5. De sancto Evodio.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Evodium genuit

felix Aquitania partu.
2. Arvernis genitus

micuit quasi lucifer ortus.
3. Consule qui natus

fit de grege pastor amatus.
4. Scutarius Romae

servavit dogmata normae.
5. Hic dono denarium

complet numerum sociorum.

Ad Magnificat.

A. Adest dies veneranda

devotis fidelibus,
In qua praesul ac confessor,

beatus Evodius,
Ac senator urbis Romae,

nobilis Scutarius,
Per insigne meritorum

iuncti sunt caelestibus.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus

principem omnium,
Qui beatum

fecit Evodium
Eiusque vitae

parem Scutarium.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Vos Vallanensis

doctores populus
Suscipit fultus

divinis virtutibus.
2. Ad seminandum

culturam Dei

Semper crevere
in lege Domini.

3. Non aruerunt

eorum dogmata,
Sed Christi seges
complevit horrea.

Responsoria.

1. Post decessum confessoris

beati Georgii,
Vallanensis episcopi,

plebs commissa praesulis

Evodii
Pastorali curae parem

sanctitatis habuit,
V. Ut de fonte salvatoris

mereretur refici,
Per pascua virentia

super terram provehi.

2. Sublimatus ergo sancti

praesulatus cathedra
Exorante muliere,

quam leprae sanaverat
Morbo mater Iesu Christi,

[virgo] sacratissima,
Ad Anicium transferre

suam sedem praeparat,
V. Ibi enim sanitati

reddita est misera
Per Mariam salvatricem

sub noctis vigilia.

3. Tunc congregata

plebe fidelium,
Cum ipsa montem

petit Anicium,
Ubi factum

erat miraculum,
Ibi divinum

esset oraculum
V. Ad venerandam

virginem beatam
Et transferendam

praesulis cathedram.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Exorta luce

scandunt fastigia,
Ubi fundata

est ecclesia,
Et, ecce, vident
Dei magnalia.

2. Nix enim candens
caelo descenderat

Summumque montis
locum perfuderat,

Quo fundamentum
ponendum fuerat.

3. Exsultat praesul,
exsultat populus,
Et sicut candor

ministrat niveus,
Insignis Deo

domus construitur.

Responsoria.

1. Pontificem venerandum,

Beatum Evodium,

Qui Dei gratiam promeruit

Et cogitatum suum

In eo humiliter iacuit,
V. Deum coluit

Et proximum suum dilexit

Corde perfecto.

2. Ad honorem genetricis
Regis cuncta disponentis
Votum suum complevit,
Quod diu desideravit,
Beatus Evodius,

V. Oratorium namque fundavit
Vallanensium capitali.

3. Pastor, pie pastor,
Servulorum preces
Exaudi benigne,
Quosque cernis pressos
Peccatorum mole,
Confessorum tuorum
Placatus erige prece;

V. Expurgatos omni sorde

Tu nos mundos [iis] coniunge.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sanctus Evodius
Atque Scutarius,
Ambo viri religiosi,
Sibi invicem observantes
Et in lege Domini ambulantes
Mandata eius custodiebant.

2. Scutarium,

Apostolica auctoritate
Evodio coniunctum.
Parem consueverunt notare
Plebs Vallanensium
Per caritatis
Benignitatem.

3. Quasi fratres atque germani
Famulantes Deo patri,
Tota intentione
Iugum Domini portantes,
Mundi contemnentes lubrica
Et terrenis
Praeferebant caelestia.

Responsoria.

1. Almiflua confessores

Dispositione

Deo mente proximi

Romam tendentes,

Obeurrunt senioribus

Profectis circa passus mille

Ab Anicio monte,

Qui se legatos

A papa dicunt Evodio

Candentes vestibus.
V. O venerandi pastores,

Quibus obviant caelici cives,

Reliquias cum scriptis redden-
tes.

2. Amicus Dei Evodius
Atque Scutarius

Ex decreto seniorum
Praecedentum
Revertentes Anicium
Cum reliquiis susceptis
Et cum omni devotione
Humiliter subsequentes
Fores templi obseratas

reperiunt
Dei misericordiam

reclamantes.
V. Igitur patefactis
Ultro foribus
Ingrediuntur
Modulatis vocibus
In laudes Dei.

3. Sancte Evodi, flagitamus,

Impetra nobis tuis precibus,

Ut ipsius

Consortio valeamus,

Regni cuius

Tu particeps es effectus.
V. Ora pro nobis ad Deum,

Beatissime Evodi,

Qui te dignatus

Est virga pontificali.

In Laudibus.
Ad Benedictus.
A. O pater pietatis,

Rex immense caelestis,
O potentia divina,
Potens virtus angelica,
Beatus Evodius
Et beatus Scutarius,
Fide quorum et meritis
Ecclesia Vallanensis
Ab honore omnium
Resultet fidelium.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O rex sanctorum,

lux sancta, vita bonorum,
Dux pie, qui iustos

deducis tramite rectos,
Diligis, exornas,

vitam praestando [decoras]
Evodii votis

[sanctis] eiusque consortis
Nos in sanctorum

numero [tu] pone tuorum.