55. De Reversione s. Iohannis.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.
1. Adest dies digna coli,
Quam agit ecclesia
In Iohannis apostoli

praeclarae sollemnia,
Empyrea summi poli
Qui novit mysteria.
2. Hic supra pectus Domini
In cena recubuit,
Discipulorum nemini

Christus in hoc adnuit,
Quippe quod fas est virgini,
Alii non congruit.
3. Veri verbi sub cantico
Vox est evangelica,
Qui de fonte dominico

Epotavit mystica,
Quorum gustu vivifico
Plebs vivit catholica.

4. Iohannes dictus gratia
Comparatur aquilae,

Virtutum excellentia
Lustrans inscrutabile

Verbum patris in gloria,
Nullum habens simile.

5. Postquam Christus occubuit
Crucis in patibulo,
Adoptionis coluit

Matrem eius titulo
Iohannes, qui praeclaruit
Virginali speculo.

Responsoria.

R. Florescentis ecclesiae
Praeco devotus et athleta,
Iohannes doctor Asiae
Sub lege nova fit propheta,
Dum apocalypsis dicta
Mundo pandit per sua scripta.

T. Hic est, quem divinitas
prae ceteris amavit
Amorisque nobilitas
Secretius locavit.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

A. Christus suum discipulum

Iohannem praeamatum
Et in Pathmos ergastulum

Iniuste relegatum
Revocat ad Ephesios,

Ad eius qui adventum
Laudes dicunt atque melos

Iubili in augmentum.

In 3. Nocturno.

Responsoria.

R. O Iohannes frater altissimi,
Venas divini susurrii
Nobis tua prece aperi;

V. Tu paradisi fluvius,

Torrens inundans divinitus.

R. Ecce, volat aquila,

Quo nec vates nec propheta

Volavit unquam altius,

Atque sine meta

Caeli penetravit secreta;
V. Stupet usus et natura

Iohannis eloquio,

Dum transcendit carnis iura

Dicens" In principio. "