus infantulum
Pontifex Lubentium
De fonte susceptum

Imbuit catholice,
Post annos pueritiae

In virum perfectum,
V. Ut abiectis vitiis
Annorum initiis

Crescat in virtutibus.
3. Ut lipsana corporis
Maximini praesulis

Christus revelaret,
Dum devotis precibus
Beatus Lubentius

Anhelus oraret,
V. Accidit, ut angelus
Optatum fidelibus

Locum indicaret.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Te lotum baptismate
Suscepit Martinus,
Pontifex te iuvene
Pascit Maximinus.
2. In quorum consortio
Nunc es collaudando,
Trinitatis speculo
Deum contemplando.
3. Ergo, pater inclite,
Preces tibi damus,
Opem tuis meritis
Quoniam speramus.

Responsoria.

1. Visitandi gratia

Trevirim Martinus
Venit, ubi pontifex
Fuit Maximinus,
Lubentius indolis

Bonae comitatur,
A Martino Maximino
Qui et commendatur;
V. Suscipit hic iuvenem
Praesul ad alendum
Et erudiendum.
2. Praesul Maximinus
Iuvenem non minus

Amans quam Martinus,
Eius quem patrinus

Sibi commendavit,
Pavit et post aliquot
Annos in presbyterum

Digne consecravit,
V. Ut virtutes plurimas,
Quas a sanctis suxerat,

Hic eructaret.
3. In utroque flumine

Logenae et Rheni
Raptim contra gurgitem

Fluminis amoeni
Lembus in spectaculum
Conscendit sequentium

Plebis atque cleri,
V. Novo viso miraculo

Occurrit multorum

Turba populorum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Cum vir Dei spatium
Vitae complevisset
Et felicem spiritum
Deo reddidisset,
Tristantur vicini.
2. Cubrini se praeparant
Corpus tumulare
Nec a Deo poterant

Idem impetrare,
Unde luctus omnibus
Est communis.
3. Quaerunt in ecclesia
Corpus sepeliri,
Nec locus quaerentibus
Potest inveniri
Deo pio curante.

Responsoria.

1. Meritis eximii
Femina Lubentii
In Laynsten a mania
Debilis curatur

Et vigoris pristini
Datione praedii

Dati reformatur,
V. Ibi fons scaturiens
Nec adhuc deficiens

Haec testificatur.
2. Transnatavit flumina

tria vir beatus,
Locum sibi quaeritans,

in quo tumulatus,
Nunc patet miraculis,

Deo quod sit gratus;
V. Haec sunt tria flumina:

Rhenus et Logena,
Mosella per scopulos

fluens ad amoena.
3. Felix haec basilica,

quam fundavit erus
In devexi scopuli

vertice Dithgerus,
Quam colit gens plurima

devotusque clerus;
V. In hac laudes iugiter

Deo decantantur,
Inibi fidelium

preces immolantur.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Convocantur praesules
denique primates
Et clerus cum populo
Deo supplicantes.

2. Timor omnes concutit,
nec est vere mirum,

Quod solum non poterant
sepelire virum.
3. Quisque, quod utilius
est, studet ordiri,
Quid sit efficacius,
nequit inveniri.
4. Tandem corpus linteri
tollunt imponendum,
Quem providit Dominus
loco deferendum.
5. Benedictus Dominus,
nullo remigante
Locus adest ocius
nave properante.

Ad Benedictus.

A. Benedictus Dominus,
In cuius aspectibus
Beatus Lubentius

Est tripudiando,
Ipse suis precibus
Pro nostris reatibus
Veniam poscentibus
Impetret orando.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Celebret devotio

sancta confessorem,
Quem in temporalibus

habet provisorem
Apud Dei filium

et intercessorem,
Non pro negligentiis

ut accusatorem.